Ένας χρόνος συμπληρώνεται σήμερα από την αρχή της μεγαλύτερης καταστροφής που έζησε ποτέ η Ιαπωνία στην ιστορία της. Μία καταστροφή που χτύπησε τον ιαπωνικό λαό σε τρεις δόσεις, σεισμός, τσουνάμι, και μία σειρά πυρηνικών ατυχημάτων.
Όλος ο πλανήτης πάγωσε στο άκουσμα της είδησης. Ένας μεγάλος σεισμός της τάξεως των 8,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, ταρακουνά τις βορειοανατολικές ακτές της Ιαπωνίας. Ο σεισμός αυτός ήταν μεγάλος και για την συνηθισμένη στα φαινόμενα αυτά χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου.
Η Ιαπωνία είχε ωστόσο τις κατάλληλες υποδομές προκειμένου οι ζημιές να μην είναι εκτεταμένες. Η καταστροφή δεν ήρθε όμως από τον σεισμό. Ακολούθησε ένα τσουνάμι ύψους 15 μέτρων που σάρωσε τα πάντα στον δρόμο του. Οι προετοιμασμένες και για αυτά τα φαινόμενα ακτές της χώρας, αντιμετώπισαν ένα βιβλικό γεγονός. Όλα τα έργα που είχαν γίνει στην Ιαπωνία για την απόκρουση τσουνάμι, φάνηκαν πολύ μικρά μπροστά στην καταστροφική μανία της φύσης.
Η Ιαπωνία έζησε μία τραγωδία με 19.000 νεκρούς, και πάνω από 3.000 αγνοούμενους. Οι εκτεταμένες καταστροφές ανάγκασαν περισσότερους από 340.000 ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να περιπλανιούνται. Ενδεικτικό είναι πως σχεδόν 250.000 κτήρια καταστράφηκαν, με επαρχίες ολόκληρες να ισοπεδώνονται.
Ούτε όμως αυτό ήταν αρκετό, σαν τις πληγές του Φαραώ, η μία καταστροφή ακολουθούσε την άλλη με ταχύτατους ρυθμούς. Ενώ πολύς κόσμος έχει αρχίσει να εκφράζει την ανησυχία του για τους πυρηνικούς σταθμούς, η κυβέρνηση διαβεβαιώνει τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, πως δεν συντρέχει κανένας κίνδυνος.
Όμως ο πυρηνικός εφιάλτης, αρχίζει και γίνεται πραγματικότητα. Η Φουκουσίμα στην οποία εργάζονται περισσότεροι από 3000 άνθρωποι, εμφανίζει τα πρώτα προβλήματα. Οι τιμές της ραδιενέργειας ανεβαίνουν, και οι αρχές πλέον ξεκινούν έναν αγώνα δρόμου κγια να μην επεκταθεί η καταστροφή. Ο ένας αντιδραστήρας μετά τον άλλον παθαίνουν βλάβη, και δεν υπάρχει τρόπος να ψυχθούν, δοκιμάζονται όλες οι λύσεις, μέχρι και το θαλασσινό νερό.
Μέρα με την ημέρα η αγωνία κορυφώνεται καθώς οι τιμές αυξάνονται, και η κυβέρνηση φοβάται μέχρι και την εξαφάνιση του Τόκυο. Τελικά αυτό δεν συνέβη. Η χώρα έζησε πραγματικά ίσως την μεγαλύτερη τραγωδία στην ιστορία της, όμως οι Ιάπωνες είναι ένας λαός με πειθαρχία και πείσμα, πράγμα που τους κάνει να έχουν επιδωθεί σε έναν αγώνα προκειμένου να χτίσουν την χώρα τους ακόμη καλύτερη από'τι ήταν πριν.