Ενα λευκό μουχλιασμένο ημίσκληρο τυρί, έμελε να γίνει το καμάρι των Γάλλων.
Εκτός από την έντονη μυρωδιά, χαρακτηριστικό του είναι το λευκωπό εσωτερικό, διάστικτο από την κυανωπού χρώματος μούχλα που παράγεται από τον μύκητα του γένους Πενικίλλιο.
Ο μύθος λέει ότι το ροκφόρ ανακαλύφτηκε τυχαία όταν ένας νεαρός, ενώ έτρωγε ψωμί και πρόβειο τυρί, είδε από απόσταση μια όμορφη κοπέλα. Εγκατέλειψε αμέσως το γεύμα του και έσπευσε να την προϋπαντήσει. Όταν επέστρεψε στο σημείο αυτό, το τυρί είχε χαλάσει. Ο μύκητας Penicillium Roqueforti είχε μετατρέψει το απλό πρόβειο τυρί σε «ροκφόρ».
Ένα ανάλογο με το ροκφόρ τυρί μνημονεύεται για την πλούσια γεύση του από τον Ρωμαίο φιλόσοφο και ιστορικό Πλίνιο τον Πρεσβύτερο το 79 μ.Χ.
Ωστόσο, όπως αναφέρει το sansimera η πρώτη ιστορική καταγραφή του ροκφόρ γίνεται σε έγγραφο ενός μοναστηριού στις 4 Ιουνίου 1070.
Το 1411 ο βασιλιάς της Γαλλίας Κάρολος ο 6ος χορήγησε το μονοπώλιο της ωρίμανσης του τυριού αυτού στους κατοίκους του χωριού Ροκφόρ-σιρ-Σουλζόν, που τη διατηρούν μέχρι σήμερα.
Το ροκφόρ (roquefort) παρασκευάζεται από πρόβειο γάλα και ωριμάζει αποκλειστικά σε φυσικά σπήλαια στο χωριό Ροκφόρ-σιρ-Σουλζόν της νοτιοδυτικής Γαλλίας, από το οποίο έλαβε το όνομά του. Η σταθερά ψυχρή και υγρή ατμόσφαιρα των σπηλαίων (γύρω στους 7 βαθμούς Κελσίου) ευνοεί την ανάπτυξη του μύκητα του γένους Πενικίλλιο («Penicillium roqueforti»), που προσδίδει στο τυρί αυτό τη χαρακτηριστική όψη του.
Η ονομασία «Ροκφόρ» προστατεύεται από τη γαλλική νομοθεσία από το 1925 και μόνο το τυρί, που υφίσταται την τελική επεξεργασία (ωρίμαση) στο χωριό Ροκφόρ, μπορεί να κυκλοφορεί στο εμπόριο με την ονομασία «τυρί ροκφόρ». Στο εμπόριο κυκλοφορούν πολλές απομιμήσεις, που προέρχονται από διάφορες χώρες και έχουν τη γενική ονομασία «μπλε τυριά».
Το γνήσιο ροκφόρ χαρακτηρίζεται από έντονη μυρωδια, την αλμυρή γεύση και από πλούσια κρεμώδη υφή.