Λίγες μέρες πριν το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967 η Αθήνα ζούσε στους ρυθμούς των Rolling Stones.
Ο Μικ Τζάγκερ και η παρέα του θα έδιναν μία συναυλία στο Παναθηναϊκό Στάδιο στις 17 Απριλίου.
Το στάδιο γέμισε από νωρίς, παρόλη την κακοκαιρία που επικρατούσε στην Αθήνα εκείνη την ημέρα. ΟΙ πρώτες νότες ενθουσίασαν το κοινό, η ατμόσφαιρα δεν άργησε να ζεσταθεί και η συναυλία πραγματοποιούνταν υπό το άγρυπνο βλέμμα της αστυνομίας, που δεν άργησςαν να επέμβουν από μία «λάθος» κίνηση του Μικ Τζάγκερ.
Την ώρα που τραγουδούσε το «Satisfaction» (που πολλοί νόμιζαν οτι έλεγε ‘θα σας σφάξω’ ), κάποιος του έδωσε ένα μπουκέτο με κόκκινα γαρίφαλα και εκείνος τα πέταξε πίσω στον κόσμο, αγνοώντας φυσικά ότι την εποχή εκείνη, η χώρα ήταν χωρισμένη σε δεξιούς και αριστερούς και ότι το κόκκινο γαρύφαλλο είχε ταυτιστεί με την αριστερά. Η κίνησή του Τζάγκερ ερμηνεύτηκε πολιτικά....
Τελικά η συναυλία διαλύθηκε από την Αστυνομία, προς μεγάλη απογοήτευση του κοινού, που θα έβλεπαν μπροστά στα μάτια τους ένα συγκρότημα – θρύλο, στην ακμή της δημιουργικότητάς του.
«Κάτι νεαροί, αξύριστοι κι ακούρευτοι»
Χαρακτηριστικό της εποχής, ενα χρογράφημα του Δημήτρη Ψαθά ο οποίος έκανε αναφορά στη συναυλία των Stones, γράφοντας: «Ποίος ή ποία καλείται γιγιέ η γιεγιέδισσα; Είναι κάτι νεαροί, αξύριστοι κι ακούρευτοι, με μακριά μαλλούρα, όπου μπορεί άνετα να στεγάζεται και κυκλοφορεί η ψείρα».
Η χώρα την εποχή εκείνη βρισκόταν ουσιαστικά σε προεκλογική περίοδο.
Οι εκλογές είχαν προκηρυχθεί για τις 28 Μαΐου και την εξουσία ασκούσε από τις 3 Απριλίου η ΕΡΕ, με πρωθυπουργό τον αρχηγό της Παναγιώτη Κανελλόπουλο, έχοντας τη συναίνεση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γεωργίου Παπανδρέου και του Βασιλιά Κωνσταντίνου.
Το Στρατιωτικό κίνημα, που εξερράγη τα ξημερώματα τις 21ης Απριλίου 1967, με επικεφαλής τον ταξίαρχο Στυλιανό Παττακό και τους συνταγματάρχες Γεώργιο Παπαδόπουλο και Νικόλαο Μακαρέζο, κατέλυσε το δημοκρατικό πολίτευμα στην Ελλάδα και επέβαλλε μία στυγνή δικτατορία, που διήρκεσε επτά χρόνια.