Η Πατρίσια Απέργη παρουσιάζει μια τραγωδία που δεν λέγεται, μόνο χορεύεται [εικόνες] - iefimerida.gr

Η Πατρίσια Απέργη παρουσιάζει μια τραγωδία που δεν λέγεται, μόνο χορεύεται [εικόνες]

Τί είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπίσεις. Τον θυμό
NEWSROOM IEFIMERIDA.GR

Πώς είναι να είσαι πολίτης μιας χώρας που χάνει; Τί είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπίσεις. Τον θυμό, τον φόβο ή την ήττα; Τί έχει μεγαλύτερη αξία? Η μάχη ή το αποτέλεσμα; Μπορείς να γίνεις ήρωας μέσα από μια αποτυχία;

Αυτό είναι το νέο έργο της ταλαντούχας χορογράφου Πατρίσια Απέργη που παρουσιάζεται στο πλαίσιο του 10ου Arc for Dance Festival στο Θέατρο Κιβωτός 1,2,3 Ιουνίου.

Το έργο της Πολήττες ερευνά,όπως και τα προηγούμενα, τη διαμόρφωση του ιστορικού υποκειμένου μέσα από συγκεκριμένες κοινωνικοπολιτικές διεργασίες. Παρότι διαμορφώνεται από την εμπειρία της Ελλάδας, χώρας καταγωγής της χορογράφου, το έργο αναπτύσσεται με αναφορά κάθε κοινωνία σε συνθήκη και χρόνο κρίσης.
Όπως σημειώνει η ίδια, το έργο πολήΤΤες, μιλάει για μια κοινωνία σε σημείο μηδέν, με πολίτες που ξόδεψαν όλα τους τα χαμόγελα στον αγώνα μέχρι που κατάλαβαν ότι δεν τους έμεινε τίποτα. Ή μήπως, μέσα από την ήττα, τα κέρδισαν όλα;

Η Πατρίσια Απέργη παρουσιάζει μια τραγωδία που δεν λέγεται, μόνο χορεύεται [εικόνες] | iefimerida.gr 0

«Στο έργο, η προσπάθεια και η τόλμη γίνονται πρωταγωνιστές. Γι’ αυτό, προσπαθούμε πολλές φορές. Είτε με τον ίδιο τρόπο, σ’ εμμονική επανάληψη, είτε με διαφορετικές προσεγγίσεις κάθε φορά. Προκειμένου να ανακαλύψουμε την ταυτότητα, την τάξη, τις σχέσεις, την ιστορία, το μέλλον μας.
Όλα μέσα από έναν αγώνα. Το σύμβολο της καθημερινής μάχης. Και στον αγώνα αυτό , ο χορός γίνεται το εργαλείο αντίστασης σε όλους τους φόβους μας και ταυτόχρονα το μέσο για να ανταλλάξουμε ιστορίες και αφηγήματα, η παρηγοριά για να παλέψουμε, η εμψύχωση για να χορέψουμε. Ο χορός γίνεται το όπλο για να δεχτούμε την αποτυχία. Και να ξαναπροσπαθήσουμε» τονίζει η Πατρίσια Απέργη.

Για τη δημιουργία του έργου, θα ερευνήσουμε την έννοια και τους τρόπους του θρήνου στον χορό της αρχαία τραγωδίας, προσπαθώντας να μεταφέρουμε την θρηνητική χορευτική παράσταση/κατάσταση/αναπαράσταση σε σύγχρονα χορικά συμπλέγματα πολιτών που είναι αντιμέτωποι με την έννοια της ήττας, της απώλειας και του φόβου. Αλλά και με την ελπίδα της ανάστασης/ανάτασης κρυμμένη δίπλα τους. Γιατί η δύναμη του συλλογικού, ανθρώπων που προσπάθησαν μαζί, ακόμη και στην ήττα, φέρνει ύμνους και τρόπαια. Και αλλαγές.

Η παράσταση, μελετώντας νεότερους ιστορικούς και λογοτέχνες (Edouard Said, Δημήτρης Δημητριάδης, Edouard Glissant, Κωστής Καρπόζηλος κ.ά), χρησιμοποιεί την κληρονομιά των μύθων μας, επιθυμώντας να ορίσει ένα είδος ποιητικής πολιτικής. Αντλεί από τα μυθολογικά ριζώματα αλλά μελετάει πιο σύγχρονες συζητήσεις και προβληματισμούς σε σχέση με την έννοια της πατρίδας, της κοινωνίας και τις πολιτικές του κόσμου.

Η Πατρίσια Απέργη παρουσιάζει μια τραγωδία που δεν λέγεται, μόνο χορεύεται [εικόνες] | iefimerida.gr 1

«Στο έργο πολήΤΤες, η έννοια του πολίτη που νομίζαμε ότι γνωρίζουμε, έχει αλλάξει, σχεδόν εξαφανιστεί. Αναφερόμαστε σε μια κοινωνία, όπου οι τάξεις μετατοπίζονται, οι έμφυλες ταυτότητες επαναπροσδιορίζονται, και οι ατομικότητες μέσα από την ψυχολογική και σωματική καταπόνηση, αμβλύνονται» αναφέρει η Πατρίσια Απέργη.
«Και η αλλαγή δεν σημαίνει ήττα. Μπορεί να φέρει χάος, μπορεί να θυμίσει βία, όμως προκειμένου να εδραιωθεί, αποκαλύπτει μάχες και αγώνες γεμάτους πάθος και οράματα. Και μέσα σε αυτές τις αταυτοποίητες κοινωνίες, οι σύγχρονοι πολίτες του κόσμου, ακούν τα τελευταία σαλπίσματα της γνώριμης πραγματικότητάς τους. Γιατί από δω και πέρα, η κάθε μάχη θα είναι διαφορετική από όσες μέχρι τώρα κατέγραψε η ιστορία. Όχι γιατί θέλουμε να βρούμε άλλα όπλα για να πολεμήσουμε, αλλά γιατί δεν έχουμε ακόμη ξεκαθαρίσει αν ο τρόπος που μέχρι τώρα επινοήσαμε, εξυπηρετεί καλύτερα τους ζωντανούς ή τους νεκρούς μας. Εξάλλου, οι αγώνες μας, αφιερώνονται στα παιδιά που δεν γεννήσαμε ακόμη.... Και έτσι μόνο μυρίζει μέλλον» καταλήγει .

Σύλληψη-Χορογραφία: ΠατρίσιαΑπέργη

Σύμβουλος Δραματουργίας: TζωρτζίναΚακουδάκη
Μουσική: ΓιώργοςΠούλιος
Σκηνικά: ΔημήτρηςΝασιάκος
Κοστούμια: ΒασιλικήΣύρμα
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Βοηθός χορογράφου: Δημήτρης Οικονομίδης
Σχεδιασμός προωθητικού υλικού: Καλλίνα Κυρατσούλη
Φωτογραφία: Tάσος Βρεττός
Παραγωγή: Ομάδα χορού Αερίτες
Εκτέλεση παραγωγής: Ρένα Ανδρεαδάκη
Σύμβουλος επικοινωνίας: Σάσα Παπαχριστοπούλου

Ερμηνεία-Δημιουργική Επεξεργασία: Ηλίας Χατζηγεωργίου, Εύα Γεωργιτσοπούλου, Alex Gotch, Λαμπρινή Γκόλια, Ραφαήλ Μπουμπουχερόπουλος

Το έργο έχει επιχορηγηθεί από το ΥΠΠΟΑ.

πολΗΤΤες / Θέατρο Κιβωτός 31 Μαίου, 1,2,3 Ioυνίου

Ακολουθήστε το στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο 
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Tο iefimerida.gr δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ