«Η μόνη πολιτικός που δεν έχει τίποτα να κρύψει». To συγκεκριμένο tag line που επέλεξε το Playboy για να διαφημίσει το εξώφυλλό του με την Τζούλια Αλεξανδράτου ήταν ότι πιο «αξιοπρεπές» θα μπορούσε να επινοήσει. Το πρόβλημα είναι ότι η εποχή έχει αλλάξει. Και τα είδωλα πρέπει να γκρεμίζονται. Όσο γυμνά και να είναι αυτά.
Θυμάστε που βρισκόσασταν την μέρα που κυκλοφόρησε το πρώτο dvd με την Τζούλια; Εκείνο δηλαδή που ξεπούλησε; Η κρίση είχε αρχίσει, αλλά μόνο στην θεωρία. Ο κόσμος συνέχιζε να έχει το χρόνο να ασχολείται με τις γεννετήσιες ορμές του. Και να σκάει με ευκολία και 20 ευρώ στο περίπτερο για να τις ικανοποιήσει.
Εδώ είναι το πρόβλημα με το εξώφυλλο του Playboy που μόλις κυκλοφόρησε. Αισθητικά είναι όσο άρτιο θα περίμενες ότι θα είναι. Και από εμπορική άποψη είμαι σίγουρος ότι θα συνεχίσει να πουλάει.
Άλλωστε κάθε εξώφυλλο με την Τζούλια, από το πρώτο της το 2002, μέχρι το τελευταίο της στο Nitro το 2011 (με χαρακτηριστικό τίτλο «Είμαι μεγάλη πόρνη, ε και;») πουλούσε.
Αλλά το όλο θέαμα καταλήγει να αφήνει μια πικρή γεύση στο στόμα. Είτε γιατί θυμίζει ένα life style που, κάποιους, πάντοτε τους απωθούσε και που πάντοτε κατηγορούσαν σε κάθε ευκαιρία.
Είτε γιατί, στους περισσότερους, θυμίζει μια εποχή που είχαν χρόνο και διάθεση να κάτσουν να ασχοληθούν, να γελάσουν ή να ερεθιστούν με τις τελευταίες περιπέτειες της «απόλυτης» εθνικής σταρ των τελευταίων χρόνων.
Πιο τραγικό από όλα, αν κάτσεις να το σκεφτείς, είναι το πόσο κοντά ήταν αυτή η εποχή. Αισθάνεσαι ότι μιλάμε για μια δεκαετία πίσω.
Αλλά το ημερολόγιο έγραφε μόλις 2010.