Για πρώτη φορά στα χρονικά οι φιλοζωικές οργανώσεις κατάφεραν να ενωθούν με έναν κοινό στόχο: το νομοσχέδιο του αναπληρωτή υπουργού Γιάννη Τσιρώνη για τα κατοικίδια και τα αδέσποτα ζώα και να παραμείνουν ενωμένες εναντίον του.
Και αυτό είναι μια αδιαμφισβήτητη επιτυχία του! Ο ίδιος ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Βαγγέλης Αποστόλου, αναγκάστηκε να βγει μετά από παρέμβαση του Μαξίμου και να αδειάσει τον υφιστάμενό του Γ. Τσιρώνη, δηλώνοντας ότι αποσύρει επ’ αόριστον από τη διαβούλευση το νομοσχέδιο, προκειμένου να το φτιάξει από την αρχή.
Το ίδιο του το κόμμα, οι Οικολόγοι Πράσινοι, είχαν ζητήσει λίγες ώρες πιο πριν την απόσυρση του νομοσχεδίου αλλά και την παρέμβαση του πρωθυπουργού για «να επιβάλει τη συνεργασία του αναπληρωτή υπουργού με τα επίσημα όργανα των φιλόζωων, διαφορετικά να ορίσει συνομιλητή που να είναι σε θέση να συνεργαστεί με όλους».
Ο Τσιρώνης κόντεψε να πάθει αποπληξία! Αυτός που κατάφερε να γίνει υπουργός χωρίς να έχει καμιά περγαμηνή ή αγώνες, αλλά ούτε και κανένα σοβαρό οικολογικό άρθρο, δεν ήταν η πρώτη φορά που ένιωσε να τρίζει η καρέκλα του. Αλλά τώρα βίωνε τη δημόσια απαξίωση με συνοπτικές διαδικασίες, που λίγο απέχει από την πλήρη αποπομπή του.
Και είναι απορίας άξιον πώς παραμένει στη θέση του ένας υπουργός ο οποίος, παρά τις έντονες προσπάθειές του να βελτιώσει το προφίλ του με πρόσληψη ομάδας επικοινωνιολόγων, εξακολουθεί να παραμένει ο τελευταίος σε δημοφιλία υπουργός της κυβέρνησης Τσίπρα.
Εναντίον του έχουν γραφεί άρθρα που τον κατηγορούν επώνυμα για αριβισμό και για ανικανότητα, ενώ οι εσωκομματικές βολές είναι χειρότερες.
Στελέχη του τον κατηγορούν ότι «δεν άκουσε τη φωνή της κοινωνίας, με πρώτους αυτούς και αυτές που παραμένουν ακόμη στο κόμμα που του έδωσε την ευκαιρία να είναι υπουργός εδώ και τρία χρόνια». Επίσης, ότι εκθέτει όλους τους οικολόγους, ότι απαξιώνει τον εθελοντισμό και ότι απειλεί, παίρνει τηλέφωνα, φωνάζει σε όλους και εκτοξεύει χολή, ύβρεις και παραπληροφόρηση, καταγγέλλοντας με κείμενά του ότι υφίσταται «μεθοδευμένη υπονόμευση», ότι οι φιλοζωικές οργανώσεις «υπονομεύουν τον διάλογο εδώ και μήνες», ότι «επιδιώκουν να μην αλλάξει τίποτα!», ότι «κήρυξαν από την πρώτη στιγμή πόλεμο», ότι «δεν ενδιαφέρονται για τα αδέσποτα, αλλά να πλήξουν εμένα», ότι έχουν «πολιτικές και οικονομικές πλάτες» που τον πολεμούν κ.λπ.
Οι κορώνες και τα... γαλλικά δίνουν και παίρνουν, ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο, που ο πρωθυπουργός τον απομάκρυνε από το υπουργείο Περιβάλλοντος, βάζοντάς τον σε μια θέση χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες, κάτω από έναν υπουργό με σημαντικό λόγο. Θεωρώντας ότι οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι ευθύνονται για το πρόσφατο άδειασμά του από Τσίπρα και Αποστόλου, τους καταγγέλλει για «πολιτική αλητεία» και «πισώπλατη κλωτσιά» και ζητάει «να γίνει άμεσα δήλωση στα ΜΜΕ ότι το δελτίο Τύπου που με άδειασε είναι ψευδεπίγραφο και κακώς δημοσιεύτηκε! Για κανένα λόγο δεν δέχομαι να συζητήσω οτιδήποτε, αφού το κόμμα έχει εμφανιστεί ότι με έχει ήδη καταδικάσει!».
Ενώ το κόμμα του ζητάει διάλογο πριν κάνει αυθαίρετες κινήσεις που εκθέτουν συνολικά τους οικολόγους, αυτός απαντάει ότι «το τελευταίο πρόβλημα που με απασχολεί είναι το να διαλεχθώ με όσους με φτύνουν εδώ και 12 μήνες». Και χάνοντας πλήρως την ψυχραιμία του, δεν διστάζει να αποκαλύψει γραπτώς τη φιλοσοφία του που τον έκανε υπουργό: «Άμα είναι να εξευτελιστώ, τουλάχιστον να το κάνω σε πρόσωπα ισχυρά και με επιρροή και όχι στους εσωκομματικούς μ@@@@».
Κόλαφος στη Θεσσαλονίκη
Χαρακτηριστικό του κλίματος που δημιουργείται εναντίον του Τσιρώνη και των συνεργατών του είναι το αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών ενόψει του συνεδρίου, που έγιναν το Σάββατο στη Θεσσαλονίκη. Σε αυτές, ο εκλεκτός του αναπληρωτή υπουργού, που έχει βάλει τον πατέρα του στη θέση του γ.γ. Υδάτων, Φίλιππος Γκανούλης, ο οποίος ήταν συντονιστής του κόμματος στην Κεντρική Μακεδονία, δεν κατάφερε να επανεκλεγεί. Αλλά και στο Πανελλαδικό Συμβούλιο, για το οποίο έβαλε υποψηφιότητα, ήρθε τελευταίος σε ψήφους!
Ο άλλος στενός έμμισθος συνεργάτης του Τσιρώνη, Δαμιανός Ανδρέου, απόφοιτος ΤΕΙ που κατέχει και θέση στο ΔΣ του Εθνικού Κτηματολογίου, κατάφερε μεν να εκλεγεί αλλά έχασε την πρωτιά στην Κεντρική Μακεδονία, ενώ δεν τόλμησε να βάλει υποψηφιότητα για το Πανελλαδικό Συμβούλιο.
Αντίθετα, ο Οδυσσέας Χιλιτίδης, που μόλις πριν από δύο βδομάδες είχε διαγραφεί από το Πανελλαδικό Συμβούλιο με εντολή Τσιρώνη και με την κατηγορία του φραξιονισμού, εκλέχτηκε ξανά, και μάλιστα πρώτος σε ψήφους. Δεύτερος σε ψήφους εκλέχτηκε στη Γραμματεία του κόμματος στην Κεντρική Μακεδονία και ο άλλος διαγραφείς από το Πανελλαδικό Συμβούλιο, ο Στράτος Αντωνιάδης.
Οι πρωτιές αυτές είναι σαφής αποδοκιμασία του Τσιρώνη από τα μέλη του κόμματος, που παρά τη συρρίκνωσή του μετά την αποχώρηση σημαντικών στελεχών, όπως ο Μιχάλης Τρεμόπουλος, δείχνουν τη δυσαρέσκειά τους για την τεράστια εμπλοκή του αναπληρωτή υπουργού στα εσωτερικά του κόμματος και την προσπάθειά του να ελέγξει με την προώθηση δικών του ανθρώπων τη διογκούμενη διαμαρτυρία σε βάρος του.
Σκιά του εαυτού τους οι Οικολόγοι Πράσινοι
Η φθορά του κόμματος που εκπροσωπήθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο και έφτασε μια ανάσα από το να εκλεγεί στην ελληνική Βουλή είναι ραγδαία στα τρία χρόνια που συμμετέχει στην άσκηση της εξουσίας. Ακόμη και στη διαμαρτυρία που οργάνωσαν πρόσφατα έξω από τη Βουλή για τις εξορύξεις υδρογονανθράκων, θέμα το οποίο οι δύο βουλευτές των Οικολόγων Πράσινων καταψήφισαν εκ του ασφαλούς και με την άδεια του πρωθυπουργού που τους διόρισε στη θέση αυτή, η συμμετοχή των μελών δεν ξεπέρασε τα δάχτυλα του ενός χεριού.
Όπως αναφέρει σε προσυνεδριακό του κείμενο ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας το 2012 Γιάννης Παρασκευόπουλος, «από τα ταμειακά εντάξει μέλη στα μέσα του 2011, όταν οι Οικολόγοι Πράσινοι ήταν αδιαμφισβήτητα πραγματικό κόμμα με πανελλαδική παρουσία, 90% έχει αποχωρήσει επίσημα ή σταμάτησε να πληρώνει συνδρομή».
Και ότι από τα ελάχιστα σημερινά μέλη (περίπου 300), τα μισά σχεδόν γράφτηκαν μετά την εκλογική συστέγαση στον ΣΥΡΙΖΑ, με προφανή στόχο να ευνοηθούν προσωπικά από την κυβερνητική συνεργασία. Οι μαζικές αποχωρήσεις, η αρρώστια της θεσιθηρίας, η προσωπική ιδιοτέλεια όσων αγκαλιάζουν τον υπουργό και η εγγραφή μόνο συγγενών και φίλων, έχουν εξαφανίσει την όποια επιρροή είχαν στην κοινωνία οι Οικολόγοι Πράσινοι.
Με δεδομένο ότι την τελευταία φορά που κατέβηκαν έξω από την αγκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ ήταν στις ευρωεκλογές του 2014, όπου μοιράστηκαν με το κόμμα των Πειρατών το αξιοθρήνητο ποσοστό 0,90%, η πλήρης εξαφάνισή τους από τις δημοσκοπήσεις ήταν αναμενόμενη.
Μόνον ο Τσίπρας και το επιτελείο του γνωρίζουν τους λόγους που κρατούν στην κυβέρνηση ένα τέτοιο βαρίδι, που ως αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος έκανε ακόμη και τον Σουφλιά να φαίνεται πιο οικολόγος και στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης έδωσε την ευκαιρία στον Κυριάκο Μητσοτάκη να αγκαλιάσει τις φιλοζωικές οργανώσεις και τις εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους που εκπροσωπούν.
Οι ίδιοι οι Οικολόγοι πάντως εκτιμούν πως η πολιτική που εφαρμόζει ο Τσιρώνης απέχει χιλιόμετρα από το πρόγραμμά τους και τη συμφωνία τους με τον ΣΥΡΙΖΑ και πως τα λίγα θετικά θα γίνονταν ούτως ή άλλως και με στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ (πολλοί θεωρούν ότι θα ήταν και καλύτερα) ή επιβλήθηκαν από την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Επομένως, τζάμπα η φθορά και η χαμένη αθωότητα.
«Βατερλώ» για την οικολογία
Για πολλές αποφάσεις του Τσιρώνη οι Οικολόγοι νιώθουν πως δεν έχουν πού να κρυφτούν. Τις απαριθμεί ο Γιάννης Παρασκευόπουλος:
- Μόνο το 2017 στην Αττική αποδείχτηκε η ανεπάρκεια στην αντιμετώπιση 3 οικολογικών καταστροφών: πολυήμερη δασική πυρκαγιά στον Κάλαμο, διαρροή πετρελαίου στον Σαρωνικό, πολύνεκρη πλημμύρα στη Μάνδρα.
- Η προώθηση των δασικών χαρτών σκιάστηκε από την εξαίρεση των «οικιστικών πυκνώσεων» και τις αντιδράσεις των περιβαλλοντικών οργανώσεων. «Τελικά κάναμε εμείς», λέει αυτοκριτικά, «αυτό που ήθελαν από δεκαετίες το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, αλλά δεν τολμούσαν τότε από τον φόβο των αντιδράσεων».
- Ο Τσιρώνης συχνά έχει υποστηρίξει φορείς αντιοικολογικών συμφερόντων, όπως οι κυνηγοί ή οι αυθαίρετοι οικιστές.
- Για τον Αχελώο, η λειτουργία του φράγματος της Μεσοχώρας ολοκληρώνει μια οικολογική καταστροφή και φέρνει την εκτροπή πιο κοντά από ποτέ.
- Στη συνταγματική αναθεώρηση, η πρόταση της Επιτροπής Κατρούγκαλου για το άρθρο 100 ανατρέπει από το παράθυρο και το Άρθρο 24 και βάζει δυναμίτη στην προστασία των δασών.
- Για τη γλυφοζάτη, το γνωστό καρκινογόνο φυτοφάρμακο που δίνονται σκληρές μάχες πανευρωπαϊκά για την κατάργησή του, ανανεώθηκε χωρίς συζήτηση για 5 χρόνια η ελληνική άδεια κυκλοφορίας από το υπουργείο Γεωργίας.
- Στις Σκουριές, ο Τσιρώνης είναι ανεπιθύμητο πρόσωπο, αφού συγκάλυψε τις παλινωδίες της κυβέρνησης ενώ χρειάστηκε πάνω από 1 χρόνο για να ανασύρει από το συρτάρι το θαμμένο πόρισμα των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, με αποτέλεσμα η επιβολή προστίμου να ακυρωθεί.
Η κριτική που γίνεται στον Τσιρώνη είναι και ότι με τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση νομιμοποιεί όλες τις μνημονιακές και άλλες επιλογές της και υφίστανται συνολικά οι οικολόγοι την κυβερνητική φθορά:
- Η αναδιαπραγμάτευση του 2015 σπαταλήθηκε σε αδιέξοδους ελιγμούς και κατέληξε σε ένα 3ο Μνημόνιο, μη αντιστρέψιμο πλέον. Ευθύνες έχουν και οι Οικολόγοι Πράσινοι, που προσυπέγραψαν τυφλά την καταστροφική στρατηγική της κυβέρνησης
- Η προσέλκυση επενδύσεων γίνεται με κάθε τίμημα και τυφλό κυνήγι της ανάπτυξης με απειλή ποινής θανάτου. Η Ελλάδα δεν έχει πια δικαίωμα να επιλέγει ούτε το είδος των επενδύσεων που θα δεχθεί, ούτε το περιβαλλοντικό και κοινωνικό τίμημα που θα πληρώνει γι’ αυτές.
- Στα μιντιακά συμφέροντα, ο Ψυχάρης και ο Μπόμπολας αντικαταστάθηκαν από τον Μαρινάκη και τον Ιβάν Σαββίδη.
- Στη διαφάνεια γίνονται και βήματα προς τα πίσω.
- Το καρτέλ των μεγάλων τεχνικών εταιριών, τεκμηριώθηκε από την Επιτροπή Ανταγωνισμού ότι λυμαινόταν για δεκαετίες όλα τα δημόσια έργα: για τα δισεκατομμύρια όμως που χάσαμε ως χώρα, επιβλήθηκαν συνολικά πρόστιμα μόλις 80 εκ. ευρώ, χωρίς να ζητηθούν ούτε ποινικές ευθύνες ούτε επανόρθωση της ζημιάς.
- Λίγες μέρες πριν υπογραφεί το πρόσφατο Π.Δ. για το Ελληνικό, με τις ακραίες παραχωρήσεις για 200 μ. ύψος ουρανοξυστών και αποχαρακτηρισμό της μικρής δασικής έκτασης, 12,8% της Lamda Development αγοράστηκε από τον Όμιλο Πάνου Γερμανού, που διατηρεί παραδοσιακούς δεσμούς με την Αριστερά.
- Για το κράτος δικαίου, οι επιθετικές πρακτικές της ΑΔΑΕ, με μαζικές παραβιάσεις του ακατάσχετου στους τραπεζικούς λογαριασμούς, συνεχίζονται χωρίς να έχουν ζητηθεί ευθύνες.
Ο Τσιρώνης αγκαλιά με τη σφραγίδα του κόμματος;
Η κριτική γίνεται ακόμη πιο σκληρή από στελέχη που έχουν αποχωρήσει, είτε για να κάνουν δικό τους Πράσινο κόμμα, όπως ο πρώην ευρωβουλευτής Νίκος Χρυσόγελος, που είχε πάρει με τους «Πράσινους-Αλληλεγγύη» 0,5% στις ευρωεκλογές του 2014 και ο Κώστας Καλογράνης, που ανακοίνωσε πρόσφατα το «Πράσινο Κίνημα», με 58 οργανώσεις σε όλη την Ελλάδα.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι συνεχίζουν να φυλλοροούν και προς άλλα κόμματα, όπως η διάσπαση «Ευρώπη-Οικολογία», που πήγε στο Ποτάμι και τώρα συζητάει με το Κίνημα Αλλαγής, όπως ομάδα στελεχών υπό το ιδρυτικό μέλος του κόμματος Γιάννη Χαραλαμπάκη, που ακολούθησε τον Βαρουφάκη ή όπως η επικεφαλής του κόμματος στις εκλογές του 2012 Γιάννα Κοντούλη, που έχει προσχωρήσει στον ΣΥΡΙΖΑ και κατέχει τη θέση του πρόεδρου της κρατικής εταιρείας Κτιριακές Υποδομές Α.Ε. Την πορεία της τελευταίας φαίνεται πως θα ακολουθήσουν και τα στελέχη γύρω από τον Τσιρώνη, αν αποτύχουν να ελέγξουν πλήρως το συνέδριο στις 14-15 Απριλίου, στην Αθήνα.
Άλλα στελέχη, όπως ο πρώην στενός συνεργάτης του Τσιρώνη, Κώστας Διάκος, ο οποίος ηγείται τώρα της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, υποστηρίζουν την αποχώρηση από τον κυβερνητικό συνασπισμό και θεωρούν πως μπορεί ακόμη να διασωθεί η αξιοπρέπεια της αυτόνομης οικολογίας. Επίσης, λένε ότι οι βουλευτές Τσιρώνης-Δημαράς όχι μόνο έχουν ποδοπατήσει την αρχή της εναλλαγής στις θέσεις ευθύνης αλλά και ότι επιδιώκουν να καταργήσουν τα ασυμβίβαστα που υπάρχουν, ώστε να καταλάβουν το κόμμα με διορισμένα στελέχη της αυλής τους.
Κατηγορούν, επιπλέον, τον Τσιρώνη ότι έχει ταυτίσει τα συμφέροντά του με τον ΣΥΡΙΖΑ και ότι επιδιώκει τη συμμετοχή των Οικολόγων Πράσινων για τρίτη φορά στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, με αντάλλαγμα να εκλεγεί βουλευτής στην περιφέρεια, όπως πχ στην Ηλεία. Για τον λόγο αυτό ο υπουργός όχι μόνο δεν κάνει προσπάθειες να συγκρατήσει τις συνεχείς διαρροές στους Οικολόγους Πράσινους αλλά επιδιώκει ανοιχτά την αποχώρηση όσων κάνουν κριτική στις επιδιώξεις του, ώστε με ένα κόμμα- σφραγίδα να συνεχίσει να αποτελεί πολιτική «ουρά» του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη και στελέχη που δεν θα ήθελαν να επιτραπεί στον Μητσοτάκη να κάνει κυβέρνηση, δυσανασχετούν με τη μετατροπή των Οικολόγων Πράσινων σε κάτι λιγότερο από συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, αφού δεν έχουν καν τη στήριξη και τις απολαβές που αυτές είχαν.
Σε μια προσπάθεια να αποκρούσει το βάρος της κριτικής και των καταγγελιών και να παρηγορήσει όσους βλέπουν πως η σύμπλευση με τον ΣΥΡΙΖΑ έχει διαλύσει το κόμμα των Οικολόγων Πράσινων, ο Τσιρώνης υπόσχεται ότι θα κατέβουν αυτόνομα στις ευρωεκλογές. Με τις σημερινές συνθήκες ανυπαρξίας, όμως, κανείς δεν αυταπατάται ότι μπορεί να επαναληφθεί το θαύμα της εκλογής ευρωβουλευτή του 2009. Ήδη το γεγονός αυτό, την καταστροφική διαχείριση της υπουργικής και εσωκομματικής εξουσίας του Τσιρώνη, όπως και το αφύσικο της συνεργασίας με τη λαϊκή Δεξιά των ΑΝΕΛ, που εμποδίζει ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, τα έχουν αντιληφθεί και οι Ευρωπαίοι Πράσινοι, ακόμη και η σύμμαχος της κυβερνητικής συνεργασίας με τον Τσίπρα ευρωβουλευτής Σκα Κέλερ, την οποία είχε σαγηνεύσει ο πρωθυπουργός από τότε που ήταν συνυποψήφιοι για την προεδρία της Κομισιόν.
Αλλά ολοένα και περισσότεροι πείθονται ότι η ταύτιση με την κυβέρνηση αυτή και τον Τσιρώνη «εκθέτει ανεπανόρθωτα τους Πράσινους».