Ιδιαίτερη φυσιογνωμία. Πολύπλευρη προσωπικότητα: Ο Βασίλης Βασιλικός δεν είναι απλώς ένας συγγραφέας -με πολυδιαβασμένα και πολυμεταφρασμένα βιβλία, μεταξύ των οποίων και το «Ζ» που έγινε ταινία από τον Κώστα Γαβρά, και τώρα, όπερα από την Λυρική Σκηνή. Είναι μια ξεχωριστή μορφή που αφήνει το δικό της αποτύπωμα.
Τι κρατάτε από τα παιδικά και εφηβικά σας χρόνια; Πόσο σας καθόρισε η οικογένεια;
«Τα πάντα. Η οικογένεια, πατέρας και μητέρα, ήταν μορφωμένοι άνθρωποι (η μητέρα μου ήταν απόφοιτη της Σχολής Καλογραιών (Ουρσουλίνες) της Τήνου (γαλλομαθής) και ο πατέρας μου δικηγόρος και πολιτευτής της γενέθλιας πόλης μου της Καβάλας. Υπήρξε μάλιστα και βουλευτής του Ελευθερίου Βενιζέλου για ένα εξάμηνο, ως την 4η Αυγούστου 1936. Τον προηγούμενο χρόνο (1935) είχε πάρει μέρος στο Κίνημα της Δημοκρατικής Αμυνας και καταδικάστηκε εις θάνατον, αλλά δόθηκε χάρις από τον Βασιλιά και εκτελέστηκαν μόνο οι στρατιωτικοί του Κινήματος.
Στο σπίτι μας υπήρχαν πολλά βιβλία, ολόκληρη η σειρά του Πάπυρου θυμάμαι, με τους αρχαίους συγγραφείς στο πρωτότυπο και σε μετάφραση. Η μάνα μου διάβαζε πολλή γαλλική λογοτεχνία και οι αγαπημένοι της ήταν ο μυθιστοριογράφος Μωρίς Ντεκομπρά και ο ποιητής Πώλ Ζεραλντύ. Στο πορτοφολάκι της είχε πάντα διπλωμένο σε χειρόγραφο το «Αν» του Κίπλιγκ. Ο πατέρας μου έγραφε πολιτικά άρθρα στον τοπικό τύπο από το 1926. Πίστευε στον Λένιν. Το ημερολόγιο του από την Μικρασιατική Εκστρατεία θα επανακυκλοφορήσει σύντομα από τις εκδόσεις Πατάκη. Καταλαβαίνετε ότι τέτοιο περιβάλλον υπήρξε για μένα καθοριστικό»....
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη του συγγραφέα Βασίλη Βασιλικού στο Bovary.gr