Σε απειλές προς την Δύση προχώρησε το Ιράν, και πιο συγκεκριμένα προς το Ισραήλ και τις ΗΠΑ, καθώς απείλησε με «βροχή» πυραύλων, εάν επιχειρήσουν να πλήξουν τις πυρηνικές εγκαταστάσεις της χώρας του.
Η απειλή, μετά την αποκάλυψη ότι έχει προχωρήσει σε δοκιμή «βρώμικης» ραδινεργού κεφαλής, λαμβάνεται πλέον πολύ σοβαρά υπ'όψιν.
Ο Ghazanfar Roknabadi δήλωσε πως η χώρα του παρακολουθεί στενά και την παραμικρή κίνηση η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια επίθεση και σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα εκτόξευε τουλάχιστον 11.000 (!) πυραύλους εναντίον «προσδιορισμένων στόχων» όπως είπε χαρακτηριστικά στο Ισραήλ και τις ΗΠΑ, αλλά και σε στόχους όπου διατηρούν συμφέροντά τους στον κόσμο.
Ο ίδιος πρόσθεσε πως η χώρα του κρατά σαφή αμυντική στάση αλλά θα απαντήσει με όλες της τις δυνάμεις σε περίπτωση που δεχθεί επίθεση. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που παρόμοιες απειλές ακούγονται δια χειλέων Ιρανών αξιωματούχων, είναι όμως η πρώτη φορά που και οι ΗΠΑ αλλά και τα «συμφέροντά» τους μπαίνουν στη στοχοποίηση των βαλλιστικών πυραύλων του Ιράν.
Στις 27 Νοεμβρίου του 2011 ο υπουργός Άμυνας του Ιράν στρατηγός Ahmad Vahidi είχε δηλώσει πως το Ισραήλ δε θα έχει καμία πιθανότητα επιβίωσης σε περίπτωση επίθεσης εναντίον της χώρας του καθώς το Ιράν θα «ανασκάψει το Ισραήλ με χιλιάδες πυραύλους».
«Ο εχθρός πρέπει να απαντήσει στο παρακάτω ερώτημα: Για πόσο πολύ και πόσα σκάφη βυθισμένα έχει προετοιμάσει τον εαυτό του όταν επιτεθεί εναντίον του Ιράν;», είχε πει μεταξύ άλλων ο Vahidi.
Μάλιστα είχε συμπληρώσει: «Συμβουλεύω τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της να καταλάβουν τη θέληση του Ιράν ενώ σε περίπτωση πολέμου θα διδάξουμε ένα μάθημα στους Αμερικανούς, το μάθημα τι σημαίνει στα αλήθεια πόλεμος αλλά και πως οι αληθινοί στρατιώτες μοιάζουν».
Βέβαια το πρόβλημα με τις ιρανικές απειλές είναι πως το Ιράν δεν έχει βλήματα που θα μπορούσαν να πλήξουν τις ΗΠΑ, όχι απαραίτητ εμβέλεια θα μπορούσαν όμως να πλήξουν το Ισραήλ και τις γύρω περιοχές.
Πιο συγκεκριμένα, το Ιράν διαθέτει το βαλλιστικό βλήμα Shahab μέσης ακτίνας δράσης MRBM (Μedium Range Ballistic Missile) το οποίο προέρχεται εξελικτικά από το βορειοκορεατικό πύραυλο Nodong-1. Πρόκειται ουσιαστικά για μια «οικογένεια» πυραύλων με τους Shahab-1 και 2 να αποτελούν τους πρώτες εκδόσεις και τον Shahab-3 την έκδοση με τη μεγαλύτερη εμβέλεια μέχρι τώρα, καθώς μπορεί να χτυπήσει στόχους σε απόσταση περίπου 2000 χλμ. Σύμφωνα με δυτικές πηγές το Ιράν προετοιμάζει και μια ακόμη βελτιωμένη έκδοση αυτή του Shahab-4 με μεγαλύτερη εμβέλεια και ακρίβεια πλήγματος.