Μικρότερος από ένα έως δύο χρόνια θα είναι ο μέσος όρος ζωής της σημερινής γενιάς λόγω της οικονομικής κρίσης, έχοντας μεγάλο ποσοστό αυτοκτονιών, έως και 30%, και πολλούς ηλικιωμένους άνω των 60 ετών να εργάζονται μέσα στις επόμενες δεκαετίες.
Αυτά τόνισαν σήμερα κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου οι επιστήμονες που θα λάβουν μέρος στη διημερίδα που διοργανώνει η Ελληνική Επιστημονική Εταιρεία Προληπτικής Ιατρικής και Αντιγήρανσης (ΕΕΕΠΙΑ), με αφορμή το χαρακτηρισμό του έτους 2012 ως Ευρωπαϊκό Έτος Ενεργού Γήρανσης και Αλληλεγγύης μεταξύ των Γενεών.
Ο πληθυσμός γερνάει και σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επιστημόνων το 2050 περίπου το 30% του πληθυσμού θα είναι πάνω από 64 ετών.
«Το έλατο του 1940 μετατράπηκε το 2010 σε μανιτάρι και το 2050 ο υπολογισμός είναι ότι το μανιτάρι θα είναι πολύ μεγάλο με ισχνή βάση, καθώς θα γεννιούνται λιγότερα παιδιά και η πλειοψηφία του πληθυσμού θα είναι πάνω από 60 χρόνων», τόνισε ο Χρήστος Ζουμπούλης , πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Προληπτικής και Αναγεννητικής Ιατρικής και Αντιγήρανσης.
Τα συστήματα υγείας, είπε, δεν φαίνεται ότι θα μπορέσουν να αντέξουν το οικονομικό κόστος και τα πράγματα διαγράφονται δυσοίωνα για τους ηλικιωμένους, καθώς οι δυνατότητες για να καλυφθούν οι ανάγκες είναι σχεδόν μηδαμινές. Σήμερα το 10% του πληθυσμού της Ευρώπης κοστίζει οικονομικά τα 3/4 του προϋπολογισμού των συστημάτων υγείας.
Βιολογικά μεγαλώνουμε είπε ο καθηγητής και αυτό δεν μπορούμε να το αλλάξουμε, μπορούμε όμως να «καλογεράσουμε». Η μόνη λύση είναι η πρόληψη ώστε να έχουμε υγιή γηρατειά είπε ο καθηγητής. Ωστόσο ο παππούς και η γιαγιά χρειάζονται κάτι ακόμα, το χαμόγελό μας και το σεβασμό μας. Αυτά, υπογράμμισε, πρέπει να τα δίνουμε απλόχερα και όχι σκεπτόμενοι την ελληνική παροιμία «εκεί που είσαι ήμουνα και εδώ που είμαι θα 'ρθεις», αλλά διότι πραγματικά το έχουν ανάγκη.
Ο πρόεδρος της ΕΕΕΠΙΑ Μιχάλης Παπαχαραλάμπους είπε ότι στόχος της Ελληνικής Επιστημονικής Εταιρείας αλλά και της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Προληπτικής και Αναγεννητικής Ιατρικής και Αντιγήρανσης είναι να καθυστερήσουν τις φθορές που επέρχονται με το γήρας, μέσω της πρόληψης και αντιμετώπισης των παθήσεων που αυτό συνεπάγεται, ώστε οι ηλικιωμένοι να διατηρήσουν μια καλή ποιότητα ζωής.