Καιρό είχε να ακουστεί τόσο επιθετικός ο Πιερ Μοσκοβισί και παρά το ότι επιχείρησε να μετρήσει τα λόγια του, η απάντησή του για τις περικοπές στις συντάξεις και το ενδεχόμενο να ανασταλούν ήταν εκκωφαντική.
Οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν πολύ καλά το επικοινωνιακό παιχνίδι που παίζεται εδώ και εβδομάδες στην Ελλάδα, όπου, ενώ η επίσημη γραμμή είναι «θα τηρηθούν όλα τα συμφωνηθέντα», κάθε ημέρα βγαίνει κι ένας υπουργός -χωρίς φυσικά να του τραβήξει κανείς το αυτί- επιμένοντας ότι οι άγριες περικοπές στις συντάξεις δεν είναι τελειωμένη υπόθεση.
Και αυτό παρά το ότι στο κείμενο της τεχνικής συμφωνίας, που έχει τις υπογραφές του υπουργού Οικονομικών, περιγράφονται ρητώς και χωρίς αστερίσκους οι περικοπές σε κύριες και επικουρικές συντάξεις την Πρωτοχρονιά του 2019, από τις οποίες θα βγουν από τις τσέπες των συνταξιούχων περί τα 1,8 δισ ευρώ.
Ο εκνευρισμός του Πιερ Μοσκοβισί από αυτό το γαϊτανάκι δηλώσεων στην Αθήνα και η κοφτή του δήλωση, με την οποία έβαλε ευθέως θέμα αξιοπιστίας της κυβέρνησης, δεν προέρχονται φυσικά μόνο από τη συνήθη πολιτική γλώσσα, που χρησιμοποιείται κατά κόρον στο εσωτερικό της Ελλάδας.
Κατά κύριο λόγο εδράζεται στο γεγονός ότι, ενώ οι Βρυξέλλες πασχίζουν να στήσουν εναγωνίως ένα αφήγημα αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης για την Ελλάδα πριν από τον Αύγουστο, προκειμένου να απορροφηθούν οι κραδασμοί από τη διαφαινόμενη απεμπλοκή του ΔΝΤ, η ελληνική πλευρά δείχνει να έχει άλλα στο πίσω μέρος του μυαλού της.
Η χθεσινή συνέντευξη Τύπου μετά το Eurogroup απέπνεε εκνευρισμό και απογοήτευση, έπειτα από το ναυάγιο των παρασκηνιακών επαφών με το ΔΝΤ, που είχαν ως στόχο να «τραβήξουν» το Ταμείο στο πρόγραμμα και να εξασφαλίσουν έτσι τη σφραγίδα βιωσιμότητας του χρέους. Οι συζητήσεις αυτές απέτυχαν, όπως προκύπτει και από το ανακοινωθέν του Eurogroup, ενώ η επικείμενη ανάλυση βιωσιμότητας, πάνω στην οποία θα «κουμπώσουν» τα όποια μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, μπορεί να κρύβει δυσάρεστες εκπλήξεις αν τελικά το ΔΝΤ περιοριστεί σε ρόλο τεχνικού συμβούλου.
Η λογική του Μάριο Σεντένο -για μια ακόμα φορά παρουσιάστηκε άνευρος, άτολμος, αμήχανος- ότι «πάνω απ’ όλα είναι η επιτυχής ολοκλήρωση του προγράμματος κι όχι η συμμετοχή του ΔΝΤ», αλλά πολύ περισσότερο το περίγραμμα που έδωσε ο Πιερ Μοσκοβισί για το πλαίσιο εντός του οποίου θα κινηθεί η ελάφρυνση, προοιωνίζονται κακά μαντάτα, εφόσον το Βερολίνο επιμείνει στη σημερινή σκληρή γραμμή.
Τι είπε ο Πιερ Μοσκοβισί και προβλημάτισε; Ότι οι αποφάσεις για το χρέος θα κινηθούν μέσα στο πλαίσιο των αποφάσεων του Eurogroup τον περσινό και τον προπερσινό Ιούνιο, αλλά με τρόπο αποδεκτό για τα κράτη-μέλη. Επί της ουσίας, δικαιώνονται -έστω με καθυστέρηση- όσοι είχαν επισημάνει πριν από έναν χρόνο ότι η απόφαση του Eurogroup ήταν διατυπωμένη με τέτοιο τρόπο, που να επιτρέπει διασταλτικές ερμηνείες και ελαστική εφαρμογή, κοινώς ότι ήταν κομμένη και ραμμένη στις απαιτήσεις των Γερμανών.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το παζάρι που είχε κάνει τότε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για τις επιμηκύνσεις των ωριμάνσεων, όπου τελικά είχε πετύχει να γραφτεί στο χαρτί ένα εύρος από 0 (!!!) έως 15 χρόνια. Αυτό αποτελεί σήμερα μια από τις εστίες διαφωνίας με το ΔΝΤ.
Ποιο είναι το σενάριο που πλανάται στον αέρα; Μια συμφωνία για το χρέος που θα μπορεί να περάσει χωρίς κραδασμούς από το γερμανικό Κοινοβούλιο, άρα μια «χλιαρή» συμφωνία, που θα «πατάει» πάνω στα υψηλά πλεονάσματα, για τα οποία έχει δεσμευθεί η κυβέρνηση. Πόσο αξιόπιστη θα είναι αυτή η συμφωνία για τις αγορές -τις οποίες έβαλε στην εξίσωση ο Πιερ Μοσκοβισί- μένει να αποδειχθεί σε περίπου έναν μήνα...