Δύσκολα θα έρθει το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ στη Βουλή εκτιμήσε η Ντόρα Μπακογιάννη σε συνέντευξή της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ προσθέτοντας πως πλέον το παιχνίδι βρίσκεται στο ποιος θα πάρει τον μουτζούρη, δηλαδή ποιος θα έχει την ευθύνη της μη επίλυσης.
Η κ. Μπακογιάννη στη συνέντευξή της αναφέρεται και στο θέμα της Συνταγματικής Αναθεώρησης σημειώνοντας πως αποτελεί τη μεγαλύτερη μεταρρύθμιση που έχει ανάγκη η Ελλάδα». Προσθέτει δε πως «πρώτος από όλους ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μίλησε για την ανάγκη μιας γενναίας συνταγματικής αλλαγής».
Ερωτηθείσα, ωστόσο, εάν η ΝΔ θα μπορούσε να συζητήσει με την κυβέρνηση τη συνταγματική αλλαγή, η κ. Μπακογιάννη ξεκαθαρίζει ότι «η ένταση και η απουσία συναίνεσης, που υπάρχει με ευθύνη της κυβέρνησης, δεν επιτρέπει σοβαρή συζήτηση για το περιεχόμενο της αναθεώρησης».
Αναφερόμενη στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, η Ντόρα Μπακογιάννη δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι «η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να αποκτήσει μια ενιαία πολιτική».
Αναλυτικά η συνέντευξη της κ. Μπακογιάννη:
Μια μέρα τη Σύνοδο της ΕΕ στη Βάρνα και ενώ οι κκ Γιούνκερ και Τουσκ, όπως ζητήθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, έθεσαν ευθέως στον Τούρκο Πρόεδρο το θέμα των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, το τουρκικό δικαστήριο απέρριψε το αίτημα της αποφυλάκισής τους. Τουτέστιν, η αισιοδοξία κράτησε μία μέρα;
Δεν νομίζω ότι περίμενε κανένας άμεση ανταπόκριση από την Τουρκία. Τουλάχιστον προσωπικά δεν περίμενα ότι θα άλλαζε η στάση τους από τη μία μέρα στην άλλη. Είναι εξαιρετικά θετικό ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μίλησε καθαρά απέναντι στον Τούρκο Πρόεδρο. Δεν πρέπει όμως να υποτιμούμε την κατάσταση, η οποία διαμορφώνεται εντός της Τουρκίας, καθώς και την συμπεριφορά του κ. Ερντογάν αυτή την περίοδο, η οποία όφειλε εδώ και πολύ καιρό να μας έχει προβληματίσει. Αν το είχαμε κάνει, αν είχαμε μελετήσει σε βάθος τη στρατηγική του θα είχαμε διαμορφώσει μια νέα πολιτική απέναντι στην Τουρκία και σε διμερές και σε πολυμερές επίπεδο.
Με δεδομένο, ωστόσο, ότι ο Ταγίπ Ερντογάν βάζει «από το παράθυρο» το θέμα της «ανταλλαγής» των δύο Ελλήνων στρατιωτικών με τους 8 Τούρκους εκτιμάτε ότι το ζήτημα περιπλέκεται, και πώς πρέπει να το χειριστεί η ελληνική κυβέρνηση;
Καταρχήν η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να αποκτήσει μια ενιαία πολιτική. Δηλώσεις σαν αυτές του βουλευτή των ΑΝΕΛ κ. Κατσίκη είναι δηλώσεις οι οποίες ρίχνουν νερό στον μύλο του Ταγίπ Ερντογάν. Η διγλωσσία της ελληνικής κυβέρνησης στα θέματα εξωτερικής πολιτικής είναι εξαιρετικά επιβλαβής για τα συμφέροντα της χώρας.
Ωστόσο, το ζήτημα της ανταλλαγής ειπώθηκε και στην Ελλάδα από τον κυβερνητικό βουλευτή των ΑΝΕΛ Κώστα Κατσίκη. Θεωρείτε ότι υπάρχει αυτή συζήτηση;
Η Ελλάδα είναι ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, στο οποίο η δικαιοσύνη λειτουργεί ανεξάρτητα. Αυτό το στοιχειώδες όφειλαν να το ξέρουν τουλάχιστον όσοι έχουν ορκιστεί στη Βουλή των Ελλήνων. Όπως αντιλαμβάνεστε δεν μπορεί να ανοίξει μια τέτοια συζήτησης. Ωστόσο η πρόταση του κ. Κατσίκη είναι ευθυγραμμισμένη με την τοποθέτηση του υπουργού Άμυνας, που μιλάει για ομήρους και αυτό οφείλει να μας προβληματίσει ως προς τις επιδιώξεις τους.
Πέραν του ζητήματος με τους Έλληνες στρατιωτικούς, ο Ταγίπ Ερντογάν εμφανίζεται ανυποχώρητος και στα θέματα της κυπριακής ΑΟΖ και εν γένει των υδρογονανθράκων- λέγοντας, μάλιστα, ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά ευθύνεται για την κλιμάκωση της έντασης στην ανατολική Μεσόγειο. Ένα τόσο τεταμένο σκηνικό μπορεί να οδηγήσει σε ένα ελληνοτουρκικό επεισόδιο;
Καταρχήν η μεγάλη ανησυχία όλων εντοπίζεται πράγματι στην συμπεριφορά του κ. Ερντογαν στην κυπριακή ΑΟΖ. Είναι σαφές ότι η Τουρκία έχει πάρει την απόφαση να παρεμποδίσει την Κυπριακή Δημοκρατία να εκμεταλλευτεί τους υδρογονάνθρακες παρά τη ρητή δήλωση του Προέδρου Αναστασιάδη ότι το οικονομικό προϊόν από την εκμετάλλευση αυτή θα μοιραστεί δίκαια ανάμεσα στους Ελληνοκυπρίους και στους Τουρκοκυπρίους.
Το μήνυμα των Ευρωπαίων ηγετών για το ζήτημα ήταν συγκεκριμένο και καθαρό. Το ίδιο μήνυμα μεταφέρθηκε και από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Θέλω να ελπίζω ότι ο Ταγίπ Ερντογάν θα συνεκτιμήσει τις αντιδράσεις αυτές πριν προχωρήσει στις επόμενες κινήσεις του.
Κυρία Μπακογιάννη συμφωνείτε με την άποψη του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά ότι «μπορεί να αξιώσουμε» αποζημίωση για το επεισόδιο του Φεβρουαρίου στα Ίμια ή πιστεύετε ότι μία τέτοια κίνηση θα «έριχνε λάδι στη φωτιά;»
Ακούστε, η Ελλάδα είναι μια χώρα δυνατή με ρόλο και λόγο που μπορεί να προστατεύει τα συμφέροντά της και να διεκδικεί ό,τι δικαιούται. Ανήκω, όμως, σε μια άλλη σχολή εξωτερικής πολιτικής από αυτή του κ. Κοτζιά. Πιστεύω και ακολουθώ αυτό του έλεγε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ότι δεν κάνεις εξωτερική πολιτική με το βλέμμα στραμμένο στο εσωτερικό. Όταν αποφασίζει η ελληνική εξωτερική πολιτική να προχωρήσει σε όποιες ενέργειες πρέπει να συνεκτιμά το σύνολο των δεδομένων και δεν πρέπει να κάνει εξαγγελίες για επικοινωνιακούς λόγους.
Να περάσουμε και στο άλλο μεγάλο θέμα της επίλυσης του ζητήματος με την ΠΓΔΜ. Με δεδομένες, πλέον, τις επαφές που θα έχει ο υπουργός Εξωτερικών με τα κόμματα της αντιπολίτευσης, την ερχόμενη εβδομάδα, θα ήθελα να σας ρωτήσω: εκτιμάτε ότι το θέμα θα έλθει προς ψήφιση στην ελληνική Βουλή;
Εκτιμώ ότι αυτή τη στιγμή τα πράγματα έχουν δυσκολέψει πολύ και πιστεύω ότι δύσκολα θα έρθει το ζήτημα στη Βουλή. Και αυτό οφείλεται σε τρεις λόγους. Πρώτον λόγω τις διγλωσσίας της ελληνικής κυβέρνησης, δεύτερον διότι τα αλυτρωτικά και οι αλλαγές στο Σύνταγμα ετέθησαν στη μέση της διαπραγμάτευσης και τρίτον διότι η αύξηση του εθνικισμού και στα Σκόπια έχει δυσκολέψει περαιτέρω την εξεύρεση κοινά αποδεκτής λύσης.
Νομίζω ότι πια το παιχνίδι παίζεται για το σε ποιον θα μείνει ο μουτζούρης, δηλαδή ποιος θα έχει την ευθύνη για τη μη επίλυση του ζητήματος.
Η απέλαση Ρώσων διπλωματών από 14 χώρες της ΕΕ αναφορικά με την υπόθεση Σκριπάλ σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου «ψυχρού πολέμου»;
Επιβαρύνει πάρα πολύ το κλίμα των σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και Δύσης. Σχέσεις οι οποίες ήταν ήδη βεβαρημένες μετά από την υπόθεση της Κριμαίας. Θέλω να υπογραμμίσω ότι το ζήτημα που μας απασχολεί στην Ευρώπη, θα απασχολήσει εξίσου και τον κ. Ερντογάν, ο οποίος προσπαθεί να παίξει σε πολλά ταμπλό ταυτόχρονα.
Στα εσωτερικά θέματα, πώς κρίνετε την κίνηση της Φώφης Γεννηματά να στείλει επιστολή στον πρωθυπουργό με τις προτάσεις της για συνταγματική αναθεώρηση; Η κίνηση αυτή, εκτιμάτε, ότι προλειάνει το έδαφος για μία τυχόν μετεκλογική συνεργασία;
Δεν νομίζω πως υπάρχει βουλευτής ο οποίος δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει ανάγκη αναθεώρησης του Συντάγματος. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πρώτος από όλους, μίλησε για την ανάγκη μιας γενναίας αλλαγής του Συντάγματος, και αυτό ισχύει στο ακέραιο. Είναι μια τολμηρή πρόταση το να συμφωνήσουν όλοι στις αναθεωρητέες διατάξεις σεβόμενοι ο ένας τις προτάσεις του άλλου και η επόμενη Βουλή να αποφασίσει το περιεχόμενο της αναθεώρησης. Ξέρετε, πάνω από τα μετεκλογικά σενάρια συνεργασιών υπάρχει και η χώρα. Η συνταγματική μεταρρύθμιση είναι η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση που έχει ανάγκη η Ελλάδα.
Κυρία Μπακογιάννη, θα μπορούσε και η ΝΔ να συζητήσει με την κυβέρνηση τη συνταγματική αναθεώρηση;
Η ένταση και η απουσία συναίνεσης που υπάρχει με ευθύνη της κυβέρνησης δεν επιτρέπει σοβαρή συζήτηση για το περιεχόμενο της αναθεώρησης. Γι΄ αυτό επιμένω στην πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη που ξεπερνάει αυτόν το σκόπελο και απαιτεί μια συμφωνία στον ελάχιστο κοινό παρανομαστή.
Ενόψει του Αυγούστου και της εξόδου της χώρας από τα μνημόνια η κυβέρνηση μιλάει για «καθαρή» έξοδο, κάτι το οποίο αμφισβητεί η ΝΔ διά στόματος Κυριάκου Μητσοτάκη. Τούτο αυτό τι σημαίνει; Η έξοδος στις αγορές δεν σημαίνει, επί της ουσίας, και το τέλος των μνημονίων;
Πρωτίστως το αμφισβητεί η ίδια η πραγματικότητα. Διότι είμαστε η μοναδική χώρα από όλες όσες είχαν μπει σε πρόγραμμα, η οποία έχει αναλάβει δεσμεύσεις για την μετά το τέλος του προγράμματος, εποχή. Για «καθαρή» έξοδο δεν μιλούν πια ούτε οι αρμόδιοι υπουργοί. Το αφήγημα της καθαρής εξόδου δεν μπορεί να σταθεί, διότι η κυβέρνηση έχει εγκλωβίσει τη χώρα σε παρατεταμένη λιτότητα και λόγω υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων.
Η έξοδος στις αγορές σημαίνει διαφορετική χρηματοδότηση από αυτή την οποία είχαμε μέχρι τώρα. Στο μυαλό των πολιτών η λέξη μνημόνιο είναι ταυτισμένη με τις πολιτικές λιτότητας. Αυτές οι πολιτικές λιτότητας επιδεινώνονται μετά το τέλος του προγράμματος σε αντίθεση με αυτό που όλοι επιθυμούμε.