Τι κρασί θα πιούμε το Πάσχα; [εικόνες]

Μπορεί για κάποιους να κράτησε σαράντα ημέρες, για άλλους πάλι μια εβδομάδα.

Γεγονός πάντως είναι ότι η Κυριακή του Πάσχα φτάνει και μαζί της θα λήξει, ίσως και πανηγυρικά, η νηστεία.

Η παράδοση επιτάσσει αρνί (σούβλας, στο φούρνο ή οφτό αν κατηφορίσουμε στην Κρήτη), μαζί με τα παρελκόμενά του.

Με ποιο κρασί όμως θα συνοδεύσουμε αυτό το ιδιαίτερο κρέας;

Ας δούμε μαζί τα βασικά: Πολύ λιπαρό από τη φύση του, με πλούσια γεμάτη γεύση, που αποζητά κρασί με οπωσδήποτε υψηλή οξύτητα για να το μετριάσει και βέβαια μπόλικες καλοδουλεμένες τανίνες για να «σπάσουν» με την πρωτεΐνη και να δώσουν ένα ισορροπημένο σύνολο.

Η ομάδα των Cellier είναι εδώ για να σας προτείνει τους καλύτερους συνδυασμούς με ερυθρά από τον ελληνικό και τον διεθνή αμπελώνα και μπόνους ένα λευκό για όσους το τολμήσουν:

Διάπορος Κυρ Γιάννη

Πασχαλιάτικο αρνί χωρίς ξινόμαυρο γίνεται; Μάλλον όχι, γι’ αυτό και έχει θέση στις προτιμήσεις μας το πολυβραβευμένο κτήμα Κυρ Γιάννη. Η Διάπορος είναι η premium ετικέτα του κτήματος (γιορτή έχουμε άλλωστε!) που συνδυάζει τη σπουδαία γηγενή ποικιλία, με μια ιδέα από Syrah. Aρχικά η μύτη κυριεύεται από αρώματα δρυός και μπαχαρικών, σύντομα, ωστόσο, το κρασί ανοίγει για να προσφέρει γοητευτικά αρώματα φράουλας και τριαντάφυλλου. Στιβαρή δομή, παρατεταμένη επίγευση, αφήνοντας στο στόμα αρώματα μπαχαρικών. Εντυπωσιακή και η δυνατότητα παλαίωσης, αλλά γιατί κανείς να περιμένει;

Côte Rôtie 2013, E.Guigal

Δεν είναι τυχαίο ότι οι Γάλλοι αγαπάνε να συνδυάζουν πιάτα αρνιού, με ένα καλό Syrah. Και ποια καλύτερη επιλογή, από τον παραγωγό που θεωρείται ο κορυφαίος του είδους, στην πατρίδα της ποικιλίας, το Βόρειο Ροδανό. Εδώ ο Guigal επιλέγει τα καλύτερα αμπελοτόπια του, που κοιτάνε τις κοίτες του ποταμού, (Côte de Brune & Blonde) προσθέτοντας και μερικά τσαμπιά από Viognier. Πυκνό φρούτο, τυπικός πιπεράτος χαρακτήρας και πολλές σε αριθμό αλλά βελούδινες τανίνες. Κρασί ογκόλιθος του Syrah, που συνδυάζει τη δύναμη με τη φινέτσα, αλλά και την αμεσότητα με τη μεγάλη ικανότητα εξέλιξης.

Κτήμα Παπαϊωάννου, Νεμέα

Περνάμε στην κεντρική Πελοπόννησο και στον πατριάρχη παραγωγό της αμπελουργικής ζώνης της Νεμέας, Παπαϊωάννου. Εκεί το σταφύλι είναι φυσικά το Αγιωργήτικο και προέρχεται από ιδιόκτητους αμπελώνες δίπλα στα αρχαία, στις Κλεωνές. Το κρασί παλαιώνει σε δρύινο βαρέλι για ένα χρόνο και επιπλέον έξι μήνες στη φιάλη, στο οικογενειακό οινοποιείο. Χαρακτηρίζεται από καθαρά και συμπυκνωμένα αρώματα κόκκινων φρούτων σε φόντο βανίλιας και καραμέλας γάλακτος. Στο στόμα είναι ξηρό, με δροσερή οξύτητα, ενώ οι τανίνες του χαρίζουν μια στέρεη δομή. Μια κλασική ετικέτα με ασυναγώνιστη σχέση ποιότητας και τιμής.

Villa Riserva Chianti Classico, Antinori

Ψάχνοντας κρασιά με οξύτητα, δεν μπορεί να λείπει και η ποικιλία που κυριαρχεί στη πανέμορφη Τοσκάνη. Το Sangiovese αποτελεί την ειδικότητα του μεγάλου Antinori, που σε ένα υπερσύγχρονο οινοποιείο στην καρδιά (Classico) της περιοχής, παράγει εδώ και δεκαετίες την ετικέτα αυτή. Στη μύτη υπάρχουν έντονα αρώματα κόκκινων φρούτων, όπως φραμπουάζ και μύρτιλο, τα οποία ακολουθούν νότες δρυός και μπαχαρικών. Στο στόμα οι τανίνες είναι αρκετές αλλά μαλακές. Η επίγευση είναι μακρά και φρουτώδης. Ένα Πασχαλινό ταίριασμα που θα σας ξαφνιάσει με το πόσο καλά θα δέσει με τον οβελία.

Κτήμα Γαία, Ασύρτικο Σαντορίνης Wild Ferment

Ποιος είπε ότι το κρέας δεν πάει με λευκό κρασί; Τολμήστε με αυτό το καταπληκτικό Ασύρτικο, από την πλέον προβεβλημένη οινικά περιοχή της Ελλάδας και θα μας θυμηθείτε! Στη Σαντορίνη, σε αυτόν τον τόσο αφιλόξενο τόπο για την αμπελοκαλλιέργεια, είναι που το Κτήμα Γαίας παράγει από τους ορεινούς αμπελώνες του Πύργου, ένα κρασί με ελαφρύ χαρακτήρα βαρελιού, άφθονη ορυκτότητα και κοφτερή οξύτητα. Ο μούστος οδηγείται σε μικρές ψυχόμενες ανοξείδωτες δεξαμενές αλλά και σε καινούρια βαρέλια γαλλικής και αμερικανικής δρυός. Η αλκοολική ζύμωση ξεκινάει και εξελίσσεται από μόνη της πολύ-πολύ αργά. Τα στελέχη των ζυμομυκήτων που θα καταφέρουν να επικρατήσουν θα είναι και εκείνα που τελικά θα καθορίσουν - εν πολλοίς - το χαρακτήρα του νέου κρασιού. Αρωματικό, με εμφανή τα εσπεριδοειδή αλλά και τις νότες ορυκτότητας του μοναδικού ηφαιστιογενούς εδάφους του νησιού. Δροσερό στο στόμα, με ευχάριστη οξύτητα και πολύ μακρά επίγευση που διαρκεί. Ένας άξιος πρεσβευτής του ελληνικού κρασιού διεθνώς!

Για τα Cellier: Σταύρος Μουστάκας Οκταποδάς DipWSET