Εζησε έναν χρόνο χωρίς ψυγείο -Δείτε τη διασκεδαστική περιπέτεια μιας δημοσιογράφου [εικόνες]

Είναι Γαλλίδα δημοσιογράφος, εξειδικεύεται στα θέματα οικολογίας και έχει ένα σχετικό μπλογκ. Η Μαρί Κοσάρ προσπάθησε να ζήσει έναν χρόνο χωρίς ψυγείο και ήταν τρομερή εμπειρία.

Την περιπέτειά της διηγήθηκε στο βιβλίο που έγραψε «Η περιπέτειά μας χωρίς ψυγείο ή σχεδόν...».
«Πώς μπορεί να ζήσει κάποιος χωρίς ψυγείο; Χωρίς φούρνο μικροκυμάτων, χωρίς ειδικά μπιμπερό για τα μωρά, χωρίς τηλεόραση κάπως αντέχουμε. Αλλά χωρίς ψυγείο;», έτσι ξεκινάει ο πρόλογος του βιβλίου της, στο οποίο μαθαίνουμε κι εμείς πολλά πράγματα.

Η Μαρί Κοσάρ δεν ήταν ποτέ μεγάλη καταναλώτρια συνηθισμένων προϊόντων. Αγόραζε σπάνια στο σούπερ μάρκετ, δεν προτιμούσε τα έτοιμα συσκευασμένα προϊόντα και ψώνιζε μόνο φρέσκα τρόφιμα σε μικρούς παραγωγούς. Το ψυγείο της έδειχνε σχεδόν πάντα άδειο και έτσι πήρε την μεγάλη απόφαση. Είχε καταλάβει ότι πολλά προϊόντα ζουν καλύτερα εκτός ψυγείου.

Για να επιζήσει χωρίς το ψυγείο της, η Μαρί Κοσάρ άλλαξε ακόμη περισσότερο τις συνήθειές της: αγόραζε κρέας και ψάρι μόνο για μαγείρεμα μιας φοράς, επέλεγε πλέον φυτικό γάλα και προτιμούσε το τυρί που μένει εκτός ψύξης. Οσο για το βούτυρο, επέλεξε ένα ειδικό σκεύος που χρησιμοποιούν στην Βρετάνη της Γαλλίας για την συντήρησή του.

Στο βιβλίο της η Μαρί Κοσάρ αφηγείται διασκεδαστικά την περιπέτειά της και μας μαθαίνει πολλά για την συντήρηση των τροφίμων. Μας μαθαίνει, για παράδειγμα, ότι πολλά προϊόντα διατηρούνται σε ζάχαρη, αλάτι ή και ξύδι. Τα γογγύλια και τα καρότα διατηρούνται άριστα στην άμμο, ενώ τα ραπανάκια διατηρούνται ανάποδα στο νερό. Το ίδιο και τα πράσα.

Μέσα από το βιβλίο της, η πανέξυπνη και χαριτωμένη γαλλίδα σύζυγος και μητέρα δύο παιδιών, δεν θέλει να πείσει τους αναγνώστες της να βγάλουν απλά το ψυγείο από την πρίζα, αλλά «να ξαναδώσουν αξία στα υλικά που αγοράζουν, να προσπαθήσουν να μην πετάνε τρόφιμα και να σέβονται τα υλικά». Στόχος της είναι ουσιαστικά να μας δείξει πώς να προσέχουμε τι προϊόντα βάζουμε στο σπίτι μας και πώς να αποφεύγουμε την υπερκατανάλωση. Γιατί πόσες φορές όλοι αγοράζουμε άχρηστα πράγματα, ή μέτριας ποιότητας, τα οποία πετάμε στο ψυγείο πριν καταλήξουν στα σκουπίδια;

Από την ώρα που έκανε το πείραμά της, η Μαρί Κοσάζ ζει πλέον οριστικά χωρίς ψυγείο. Διατηρεί ωστόσο αρκετά πράγματα σε έναν καταψύκτη που έχει, ώστε να στοκάρει απαραίτητα φαγητά ή τα επιπλέον λαχανικά από τον κήπο της. «Δεν είμαστε ακραίοι. Ο σύζυγός μου αγαπάει τις φρέσκες μπύρες. Και τα παιδιά μας αγαπούν ένα παγωτό το καλοκαίρι. Η ιδέα είναι λοιπόν όχι να αποκλείσουμε το κρύο από το σπίτι μας, αλλά να αλλάξουμε μέθοδο συντήρησης στα τρόφιμα», δηλώνει η ίδια.

Οπως λέει η ίδια:

«Η ιδέα μου ήρθε από μια φίλη μου που ζούσε χρόνια χωρίς ψυγείο. Κατάλαβα ότι όταν έχεις αυτό το μηχάνημα σπίτι σου τότε αγοράζεις περισσότερα τρόφιμα για να το γεμίσεις.
Αυτό που με ενοχλεί είναι ότι χρησιμοποιούμε το ψυγείο σαν ντουλάπι. Μηχανικά, μπαίνουμε στο σπίτι και τα πετάμε όλα εκεί μέσα: τον καφέ, το μέλι, τη μουστάρδα, τα φρούτα και τα λαχανικά... Αλλά τα περισσότερα τρόφιμα δεν χρειάζεται να μπαίνουν στο ψυγείο.

Οταν δεν έχεις ψυγείο πρέπει να κάνεις τα πράγματα διαφορετικά. Αυτό βέβαια δεν μπορεί να ισχύσει για κάποιον που τρέφεται μόνο με έτοιμα κατεψυγμένα πιάτα.
Εδώ και χρόνια προσπαθώ να αγοράσω προϊόντα από τοπικούς παραγωγούς ή παράγω μερικά μόνη μου. Σαμποτάρω συστηματικά τα σούπερ μάρκετ και τα έτοιμα προϊόντα.

Σιγά σιγά έμαθα συνταγές συντήρησης τροφίμων. Πώς γίνονται οι κονσέρβες, η αποστείρωση, η αποξήρανση. Συνάντησα, επίσης, ανθρώπους από άλλους πολιτισμούς και άλλες χώρες για να μάθω πώς το κάνουν εκείνοι.
Συνειδητοποίησα ότι όλα όσα τρώμε σήμερα έχουν προβλήματα εξαιτίας της μεταφοράς τους και των ψυγείων στα οποία διατηρούνται. Ετσι, τα προϊόντα από τα ψυγεία έχουν ελάχιστες βιταμίνες, κακή γεύση, και ελάχιστη διατροφική αξία.

Πάρτε για παράδειγμα ένα φακελάκι τριμμένο τυρί. Τώρα ξέρω ότι δεν είναι καθόλου καλή ιδέα να τρίβεις το τυρί πολύ καιρό πριν, ακόμη και χρόνια. Το τυρί στα σακουλάκια δεν έχει καμία γεύση και μουχλιάζει γρήγορα. Τα έτοιμα και συσκευασμένα προϊόντα έχουν ημερομηνίες κατανάλωσης και αυτό αναγκάζει τον πελάτη να αγοράζει και να πετάει, να αγοράζει και να πετάει, συνεχώς...

Αν δεν θες να πετάς τρόφιμα, πρέπει να μάθεις να τα διατηρείς. Οπως εξηγώ, για παράδειγμα, στο βιβλίο μου, είναι ότι αν θες να διατηρήσεις κάποια αχλάδια πρέπει να βάλεις κερί στην ουρά τους. Mπορείς να αποξηράνεις φρούτα και να τα βάλεις σε γυάλινα μπουκάλια.

Αν θέλεις να διατηρήσεις μήλα πρέπει να τα βάλεις σε καφάσι και να χωρίσεις με φελό.

Οταν αγοράζετε ένα πράγμα είναι ακόμη ζωντανό. Ενα καρότο, για παράδειγμα, αν το βάλετε σε άμμο συνεχίζει αν ζει. Ενα πράσο με το κεφάλι στο νερό συνεχίζει να μεγαλώνει!

Αλλαξαν αρκετά στη ζωή μου τώρα που δεν έχω ψυγείο. Κάνω ψώνια πιο συχνά, μια ή δύο φορές την εβδομάδα. Αγοράζω λιγότερα πράγματα αλλά καλύτερα. Αγοράζω μόνο βιολογικά προϊόντα και ελάχιστο κρέας, μόνο 1 φορά την εβδομάδα ή 1 φορά στις 15 ημέρες και μόνο όταν βρίσκω έναν κρεοπώλη με βιολογικά προϊόντα. Στο σπίτι τρώμε το κρέας μια ώρα αφότου το αγοράσουμε. Το ίδιο κάνουμε με το ψάρι.

Δεν είναι για εμάς απαραίτητο να έχουμε το τάδε ή τάδε προϊόν. Περιέργως, τρώμε πιο φρέσκα πράγματα από τότε που δεν έχουμε ψυγείο.

Είναι μια διαδικασία που δεν παίρνει περισσότερο χρόνο και είναι ευχάριστη. Αλλαξαν οι προτεραιότητες. Για εμάς είναι ευχάριστο να ψωνίζουμε, να κοιτάζουμε τις ετικέτες και να επιλέγουμε αυστηρά. Συναντώ παραγωγούς με τα παιδιά μου και το απολαμβάνουμε!

Επειδή δεν έχουμε ψυγείο δεν τρώμε πια γιούρτια. Καλύτερα, το τυρί μας αρκεί. Για να κρυώσουμε μια μπύρα την τυλίγουμε σε πετσέτα και την βάζουμε για λίγο στην κατάψυξη.

Στην αρχή ο σύζυγός μου φοβόταν το εγχείρημα. Αλλά τελικά σε κανέναν δεν έλειψε. Ολοι έχουμε σήμερα μια άλλη αντίληψη για τα τρόφιμα, για την διατροφή, για την διατροφική αλυσίδα. Είναι μια τέχνη ζωής, μάθαμε εκπληκτικούς τρόπους να συντηρούμε τρόφιμα και το αγαπήσαμε αυτό. Δεν θέλουμε ποτέ ξανά να αγοράσουμε ψυγείο.

Μέσα σε μισή ημέρα φτιάχνω μπουκάλια με μαρμελάδα και σάλτσα ντομάτας. Ετσι, έχω τρόφιμα για μήνες. Είναι απόλαυση, δεν είναι μπελάς. Είναι μεγάλη ικανοποίηση για μένα να μου λένε τα παιδιά μου πόσο νόστιμα είναι τα δικά μας προϊόντα!

Στο βιβλίο μου προσπαθώ να δώσω συνταγές και κόλπα για να διατηρούν οι άνθρωποι καλύτερα τα τρόφιμά τους και να πετάνε λιγότερο. Για να μάθουν να εμπιστεύονται τον εαυτό τους, να γνωρίσουν τα φρέσκα προϊόντα. Αυτός είναι ο στόχος μου, όχι να πείσω κάποιον να βγάλει με το ζόρι την πρίζα!