Δεν πρόλαβαν να τον χρίσουν υποψήφιο πρωθυπουργό οι ηγέτες των 5 Αστέρων και της Λέγκα και οι αποκαλύψεις για το παρελθόν του Τζουζέπε Κόντε από την επαλήθευση του βιογραφικού του προκαλούν σάλο στην Ιταλία.
«Καθηγητής Αστικού Δικαίου, ο οποίος μεταξύ άλλων τελειοποίησε τις σπουδές του και στο New York University» αναφέρει το δωδεκασέλιδο βιογραφικό του Κόντε, που αναρτήθηκε και στον ιστότοπο της ιταλικής Βουλής.
Αλλά όπως αποκαλύπτει ο ανταποκριτής των New York Times στην Ιταλία, Τζέισον Χόροβιτς, που προέβη σε επαλήθευση, κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από τα αρχεία του αμερικανικού Πανεπιστημίου.
«Ο Τζουζέπε Κοντε, πιθανώς νέος ηγέτης της Ιταλίας, έγραψε ότι “τελειοποίησε τις σπουδές του” στο NYU, το οποίο, ερωτηθέν είπε: «Άτομο με αυτό το όνομα δεν εμφανίζεται σε κανένα από τα αρχεία μας είτε ως φοιτητής, είτε στο δυναμικό κάποιας σχολής».
Στο επίσημο βιογραφικό του, που εστάλη στην ιταλική βουλή, ο Κόντε δηλώνει ότι κάθε καλοκαίρι, από το 2008 έως το 2012, πέρασε τουλάχιστον ένα μήνα στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο. Αλλά η εκπρόσωπος του New York University, Μισέλ Τσάι, τον διαψεύδει, αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο ο Κόντε να παρακολούθησε κάποιο διήμερο πρόγραμμα, για τα οποία το Πανεπιστήμιο δεν τηρεί αρχεία.
Αμφιβολίες, όμως, ανακύπτουν και αναφορικά με άλλα προγράμματα σπουδών του υποψήφιου πρωθυπουργού της Ιταλίας. «Ο καθηγητής #ΤζουζέπεΚόντε τελειοποίησε τις νομικές σπουδές του στη Βιέννη, στο International Kulturinstitute. Που όμως δεν υπάρχει. Αντίθετα, υπάρχει το Internationales Kulturinstitute , που είνια μια σχολή εκμάθησης γλωσσών», αναφέρει σε tweet της η δημοσιογράφος Ζαν Περεγκο.
Οι αμφιβολίες για τη γνησιότητα του βιογραφικού του Κόντε προκάλεσαν άμεσες αντιδράσεις στον πολιτικό κόσμο της χώρας. «Αν επιβεβαιωθούν όσα γράφουν οι New York Times τότε θα έχουμε να κάνουμε με μια σοβαρότατη υπόθεση πλαστογράφησης. Αν δεν σπούδασε ποτέ ο Κόντε στο NYU, τι εγγυήσεις έχουμε για τη γνησιότητα των άλλων στοιχείων του βιογραφικού του; Σίγουρα δεν είναι ό,τι καλύτερο να αρχίζει με ψέμματα κάποιος που παρουσιάστηκε στον πρόεδρο της Δημοκρατίας ως πιθανός πρωθυπουργός», σχολίασε ο βουλευτής του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος Μικέλε Αντσάλντι. Μια άλλη συνάδελφός του, η Αλέσια Μοράνι έγραψε στο Twitter: «Άντε, καλή αρχή!».
Αμηχανία στις Βρυξέλλες με την υποψηφιότητα Κόντε
Η υποψηφιότητα του Κόντε προκάλεσε αμηχανία στις Βρυξέλλες. «Ουδείς γνωρίζει ποιος είναι και δεν είναι καν κάποιος διάσημος ακαδημαϊκός», λέει αξιωματούχος της ΕΕ, υπογραμμίζοντας ότι ακόμη κι οι Ιταλοί σπάνε πλάκα με τον υποψήφιο πρωθυπουργό τους, που είναι λιγότερο γνωστός κι από τον συνονόματό του μάνατζερ της ποδοσφαιρικής ομάδας της Τσέλσι, Αντόνιο Κόντε.
«Δεν έχει κυβερνητική εμπειρία και ουσιαστικά τον ωθούν να αναλάβει ένα πόστο, χωρίς να έχει μετάσχει στη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου ή στην κατάρτιση του κυβερνητικού προγράμματος. Δεν λέει ότι είναι μαριονέτα, αλλά οι εξουσίες του θα είναι περιορισμένες», επεσήμανε ο Λορέντζο Κοντόνιο, πρώην στέλεχος του ιταλικού υπουργείου Οικονομικών προσθέτοντας ότι οι ανησυχίες στις Βρυξέλλες για τη νέα ιταλική κυβέρνηση είναι μεγάλες: «Υπάρχουν πολλές ανησυχίες. Είναι η πρώτη μεγάλη χώρα στην ευρωζώνη με λαϊκιστική κυβέρνηση».
Δεδομένης της πολιτικής απειρίας του Κόντε, αναλυτές λένε ότι οι κυβερνητικές προθέσεις θα αποκαλυφθούν από το ποιοι θα αναλάβουν τα υπουργεία-κλειδιά.
Ο ηγέτης της ξενοφοβικής Λέγκας, Ματέο Σαλβίνι, που έχει προαναγγείλει μαζικές απελάσεις μεταναστών και προσφύγων χωρίς νόμιμα ταξιδιωτικά έγγραφα, ακούγεται ότι θα αναλάβει το υπουργείο Εσωτερικών, ενώ ο επικεφαλής των πεντάστερων, Λουίτζι Ντι Μάιο, προαλείφεται για το υπουργείο Εργασίας.
«Πολλές από τις δεσμεύσεις τους είναι ανεδαφικές και θα πρέπει να επιλέξουν τις προτεραιότητές τους», λέει ο αναλυτής Βολφγκάνγκο Πίκολι.
Κι όπως προβλέπει, ένα από τα λίγα θέματα της ατζέντας τους που θα συγκρατήσουν τις φυγόκεντρες δυνάμεις του κυβερνητικού συνασπισμού είναι ο ευρωσκεπτικισμός κι η σφοδρή κριτική τους έναντι των Βρυξελλών, που αναμένεται να αντιδράσουν στα σχέδια της νέας ιταλικής κυβέρνησης αναφορικά με τον προϋπολογισμό, τη μετανάστευση και την επιθυμία για αναθέρμανση των σχέσεων με τη Μόσχα.