Μετατοπίσεις 12 σημείων, που οφείλονται στην ταπείνωση της στάθμης του υδροφόρου ορίζοντα στην περιοχή της νοτιοανατολικής Θεσσαλίας, μαρτυρούν μέχρι τώρα οι μετρήσεις των επιστημονικών στην ευρύτερη περιοχή της Κάρλας.
Οι μετατοπίσεις ερμηνεύονται ως αποτέλεσμα διεργασιών συμπύκνωσης εντός των επιφανειακών στρωμάτων σε βάθη μερικών δεκάδων μέτρων, σύμφωνα με τον Αθανάσιο Γκανά, γεωλόγο-σεισμολόγο.
Σύμφωνα με τον κ. Γκανά, είναι γνωστά τα φαινόμενα ρωγματώσεων στον θεσσαλικό κάμπο και ειδικά στην περιοχή νότια της Λάρισας (Πλατύκαμπος, Νίκη, Αρμένιο, Κιλελέρ) έως και τα χωριά Ριζόμυλος και Στεφανοβίκειο του νομού Μαγνησίας.
Τα φαινόμενα εμφανίστηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και συνεχίζονται με αμείωτη ένταση. Το αίτιο φαίνεται ότι σχετίζεται με την υπεράντληση των υδροφόρων στρωμάτων της Νότιας Θεσσαλίας, ωστόσο η διάταξη των ρηγμάτων στον χώρο και ο προσανατολισμός ορισμένων εξ' αυτών ως προς το πεδίο των σημερινών τεκτονικών τάσεων δημιούργησαν μεγάλο προβληματισμό ως προς την προέλευση των ρηγμάτων.
Για την αποσαφήνιση της κατάστασης, ο Οργανισμός Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ), ανέθεσε το 2009 στο Εθνικό Αστεροσκοπείο, μελέτη μέτρησης των μικρομετατοπίσεων στην ευρύτερη περιοχή της Κάρλας.
Τον Ιούλιο του 2009, το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, με επικεφαλής τον κ. Γκανά, ίδρυσε τοπικό δίκτυο GPS (υψηλής ακριβείας γεωδαιτικών σταθμών), αποτελούμενο από 19 σημεία κυρίως σε βάθρα της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού (ΓΥΣ) αλλά και σε καινούρια σημεία τόσο εντός όσο και εκτός της λεκάνης.
Οι μετατοπίσεις αυτών των 12 σημείων, καταλήγει ο επιστήμονας, ερμηνεύονται ως αποτέλεσμα διεργασιών συμπύκνωσης εντός των επιφανειακών στρωμάτων σε βάθη μερικών δεκάδων μέτρων, οφειλομένων στην ταπείνωση της στάθμης του υδροφόρου ορίζοντα στην περιοχή της νοτιοανατολικής Θεσσαλίας.