Ο 72χρονος Γίοαχιμ Γκάουκ είναι από χθες ο νέος Πρόεδρος της Γερμανίας. Ο «αριστερός, φιλελεύθερος συντηρητικός», όπως αυτοχαρακτηρίστηκε, υπήρξε λουθηρανός πάστορας ο οποίος την δεκαετία του '70 αγωνίστηκε για τα ανθρώπινα δικαιώματα αγνοώντας τις αντιδράσεις της ανατολικογερμανικής ηγεσίας.
«Αναλαμβάνω αυτό το αξίωμα με την απεριόριστη ευγνωμοσύνη κάποιου που ύστερα από ένα μακρύ ταξίδι μέσα στην πολιτική έρημο του 20ού αιώνα βρήκε αναπάντεχα και πάλι το σπίτι του και έγινε μάρτυρας τα τελευταία 20 χρόνια της χαράς στη διαμόρφωση μιας δημοκρατικής κοινωνίας», δήλωσε μετά την εκλογή του ο κ. Γκάουκ ο οποίος υποστηρίχθηκε από όλα τα κόμματα πλην της Αριστεράς.
Έτσι χθες στην ομοσπονδιακή Κάτω Βουλή (Bundestag) όλοι να έδειχναν χαρούμενοι και να αντάλλαζαν φιλιά και λουλούδια, ωστόσο όλοι αναρωτιούνται πόσο θα διαρκέσει η ειρηνική συνύπαρξη του Γκάουκ με την Ανγκελα Μέρκελ, αφού ο νέος Γερμανός Πρόεδρος είναι γνωστό ότι δεν κρατά το στόμα του...κλειστό!
«Ο Γκάουκ δεν ανήκει σε κανένα κόμμα και δεν αισθάνεται ότι δεσμεύεται από οποιαδήποτε πολιτική υποχρέωση. Η ανεξαρτησία και η ελευθερία που προσδίδει μπορεί να αποδειχθούν δυσάρεστες για τους πολιτικούς», αναφέρει ο βιογράφος και φίλος του Νόρμπερτ Νόρις.
Βασικό μότο του νέου προέδρου είναι η «ελευθερία» μια έννοια την οποία ενστερνίζεται από τα πρώτα χρόνια της ζωής του, καθώς σε ηλικία 11 χρονών οι σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες απήγαγαν τον πατέρα του και τον οδήγησαν σε γκουλάγκ, με αποτέλεσμα ο Γκάουκ να αποστραφεί κάθε έννοια ολοκληρωτισμού.
Όνειρό του ήταν να γίνει δημοσιογράφος, αλλά λόγω πολιτικών φρονημάτων αυτό δεν ήταν εφικτό. Έτσι στράφηκε στη θεολογία και έγινε πάστορας στην πόλη του Ρόστοκ. Το 1989, εντάχθηκε στο αντικαθεστωτικό κίνημα Neues Forum και ένα χρόνο μετά εκλέχθηκε βουλευτής στην Ανατολική Γερμανία όταν πραγματοποιήθηκαν οι τελευταίες αλλά ελεύθερες εκλογές.
Με την επανένωση των δύο Γερμανιών, ο Γκάουκ επιφορτίσθηκε με ένα δύσκολο έργο: τη διαχείριση των αρχείων της Στάζι, της μυστικής υπηρεσίας κρατικής ασφαλείας της DDR. Η γενική τάση της εποχής ήταν τα αρχεία να καταστραφούν προκειμένου να μη διαταραχθεί η ειρήνη στο εσωτερικό της χώρας. Ωστόσο ο Γκάουκ είχε αντίθετη άποψη- επέμενε πως μόνο κοιτάζοντας την αλήθεια η κοινωνία μπορεί να συμφιλιωθεί με την ιστορία της.