Jamie Woon: μεγάλες προσδοκίες, μικρές απογοητεύσεις

Μουσική για τσάι και συμπάθεια. Ήταν πολύ μεγάλες οι προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί για το πρώτο άλμπουμ του Jamie Woon. Ο 27χρονος εξωτικής εμφάνισης βρετανός (γιος της φολκ τραγουδίστριας Mae McKenna και ενός Κινεζομαλαισιανού) ήταν συμμαθητής της Amy Winehouse, δηλαδή ένα χρόνο μικρότερός της στο περιβόητο Brit School, και ξεκίνησε την καριέρα του ανοίγοντας τα live της. Πριν από αυτό, είχαν προηγηθεί ένα σωρό πειραματικές απόπειρες στα «καταγώγια» του Λονδίνου, με acapella φωνητικά και ένα απλό beatbox να τον συνοδεύει . Αυτό που τον έκανε γνωστό και πέρα από το χώρο του underground ήταν μια πολύ καλή διασκευή στο Wayfaring Stranger που κυκλοφόρησε σε single το 2007 και ένα ακόμα καλύτερο remix του κομματιού από τον Burial. Η βελούδινη σόουλ φωνή του Jamie και τα σκοτεινά αργόσυρτα beat ήταν ο λόγος που το κομμάτι ξεχώρισε και γνώρισε μια σχετική ιντερνετική επιτυχία. Για τρία χρόνια ο Jamie Woon έκανε φωνητικά σε κάποια χορευτικά κομμάτια που πέρασαν απαρατήρητα και μέχρι το περσινό Night Air (πάλι σε παραγωγή Burial) ήταν σχεδόν εξαφανισμένος. O πιτσιρικάς τροβαδούρος που ήθελε να μοιάσει στη μητέρα του –αποφάσισε να γίνει μουσικός όταν στα 15 του την είδε να ηχογραφεί ζωντανά στο Nashville με bluegrass μουσικούς- είχε εξελιχθεί πια σε έναν ποπ τραγουδιστή, με σύγχρονο mainstream ήχο. Η παρέα με τον Burial και άλλους παραγωγούς της dance σκηνής (δες Ramadanman) και τα ακούσματά του μεγαλώνοντας τον οδήγησαν σε αυτή τη στροφή, που είναι στην ουσία μια πιο εμπορική έκδοση του ήχου που πριν από μια 5ετία κυριαρχούσε στο underground. «Σχεδίαζα να φτιάξω ένα άλμπουμ εδώ και πολύ καιρό και δεν ήθελα να το ηχογραφήσω σαν τυπικός μουσικός (με κιθάρα και φωνή)», λέει στο Pitchfork. «Ήμουν τεράστιος φαν των Radiohead και του DJ Shadow και πάντα είχα την φαντασίωση ότι φτιάχνω τα τραγούδια μου με τρόπους που δεν είναι παραδοσιακοί. Οι Radiohead ήταν πάντα κορυφαίοι, αλλά με το Kid A μας έδειξε ότι πόσο είχαν βαρεθεί με τις κιθάρες και τα τραγούδια. Το ερωτεύτηκα αυτό το άλμπουμ». Το άλμπουμ του "Mirrorwiting" που κυκλοφόρησε στις 18 Απριλίου από την Polydor μπορεί να μην είναι αυτό ακριβώς που υποσχόταν με τα δύο πρώτα single του, διαθέτει όμως πολύ καλές στιγμές και θα μπορούσε να γίνει top-10 επιτυχία. Μέχρι στιγμής η υποδοχή των κριτικών είναι χλιαρή, το ίδιο και η υποδοχή του κοινού, αλλά διαθέτει όλα τα συστατικά της mainstream επιτυχίας: R&B και dubstep σε λογικές δόσεις, χαλαρούς ρυθμούς για τσάι και συμπάθεια, ωραία φωνητικά (ίσως με μεγαλύτερες δόσεις «τελειότητας» και περισσότερο γλυκανάλατα απ’ ό,τι θα έπρεπε). Το δυνατό του σημείο, τα βίντεο, δεν αρκούν προς το παρόν για να τον κάνουν superstar, παρόλο που ο ίδιος νομίζει ότι είναι ο Michael Jackson (σε μια νύχτα έσβησε η εταιρία του όλα τα λινκ για το Night Air, ελπίζοντας να τρέξουν όλοι να το αγοράσουν). Αυτό που τονίζει είναι ότι «έχει γράψει όλα τα κομμάτια μόνος του και έχει κάνει και παραγωγή, σε όλο το άλμπουμ, απ’ την αρχή μέχρι το τέλος». Και εις άλλα με υγεία.