Δεκάδες χιλιάδες Σύροι πρόσφυγες στην Τουρκία, έλαβαν τους τελευταίους μήνες με έγκριση της κυβέρνησης την τουρκική υπηκοότητα, αλλά και το δικαίωμα ψήφου στις εκλογές της Κυριακής μαζί με τη ρητορική καλωσορίσματος από τον Ταγίπ Ερντογάν.
Κι αν δεν το λέει ανοικτά ο Τούρκος πρόεδρος, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα περιμένει από αυτούς τους 30.000 νέους ψηφοφόρους να δείξουν στην κάλπη την ευγνωμοσύνη τους.
Και μπορεί οι αριθμοί αυτοί να φαντάζουν σχετικά αμελητέοι σε σύγκριση με τα 50 εκατομμύρια που έχουν δικαίωμα ψήφου στην Τουρκία, αλλά οι νέοι, ευγνώμονες ψηφοφόροι θα ψηφίσουν εκεί ακριβώς που τους χρειάζεται ο Ερντογάν: στη νοτιοανατολική Τουρκία, κοντά στα σύνορα με την πατρίδα τους, όπου βρίσκονται τα προπύργια του φιλοκουρδικού κόμματος HDP.
Αν το Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών του φυλακισμένου Σελαχατίν Ντεμιρτάς υπερβεί στην αναμέτρηση της 24ης Ιουνίου το 10% - όριο εισόδου στην τουρκική βουλή- τότε είναι σχεδόν σίγουρο ότι το κυβερνών AKP του Ερντογάν κι οι υπερεθνικιστές σύμμαχοί του του MHP θα χάσουν την αυτοδυναμία στη βουλή. Γι’ αυτό και η ψήφος των Σύρων προσφύγων μπορεί να αποδειχθεί λίαν σημαντική -λόγος για τον οποίο πολλοί καταγγέλλουν την κυβέρνηση του Ερντογάν για δημογραφική χειραγώγηση του αποτελέσματος.
Στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 2015 το HDP απέσπασε στην πόλη της Ούρφας το 38% των ψήφων, αναδείχθηκε δεύτερη δύναμη πίσω από το AKP κι εξέλεξε πέντε βουλευτές. Αλλά μετά τις επιθέσεις αυτονομιστών, την κατάρρευση της ειρηνευτικής διαδικασίας και τις μάχες μεταξύ του τουρκικού στρατού και της νεολαίας (YDGH) του PKK το HPD απώλεσε ψήφους στην αναμέτρηση της 1ης Νοεμβρίου του 2015 και μόνον τρεις υποψήφιοί του από την Ούρφα εξελέγησαν βουλευτές. Αλλά κι απ’ αυτούς οι δύο φυλακίστηκαν λίγο αργότερα για «τρομοκρατική προπαγάνδα», ενώ τον περασμένο Μάρτιο τους ακολούθησε κι η τρίτη για τον ίδιο λόγο στη φυλακή.
Πολλοί από τους Σύρους πρόσφυγες που απέκτησαν την τουρκική υπηκοότητα έχουν το βλέμμα στραμμένο στον Ερντογάν και το κόμμα του, θεωρώντας ότι τους δίνουν την ευκαιρία να οικοδομήσουν ένα νέο μέλλον σε μια νέα πατρίδα. «Αν γράψεις το όνομά του στα Αραβικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μόνον θετικά πράγματα διαβάζεις γι’ αυτόν», λέει ένας Σύρος, έστω κι αν ο Ερντογάν διεμήνυσε πρόσφατα -μετά την κατακραυγή της αντιπολίτευσης για τις τουρκοποιήσεις των Σύρων- ότι η επιθυμία του είναι να επιστρέψουν στην πατρίδα τους οι πρόσφυγες καθώς «η Τουρκία δεν μπορεί να φιλοξενεί επ’ άπειρον τρεισήμισι εκατομμύρια ανθρώπους».
Την ίδια ώρα οι πρόσφυγες διαβάζουν στο Facebook ότι αν βγει το HDP δεύτερο κόμμα στην Ούρφα, τότε «θα στείλουν πίσω όλους τους Σύρους»- φήμες που το φιλοκουρδικό κόμμα δεν έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να διαψεύσει πειστικά, αλλά ούτε και να δώσει μια προοπτική ελπίδας στους απελπισμένους, άνεργους πρόσφυγες της περιοχής.
Όσο για τον Μουχαρέμ Ιντζέ; Ο κεμαλιστής προεδρικός υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος και βασικός αντίπαλος του Ερντογάν «θυμήθηκε» την περασμένη εβδομάδα την Ούρφα και σε προεκλογική του συγκέντρωση στην πόλη της τουρκο-συριακής μεθορίου με τους 700.000 Σύρους πρόσφυγες υποσχέθηκε ότι θα λύσει το «κουρδικό»: «Θα συμφιλιωθούμε, θα αναπτυχθούμε οικονομικά και θα τα μοιραστούμε δίκαια. Όλοι θα μπορούν να μιλούν ελεύθερα τη μητρική τους γλώσσα», έταξε στο ακροατήριο. Ούτε κουβέντα για τους Σύρους πρόσφυγες... Πώς μετά να μην περιμένει ο Ερντογάν να τον ψηφίσουν μονοκούκι οι νέοι, ευγνώμονες ψηφοφόροι από τη Συρία;