Τι θα μείνει άραγε στην ιστορία από την επίσημη επίσκεψη του Εμμανουέλ Μακρόν στον Λευκό Οίκο;
Τα φιλιά στο μάγουλο του Τραμπ; Το λευκό καπέλο της Μελάνια; Η σκηνή με τον Αμερικανό πρόεδρο να κρατά απ’ το χέρι τον Γάλλο ομόλογό του και να τον οδηγεί στο Λευκό Οίκο; Η διπλωματία της πορσελάνης στο επίσημο δείπνο; Ή το στιγμιότυπο στο Οβάλ Γραφείο που του καθάρισε την πιτυρίδα από το πέτο;
Οι εκδηλώσεις φιλίας σίγουρα έκαναν εντύπωση στα διεθνή ΜΜΕ, αλλά όπως σημειώνουν, ελάχιστες ήταν οι παραχωρήσεις του Τραμπ προς τον φιλοξενούμενό του σε φλέγοντα ζητήματα πολιτικής, όπως στο θέμα της πυρηνικής συμφωνίας του Ιράν, από την οποία απειλεί να αποχωρήσει ο Τραμπ, στο θέμα της Συρίας, από την οποία θέλει να αποσύρει ο Ρεπουμπλικανός πρόεδρος τα αμερικανικά στρατεύματα, ή αναφορικά με την επιβολή δασμών στις εισαγωγές χάλυβα και αλουμινίου, από την οποία έχει εξαιρέσει η Ουάσιγκτον την ΕΕ μέχρι τον επόμενο μήνα.
Αναφορικά με το Ιράν και την εμπλοκή του σε διάφορες περιφερειακές συγκρούσεις (Συρία, Υεμένη) ο Τραμπ συμφώνησε επιφυλακτικά στην ανάγκη μιας παγκόσμιας λύσης, σε αντίθεση με τον Μακρόν που μίλησε με ενθουσιασμό για μια «νέα συμφωνία», η οποία θα συμπληρώνει εκείνη του 2015 κατευνάζοντας τις αμερικανικές ανησυχίες ως προς την ανάπτυξη βαλλιστικών πυραύλων από την Τεχεράνη, το ρόλο της στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, τους ελέγχους αναφορικά με το πυρηνικό της πρόγραμμα και τη λήξη συγκεκριμένων κυρώσεων που της έχουν επιβληθεί. Ο Τραμπ χαιρέτισε τις γαλλικές προτάσεις, -τις οποίες ο Μακρόν συζήτησε με Λονδίνο και Παρίσι πριν πάει στις ΗΠΑ, όπως είπε στενός συνεργάτης του- αλλά δεν ξεκαθάρισε αν τις αποδέχεται ή θα αποχωρήσει -όπως έχει απειλήσει- στις 12 Μαϊου από την παλαιά συμφωνία.
Ως προς τη Συρία ο Μακρόν υποστήριξε ότι έπεισε τον Τραμπ να κρατήσει τις αμερικανικές δυνάμεις για μεγαλύτερο διάστημα, αλλά ο Ρεπουμπλικανός πρόεδρος απέφυγε να δεσμευτεί επισημαίνοντας μόνον ότι δεν θα τις αποσύρει αμέσως αναγνωρίζοντας ότι μια τέτοια κίνηση θα άνοιγε το δρόμο σε άλλες χώρες και δη στο Ιράν να εμβαθύνουν την επιρροή τους στη Συρία.
Αλλά και στο θέμα των εμπορικών δασμών ο Τραμπ απέφυγε να δεσμευτεί για το κατά πόσον θα παρατείνει ή θα εξαιρέσει μόνιμα την ΕΕ απ’ αυτούς παρά τις πιέσεις Μακρόν και τα επιχειρήματα ότι είναι αδιανόητος ένας εμπορικός πόλεμος μεταξύ συμμάχων κι ότι η Γαλλία στο συγκεκριμένο θέμα δεν θα ενεργήσει μεμονωμένα αλλά συντονίζοντας τις κινήσεις της με την Ευρώπη.
Τι αποδεικνύουν όλα αυτά; Ότι παρά τις εκδηλώσεις φιλίας, τις διαχύσεις και τους θερμούς εναγκαλισμούς ο «cher Donald» παραμένει για τον Μακρόν ένας απρόβλεπτος εταίρος...