Νέες ταινίες: Με πολλά κιλά, άβαφη και αχτένιστη η Σαρλίζ Θέρον εντυπωσιάζει [κριτική & τρέιλερ]

Ενα ενδιαφέρον γαλλικό θρίλερ και ένα ιστορικό δράμα από την Ουγγαρία που πραγματεύεται το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου τραβούν το ενδιαφέρον του κοινού.

Στις κινηματογραφικές επιλογές της εβδομάδας και η εκρηκτική Σαρλιίζ Θερόν σε ρόλο μαμάς.

Η Ληστεία (Money)
Σκηνοθεσία: Γκέλα Μπαμπλουάνι
Παίζουν: Βενσάν Ροτιέ, Ζορζ Μπαμπλουάνι, Λουί-Ντο ντε Λενκεσέν, Μπενουά Μαζιμέλ, Σαρλότ Βαν Μπερβεσελές

Ο Ντανί και ο Ερίκ είναι δύο παιδικοί φίλοι που δουλεύουν στις αποβάθρες της Χάβρης για να βγάλουν τα προς το ζην. Ένα απόγευμα, η Άλεξ, η αδελφή του Ερίκ, παρακολουθεί τυχαία την παράδοση μιας βαλίτσας γεμάτης χαρτονομίσματα κι αποφασίζει να ακολουθήσει τον άντρα που την παρέλαβε μέχρι το σπίτι του. Τότε πείθει τον Ερίκ και τον Ντανί πως αυτή η βαλίτσα με τα χρήματα μπορεί να τους αλλάξει τη ζωή κι έτσι οι τρεις φίλοι παίρνουν την απόφαση να ληστέψουν το σπίτι. Όταν όμω, φτάνουν εκεί , ανακαλύπτουν έναν άντρα που ετοιμάζεται να κρεμαστεί για τον οποίο δεν γνωρίζουν τίποτα: ούτε ποιoς, ούτε πόσο σημαντικός είναι. Τότε θα ξεκινήσει ένα αδυσώπητο κυνηγητό που θα μετατρέψει τη ζωή τους σε κόλαση.

Ο Γεωργιανός Γκέλα Μπαμπλουάνι (13 Τζαμέτι») αφηγείται την ιστορία μιας ληστείας αλλιώτικης από τις άλλες.
Δυο παιδικοί φίλοι , ο Ντάνι κι ο Έρικ, αντιμετωπίζουν τεράστιες οικονομικές δυσκολίες. Όταν η αδερφή του δεύτερου τυχαία θα παρακολουθήσει την παράδοση μιας βαλίτσας γεμάτης χαρτονομίσματα, θα πείσει τους δυο άντρες να κάνουν την τέλεια ληστεία για να λύσουν όλα τα προβλήματά τους. Φτάνοντας όμως στο σπίτι όπου θα βρουν την πολυπόθητη λεία τους, θα δουν έναν άνδρα -ανώτερο κυβερνητικό στέλεχος και μπλεγμένο με τη μαφία- , έτοιμο να κρεμαστεί. Οι τρεις επίδοξοι ληστές θα του σώσουν τη ζωή και με αυτό τον ανορθόδοξο τρόπο θα μάθουν τι σημαίνει κόλαση.

Αν και στις περισσότερες ταινίες, που έχουν ανάλογους τίτλους το θέμα είναι ποιος και αν τελικά θα καταφέρει να πάρει τα λεφτά, εδώ αντιθέτως εξαρχής φαίνεται να ισχύει μάλλον το αντίθετο, αφού τα χαρτονομίσματα που διεκδικούν με απληστία οι ήρωες κουβαλούν μια περίεργη κατάρα. Ο Μπαμπλουανί με αυτό τον τρόπο οδηγεί τον θεατή να καρδιοχτυπά όχι για το ποιος τελικά θα καρπωθεί τον θησαυρό , αλλά ποιος θα τον αρνηθεί, κι έτσι μέσα από μια καταιγιστική περιπέτεια δράσης, που δεν της λείπουν οι συνεχείς ανατροπές κι η ατμόσφαιρα, τελικά περιγράφει με κωμικοτραγικούς όρους πόσο ακριβά πληρώνεται η απληστία.

Αν και ο δημιουργός ακολουθεί τους κανόνες ενός περιπετειώδους θρίλερ, ενισχύει με ένα ενδιαφέρον στοιχείο τη θεματική της ταινίας του, προσδίδοντάς της κι ένα περαιτέρω σχόλιο σχετικά με την αλαζονική ανθρώπινη φύση, χωρίς ηθικοπλαστικές παρεκτροπές και διδακτισμούς. Αντίθετα, δομεί συμπυκνωμένες σχέσεις ανάμεσα στα πρόσωπα και σκιαγραφεί με αδρές πινελιές τον αμοραλισμό των κεντρικών χαρακτήρων, δημιουργώντας το κατάλληλο πλαίσιο για να πει την ιστορία του.

1945
Σκηνοθεσία: Φέρεντς Τόροκ
Παίζουν: Πίτερ Ρούντολφ, Μπενς Τασνάντι, Ταμάς Ζάμπο Κίμελ

Κάποια ζεστή ημέρα του Αυγούστου του 1945, κι ενώ οι κάτοικοι ενός μικρού χωριού είναι αφοσιωμένοι στην προετοιμασία για το γάμο του γιου του τοπικού ιερέα, καταφθάνουν στον σταθμό των τρένων δύο Ορθόδοξοι Εβραίοι, κουβαλώντας κάποια μυστηριώδη δέματα.
Οι χωρικοί τρέμουν στην ιδέα πως πρόκειται για επιζώντες από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, που θα διεκδικήσουν τη χαμένη τους περιουσία.

O Ούγγρος Φέρεντς Τόροκ μέσα από ένα ασπρόμαυρο καλαίσθητο ιστορικό δράμα καταπιάνεται με ένα παραγκωνισμένο κεφάλαιο της ευρωπαϊκής Ιστορίας.
Πολλές ταινίες εμπνέονται από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και δη από το Ολοκαύτωμα, όμως στην πραγματικότητα η σκιά του πολέμου και του εφιάλτη παρέμενε βαριά ακόμα κι όταν ήρθε η πολυπόθητη ειρήνη, γεγονός που δεν βλέπουμε συχνά στη μεγάλη οθόνη.
Με αυτήν κυρίως την μεταπολεμική περίοδο ασχολείται ο Τόροκ, και μας μεταφέρει στην αγροτική Ουγγαρία το καλοκαίρι του 1945 , σε ένα χωριό που ετοιμάζεται να γιορτάσει τον γάμο του γιου του ιερέα, έναν γάμο όμως που η νύφη δεν επιθυμεί, όταν καταφτάνουν δυο Εβραίοι, κουβαλώντας μαζί τους μυστηριώδη δέματα, που τα αντιμετωπίζουν με ιερότητα. Οι κάτοικοι του χωριού που έχουν κατοικοεδρεύσει στα σπίτια των συμπατριωτών τους Εβραίων και έχουν καταχραστεί την περιουσία τους, θεωρούν πως οι δυο επισκέπτες έχουν έρθει με σκοπό να διεκδικήσουν όσα ανήκουν στους δικούς τους. Συνδέοντας το προσωπικό δράμα μιας νεαρής κοπέλας με την τραγωδία της κοινότητας των Εβραίων, ο Τόροκ καταγράφει την υποκρισία μιας ειρηνικής κατά τα άλλα κοινότητας, που αποδεικνύεται εξίσου τρομακτική κι αδηφάγα όσο και ο πόλεμος .

Η ασπρόμαυρη διεύθυνση φωτογραφίας του Έλεμερ Ραγκάλι και τα εικαστικά του κάδρα που θυμίζουν φωτογραφίες εποχής, αλλά και ο αργός ρυθμός που επιλέγει ο Τόροκ, αποδίδουν εξαιρετικά τη μελαγχολία μιας ειρήνης που ποτέ πια δεν θα είναι λαμπερή , καθώς κουβαλάει ενοχές και τραύματα. Με αυτό τον τρόπο, ο Τόροκ δημιουργεί ένα αντιπολεμικό δράμα χωρίς να χρειαστεί ούτε μια εικόνα μάχης για να περιγράψει τη φρικαλεότητα του πολέμου, αν και τελικά δεν διατυπώνει καμία καινοτόμα θέση.

Τα παιδιά είναι ευτυχία; ( Tully)
Σκηνοθεσία: Τζέισον Ράιτμαν
Παίζουν: Σαρλίζ Θερόν, Μακένζι Ντέιβις, Ρον Λίβινγκστον, Μαρκ Ντουπλάς

Η Μάρλο , μια παντρεμένη γυναίκα με δυο παιδιά, είναι έγκυος στο τρίτο, και με μισή καρδιά δέχεται το καλοπροαίρετο δώρο του αδελφού της για «νυχτερινή νταντά», με την ελπίδα να ελαττώσει το στρες της καθημερινότητάς της. Η «νυχτερινή νταντά» Τάλι έχει τη μορφή μιας όμορφης, ανεξάρτητης φοιτήτριας που θα τη βοηθήσει όχι μόνο να βρει περισσότερο χρόνο, αλλά θα της αλλάξει εντελώς τη ζωή με απρόσμενο τρόπο.

Ο τέσσερις φορές υποψήφιος για Όσκαρ Ράιτμαν ( γιος του Άιβαν Ράιτμαν) ενώνει και πάλι τις δυνάμεις του με τη σεναριογράφο Ντιάμπλο Κόντι («Juno») σε μία τρυφερή, αιχμηρή και συγκινητική κομεντί που αποφεύγει τα κλισέ και τολμά να εξερευνήσει την ωμή πραγματικότητα πίσω από το στερεοτυπικά γλυκερό προσωπείο της μητρότητας.
Η Κόντι, αξιοποιώντας την προσωπική της εμπειρία από την επιλόχεια περίοδο που έζησε , αφηγείται την ιστορία μιας γυναίκας που μοιάζει εξουθενωμένη μετά τη γέννηση και του τρίτου της παιδιού, και με αιχμηρό χιούμορ μιλάει τελικά για την αυταπάρνηση των γονιών, μέσα από μια μοντέρνα εκδοχή της Μαίρης Πόππινς.
Η Μάρλο λοιπόν είναι μια γυναίκα που αγαπά τα παιδιά της, αλλά φοβάται ότι ο ρόλος της μητέρας την καταπίνει και την απομακρύνει από τον ίδιο της τον εαυτό. Όταν λοιπόν ο ευκατάστατος αδελφός της Κρεγκ, της κάνει δώρο τις υπηρεσίες μιας νυχτερινής νταντάς, θα γνωρίσει ένα πλάσμα που θα της αλλάξει τη ζωή.

Ανατρέποντας τις διαφημιστικής λογικής εικόνες περί μητρότητας κι εγκυμοσύνης, ο Ράιτμαν δείχνει την αληθινή πλευρά της γέννας και με ειλικρίνεια αλλά και χιούμορ, που εξισορροπεί ικανοποιητικά με τα δραματικά στοιχεία του σεναρίου, καταγράφει τελικά τι σημαίνει να είσαι γονιός σήμερα, ενώ η κούκλα Σαρλίζ Θερόν αποποιείται την σέξι της εμφάνιση- έχει πάρα πολλά κιλά για τις ανάγκες του ρόλου- και με την ερμηνεία της προκαλεί την Ακαδημία να την προσέξει.

24 Ώρες Προθεσμία (24 Hours to Live)
Σκηνοθεσία: Μπράιαν Σμερζ
Παίζουν: Ίθαν Χοκ, Ξου Κινγκ, Πολ Άντερσον, Λίαμ Κάνινγκχαμ, Ρούτγκερ Χάουερ

Ο Τράβις, ένας πρώην στρατιώτης των ειδικών δυνάμεων, αγωνίζεται να ξεπεράσει τον ξαφνικό θάνατο της γυναίκας και του γιου του. Ένας παλιός του συνάδελφος τον πλησιάζει και του κάνει μια δελεαστική πρόταση με μεγάλο οικονομικό όφελος: να αναλάβει μια επικίνδυνή αποστολή δολοφονίας για λογαριασμό ενός πανίσχυρου μυστικού οργανισμού. Ο Τράβις θα δεχτεί την πρόταση, αλλά λίγο πριν ολοκληρώσει την αποστολή του, θα γίνει αντιληπτός με αποτέλεσμα να δεχθεί πυρά από την Ιντερπόλ. Και ενώ νομίζει ότι όλα τελείωσαν ξυπνάει στο τραπέζι μια χειρουργικής αίθουσας.

Ο βετεράνος στάντμαν Μπράιαν Σμερζ αξιοποιεί την εμπειρία του στις ταινίες δράσης, έχοντας ως πρωταγωνιστή τον Ίθαν Χοκ.
Ο Τράβις ,ένας πρώην στρατιωτικός, έχοντας χάσει τη γυναίκα και τον γιο του, αναλαμβάνει μια επικίνδυνη αποστολή δολοφονίας. Έτσι βρίσκεται μπλεγμένος σε μια περίεργη υπόθεση, όπου το πιστολίδι και οι καταδιώξεις δίνουν και παίρνουν.

Ο Σμερζ, με επιρροές από τον «John Wick» αλλά και το «Crank», αναμειγνύει όλα τα κλισέ και τα στερεότυπα ανάλογων ταινιών, χρησιμοποιεί ό,τι κασκαντεριλίκι ξέρει, το μπολιάζει με μια εσάνς επιστημονικής φαντασίας για να είναι μέσα στη μόδα και επί ματαίω προσπαθεί να δημιουργήσει μια κάποια ατμόσφαιρα, όμως η έλλειψη πλοκής και κυρίως οι αφελέστατοι διάλογοι δεν βοηθούν καθόλου την όλη κατάσταση. Αντίθετα οι σκηνές βίας μοιάζουν σχεδόν αστείες, όλες οι σεκάνς κάτι θυμίζουν χωρίς να αποκτούν ποτέ μια δική τους σφραγίδα, ενώ ο Ίθαν Χοκ, ένας εσωτερικός ηθοποιός λεπτών αποχρώσεων, είναι έξω από τα νερά του, προσπαθώντας να προσδώσει υπόσταση σε έναν ρόλο που θα ήταν παιχνιδάκι για τον Λίαμ Νίσον.

Ο Γιατρός Βλάπτει Σοβαρά την Υγεία (Knock)
Σκηνοθεσία: Λορέν Λεβί
Παίζουν: Ομάρ Σι, Άλεξ Λουτζ, Άνα Ζιραρντό, Σαμπίν Αζεμά, Πασκάλ Ελμπέ, Οντρέ Ντάνα

Ένας γιατρός και πρώην απατεώνας βρίσκει καταφύγιο σε ένα μικρό επαρχιακό χωριό στις Γαλλικές Άλπεις. Εκεί θα ανακαλύψει όμως ότι όλοι οι κάτοικοί του χαίρουν άκρας υγείας. Ο μόνος τρόπος λοιπόν για να βγάλει κάποια λεφτά είναι να τους πείσει ότι είναι άρρωστοι.
Η Λορέν Λεβί διασκευάζει το διάσημο θεατρικό του Ζιλ Ρομέν ( 1923) που έχει εμπνεύσει αμέτρητες (κινηματογραφικές και τηλεοπτικές) κωμωδίες, με χαρακτηριστικότερη αυτή όπου πρωταγωνιστεί ο Λουί Ζουβέ.
Ένας πρώην κακοποιός και απατεώνας καταφτάνει στο ειδυλλιακό Σαν Μορίς, υποδυόμενος τον γιατρό. Ο δόκτωρ Νοκ, όπως συστήνεται, γίνεται αγαπητός στους κατοίκους, οι οποίοι όμως είναι απολύτως υγιείς. Ο μόνος τρόπος για να επιβιώσει είναι να τους πείσει ότι είναι άρρωστοι. Έτσι εφευρίσκει μια ασθένεια για όλους, πραγματική ή φανταστική, όποτε σύντομα το ιατρείο κατακλύζεται από κόσμο που απεγνωσμένα ζητάει μια διάγνωση. Η επιτυχία όμως του Νοκ προκαλεί τη ζήλεια διαφόρων, όπως για παράδειγμα του ιερέα του χωριού δεν αντέχει να βλέπει τους πιστούς να εγκαταλείπουν την εκκλησία για να πάνε στον γιατρό. Πέρα όμως από τους καινούργιους του αντίζηλους, έχει να αντιμετωπίσει και έναν άνθρωπο από το σκοτεινό του παρελθόν, αλλά και τον έρωτά του για ένα κορίτσι.

Μια καυστική, πλην όμως παλαιάς κοπής, σάτιρα για την ψυχολογία των μαζών γίνεται στα χέρια της Λεβί μια χαριτωμένη κι ανάλαφρη κωμωδία χωρίς σκοτεινές πλευρές , που αρκείται σε μια ηθογραφική αν και χιουμοριστική αντιμετώπιση του θέματος , χρησιμοποιώντας το όνομά του Ομάρ Σι, που ερμηνεύει με μπρίο και κέφι τον δόκτορα Νοκ, χαρίζοντάς μας απολαυστικές στιγμές.

Μετά την Καταιγίδα (Adrift)
Σκηνοθεσία: Μπαλτάζαρ Κορμάκουρ
Παίζουν: Σέιλιν Γούντλεϊ, Σαμ Κλάφλιν, Τζέφρι Τόμας

Μια αληθινή ιστορία για τη δύναμη της αγάπης και το ένστικτο της επιβίωσης, με την υπογραφή του Μπαλτάζαρ Κορμάκουρ, σκηνοθέτη του «Έβερεστ».
Μετά το χτύπημα του πιο φονικού τυφώνα στην ιστορία του Ειρηνικού ωκεανού, η Τάμι ξυπνά στη μέση της θάλασσας για να βρει τον αρραβωνιαστικό της άσχημα τραυματισμένο και το ιστιοφόρο τους κατεστραμμένο. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να επικοινωνήσει με κάποιον ή να βγει από τον ωκεανό, καθώς το πλησιέστερο λιμάνι είναι 1.500 μίλια μακριά. Με τον χρόνο να την κυνηγά και τις μνήμες του δυστυχήματος να δυναμώνουν, η Τάμι πρέπει να βρει γρήγορα έναν τρόπο για να σώσει τον εαυτό της και τον άνδρα που αγαπά.

Επαναπροβολές:

Η Συμμορία των Πέντε (The Ladykillers-1955)
Σκηνοθεσία: Αλεξάντερ Μακέντρικ
Παίζουν: Πίτερ Σέλερς, Άλεκ Γκίνες, Σέσιλ Πάρκερ, Χέρμπερτ Λομ, Κέιτι Τζόνσον

Η κλασική κωμωδία του Αλεξάντερ Μακέντρικ που ήταν υποψήφια για Όσκαρ Σεναρίου και αποτέλεσε έμπνευση για την ομώνυμη ταινία των αδελφών Κοέν το 2004.
Μια συμμορία πέντε αντρών, με επικεφαλή τον καθηγητή Μάρκους, ετοιμάζει μεγάλη ληστεία τράπεζας. Για να πετύχουν το σχέδιο τους, τα μέλη της μεταμφιέζονται σε ορχήστρα μουσικών και νοικιάζουν ένα δωμάτιο από μια γριούλα που ζει απομονωμένη με τους παπαγάλους της. Όταν όμως αυτή αντιλαμβάνεται πως κάτι τρέχει, η συμμορία αποφασίζει να την δολοφονήσει.

Οι Μακέντρικ και Ρόουζ φτιάχνουν με αρκετή ειρωνεία μια μοναδική ατμόσφαιρα, όπου όλα κυλούν μέσα σε μια τέλεια στημένη ψυχρότητα που διακόπτεται από ιδιότροπο χιούμορ και απρόβλεπτα περιστατικά.

Η ανεπανάληπτη ερμηνεία του κορυφαίου Άλεκ Γκίνες στον ρόλο του καθηγητή Μάρκους, που αποδεικνύει για μια ακόμα φορά ότι είναι εκ των καλύτερων ηθοποιών του 20ου αιώνα, μαζί με τη «θαυμάσια γιαγιά» Κάτι Τζόνσον που δίνει ρέστα ερμηνεύοντας εκπληκτικά την αφελή ηλικιωμένη, έχουν μείνει πλέον στην Ιστορία του κινηματογράφου.
Συνοδοιπόροι τους, ο μοναδικός Πίτερ Σέλερς (εδώ σε έναν από τους πρώτους του κινηματογραφικούς ρόλους), ο Χέρμπερτ Λομ (η προσωποποίηση της ψυχρότητας), ο Σέσιλ Πάρκερ (ένας έπο τους καλύτερους δευτεραγωνιστές του βρετανικού σινεμά) και ο Ντέιβιντ Γουόρνερ (ως αδέξιος γορίλας).

Ο δολοφόνος της νύχτας (He walked by night-1948)
Σκηνοθεσία: Άλφρεντ Βέρκερ & Άντονι Μαν
Παίζουν: Ρίτσαρντ Μπέισχαρτ, Σκοτ Μπρέιντι, Ρόι Ρόμπερτς

Η δολοφονία ενός αστυνομικού και οι προσπάθειες του αστυνομικού σώματος του Λος Άντζελες να συλλάβει τον δολοφόνο του.
Ένα αγωνιώδες, κλειστοφοβικό φιλμ-νουάρ, βασισμένο σε πραγματική ιστορία, που εκτυλίσσεται γύρω από τη δολοφονία ενός αστυνομικού και τις προσπάθειες του Σώματος του Λος Άντζελες να συλλάβει τον ψυχρό, αδίστακτο και πανέξυπνο δολοφόνο του. Εκείνος όμως δεν αφήνει ίχνη, ντροπιάζοντας τους ντετέκτιβς με την ικανότητά του να μένει αφανής.

Οι Βέρκερ και Μαν ακολουθούν ένα ύφος ημιντοκουμαντερίστικο που συνδυάζεται με voice over αφήγηση της ιστορίας, μια επιλογή που εντείνει την αγωνία του θεατή. Το ανεξιχνίαστο έγκλημα, σε συνδυασμό με την καλά δομημένη αστυνομική ιστορία, δημιουργεί ένα λαβυρινθώδες αριστούργημα που κόβει την ανάσα.

Ο Ρίτσαρντ Μπέιζχαρτ ερμηνεύει το ρόλο του καταζητούμενου, πετυχαίνοντας μια ευφυή ερμηνεία ως σκοτεινός, χαρισματικός κοινωνιοπαθής. Αποκορύφωμα μαεστρίας η τελευταία -διάσημη- σκηνή ενός εντυπωσιακού ανθρωποκυνηγητoύ στο υπόγειο δίκτυο υπoνόμων του Λος Άντζελες.