Πέντε χώρες της νότιας Αφρικής υπέγραψαν τη συνθήκη για τη δημιουργία της μεγαλύτερης προστατευόμενης περιοχής του κόσμου, τη Διασυνοριακή Περιοχή Προστασίας Καβάνγκο-Ζαμβέζη (KAZA), με έκταση τρεις φορές μεγαλύτερη της Ελλάδας. Η περιοχή φιλοξενεί τους μισούς ελέφαντες της Αφρικής και περιλαμβάνει το περίφημο Δέλτα του Οκαβάνγκο, αλλά και τους Καταρράκτες Βικτώρια.
Σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη στη Ναμίμπια, υπουργοί της Αγκόλα, της Μποτσουάνα, της Ναμίμπια, της Ζάμπια και της Ζιμπάμπουε έβαλαν τις τελικές σφραγίδες για τη δημιουργία του KAZA με τη συνένωση 36 επιμέρους προστατευόμενων περιοχών και των γύρω εκτάσεων. Η συνολική τους έκταση φτάνει τα 440.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Σύμφωνα με την οργάνωση WWF, η οποία συνέβαλε στη δημιουργία του νέου πάρκου, το ΚΑΖΑ φιλοξενεί το 43% του συνολικού πληθυσμού αφρικανικών ελεφάντων, κροκόδειλους, λιοντάρια, λεοπαρδάλεις, ύαινες, ρινόκερους και μπαμπουίνους, καθώς και 600 είδη πτηνών και 3.000 είδη φυτών.
Μεγάλο μέρος της άγριας ζωής εξαρτάται άμεσα από το ξηρό δέλτα του Οκαβάνγκο, ενός ποταμού που χύνεται στην ενδοχώρα της Μποτσουάνα αντί στη θάλασσα, και σχηματίζει μεγάλους εποχικούς βαλτότοπους.
Με την αύξηση των ανθρώπινων πληθυσμών, που μέχρι και σήμερα είναι υπερβολικά φτωχοί για να στηρίξουν τις προσπάθειες προστασίας, οι μεταναστευτικές διαδρομές των ζώων έχουν διαταραχθεί από τα εθνικά σύνορα και τις συγκρούσεις. Στην Αγκόλα, για παράδειγμα, ολόκληρες δεκαετίες εμφύλιου πολέμου ανάγκασαν τα κοπάδια ελεφάντων να μετακινηθούν σε άλλες περιοχές.
Μείζον πρόβλημα είναι και οι λαθροθήρες, που σκότωσαν το 2010 πάνω από 330 ρινόκερους για τα κέρατά τους.
Το νέο, διασυνοριακό πάρκο δημιουργείται μετά από χρόνια συζητήσεων. Τον Αύγουστο του 2011 οι πέντε χώρες υπέγραψαν μνημόνιο κατανόησης και δεσμεύτηκαν για την υλοποίηση του σχεδίου.
Η WWF επισημαίνει ότι περίπου 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι εξαρτώνται απόλυτα από τους πόρους της περιοχής του KAZA, γεγονός που καθιστά τη διαχείρισή της πιο δύσκολη. Η άγρια ζωή μπορεί όμως να ελπίζει στο άνοιγμα παλιών μεταναστευτικών διαδρομών και την αποτελεσματικότερη συνεργασία για την προστασία των οικοσυστημάτων.