Ο Πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης, σε μια εφ΄όλης της ύλης συνέντευξη, και σε μια κρίσιμη στιγμή για τη χώρα, ανοίγει τα χαρτιά του για όλα τα μεγάλα και δύσκολα θέματα που αντιμετωπίζει σήμερα η κυβέρνηση.
Παρακολουθεί από κοντά το θέμα με τους Ελληνες στρατιωτικούς και θεωρεί ότι «η στάση της Τουρκίας ενέχει επικινδυνότητα». Πιστεύει ότι το περιστατικό είναι «σύνηθες» και «όχι μείζον» με ένα αλλά.... Παράλληλα δηλώνει «επιφυλακτικός» για το σκάνδαλο της NOVARTIS ενώ υπογραμμίζει ότι είναι ανεκτικός σε αυτά που ο ίδιος αποκαλεί «ακτιβισμούς του Ρουβίκωνα». Διαφωνεί με τον νεποτισμό στην πολιτική, αλλά παραδέχεται ότι «μεταξύ ίσων βιογραφικών, μπορεί κανείς να προτιμήσει κάποιον που είναι της ίδιας διαδρομής». Και πάντως δεν βρίσκει «να υπάρχει ρήξη στις σχέσεις του Αλέξη Τσίπρα με τον Πάνο Καμμένο».
- Κύριε Πρόεδρε, ο Πρωθυπουργός αναφέρθηκε σε ένα «σύνηθες περιστατικό», σχετικά με τους δύο κρατούμενους στρατιωτικούς στις φυλακές της Τουρκίας. Να προσθέσω ότι και ο βουλευτής σας Νίκος Φίλης είπε δεν είναι «το μείζον σήμερα». Συμφωνείτε;
«Και σύνηθες είναι και υπό κανονικές συνθήκες δεν είναι μείζον. Νομίζω ότι σ΄αυτό αναφερόντουσαν και οι δύο δηλώσεις. Διότι πράγματι τέτοια γεγονότα σε συνοριακές διαβάσεις συμβαίνουν, καθώς δεν βρισκόμαστε σε συνθήκες ούτε θερμού ούτε ψυχρού πολέμου με τη γείτονα, οπότε θα ήταν όντως ήσσονος σημασίας και σύνηθες.
»Δυστυχώς αυτό το σύνηθες τείνει να εξελιχθεί σε μείζον θέμα, κι έτσι να το διαχειρίζεται η ηγεσία της γείτονας χώρας, δια της καθυστέρησης προς ώρας _διότι δεν έχουν αναβαθμίσει τις κατηγορίες, δημιουργώντας μια ψυχολογία. Και ξέρετε πως η ψυχολογία παίζει μεγάλο και αρνητικό ρόλο. Αρα εκ των πραγμάτων είναι σοβαρό ζήτημα, του οποίου η αντιμετώπιση θα πρέπει να είναι μέσα από αναλογικού τύπου ενέργειες για να κρατηθεί στο επίπεδο που πράγματι είναι.
»Γι΄αυτό και έγινε συζήτηση και στη δευτερολογία ανάμεσα στον πρωθυπουργό και τον κύριο Μητσοτάκη. Δεν είναι σωστό, όταν από τη μία πλευρά ένα γεγονός και σύνηθες και μικρής σημασίας να προσπαθεί να αναβαθμιστεί, και για να το αντιμετωπίσουμε να το αναβαθμίζουμε και εμείς για τον τρόπο επίλυσής του. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν το θεωρούμε αρνητικό και μάλιστα όσο περνούν οι μέρες και διαμορφώνει μια αρνητική ψυχολογία μέσα στην κοινωνία. Με σταματούν στο δρόμο και με ρωτούν “τι θα γίνει με τα παιδιά”, κι αν αυτό είναι προανάκρουσμα μιας ανάφλεξης. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για να μην δημιουργήσει περιπλοκές. Και να δοθεί άμεσα δίκαιη λύση».
- Δεν διαφαίνεται πάντως κάτι τέτοιο...
«Αυτή τη στιγμή δεν διαφαίνεται. Ελπίζω η συζήτηση που συνεχίζεται ανάμεσα στις δύο κυβερνήσεις να οδηγήσει σε γρήγορη λύση. Αυτό το λέω ως ελπίδα και εκτίμηση».
- Πώς σχολιάζετε τη δήλωση του Πάνου Καμμένου για τους δύο έλληνες «ομήρους»; Καθώς διαφοροποιείται από την κυβερνητική γραμμή, μήπως τελικά προκαλεί ρήξη;
«Οχι, δεν αποτελεί ρήξη. Είναι ένας εύσχημος τρόπος να επικοινωνήσει ο υπουργός Αμυνας αυτό το ζήτημα σε υψηλούς τόνους στο εξωτερικό όπου βρίσκεται».
- Υπάρχει όμως ένα κακό κλίμα ανάμεσα στον Πρωθυπουργό και τον Πάνο Καμμένο;
«Νομίζω όχι. Δεν προβλέπω κανενός είδους μεγάλη ταλάντευση ή ρήξη. Είναι σαφές πώς υπάρχουν διαφωνίες οι οποίες είχαν καταγραφεί από την πρώτη στιγμή για ορισμένα ζητήματα, όπως το Μακεδονικό ή σε αρκετά από τα κοινωνικά θέματα. Το επίπεδο των σχέσεών τους δεν νομίζω πως έχει αλλάξει προσωπικά ή πολιτικά. Υπάρχει ένα modus vivendi το οποίο έχει ισχυροποιηθεί μέσα στην τριετία. Κι εγώ με τον κύριο Καμμένο όποτε είχαμε διαφωνία, βρέθηκε τρόπος επίλυσης. Δεν νομίζω ότι υπάρχει, πριν τη λήξη της θητείας αυτής της κυβέρνησης, πιθανότητα ρήξης, απόστασης ή απόσπασης».
- Γιατί δεν τηλεφωνεί ο πρωθυπουργός στον κύριο Ερντογάν; Μήπως θέλει να αποφύγει τη συζήτηση για τους οκτώ Τούρκους;
«Αυτού του τύπου ο συμψηφισμός αιωρείται από την πρώτη στιγμή ως επικίνδυνος τακτικισμός που θα μπορούσε να υπάρχει από την άλλη πλευρά. Νομίζω πως είναι δύο πράγματα εντελώς ανόμοια. Κι ως εκ τούτου, αν προσπαθήσει η τουρκική κυβέρνηση να τα βάλει σε συμψηφισμό, δεν στέκονται με βάση τον ορθό λόγο. Οι δύο έλληνες στρατιωτικοί βρίσκονται στις τουρκικές φυλακές παρά τη θέλησή τους, ενώ οι οκτώ δεν θέλουν να επιστρέψουν. Αρα ο ανθρώπινος παράγοντας είναι βασικός. Δεν μπορεί να γίνει ανταλλαγή».
- Το «σύνηθες» ωστόσο αφορά στο γεγονός. Η εξέλιξή του δεν είναι συνήθης...
«Κυρία Λοβέρδου αυτό έπρεπε να είχε λήξει την ίδια μέρα».
- Γιατί δεν έληξε;
«Υπάρχει μια προδιάθεση από την πλευρά της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας αυτό το ζήτημα να το διαχειριστεί επικοινωνιακά, χωρίς να αναβαθμίζει τις κατηγορίες αλλά προϊόντος του χρόνου να του προσδίδει μια πολύ μεγαλύτερη σημασία από αυτό που είχε. Το είχα πει, μια ώρα μετά το γεγονός και χωρίς να έχω ιδιαίτερη ενημέρωση, ότι είναι γελοίο πράγμα έστω και να υπαινισσόμεθα κατασκοπευτικές ενέργειες με τη σύγχρονη τεχνολογία ανάμεσα σε δύο χώρες του ΝΑΤΟ, με τα ίδια σχέδια που επεκτείνονται μερικές δεκάδες χιλιόμετρα, ένθεν και ένθεν των συνόρων».
Αρα με τη στάση της η Τουρκία υποδηλώνει και τις προθέσεις της;
«Υποδηλώνει ότι ένα σύνηθες γεγονός, που προφανώς είναι παρεξηγίσιμο και θα μπορούσε να γίνει επίπληξη ή να επιστραφούν, σπουδαιολογείται χωρίς βάση. Κι αυτό δημιουργεί ένα πρόβλημα».
- Οπότε «τι θα γίνει με αυτά τα παιδιά»;
«Η Τουρκία είναι ένας γείτονας που υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Θα πρέπει να συνηθίσουμε σε αυτή τη φάση, την πολύμηνη νευρικότητα στην ηγεσία της, λόγω των εξελίξεων στο νοτιοανατολικό μέτωπο των συνόρων της _και όχι στο Αιγαίο, το Κυπριακό, στον Εβρο ή στις σχέσεις της με την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αυτή η νευρικότητα δείχνει αμηχανία, αδυναμία, αλλά ενέχει και επικινδυνότητα. Και άρα αυτό το περιστατικό σωστά η κοινή γνώμη το τοποθετεί στην άκρη μιας ενδελεχούς εξέτασης, διότι προστίθεται σε κάποια επιπλέον μηνύματα που υπήρχαν και πρόσφατα. Δεν προοιωνίζονται όμως, κι αυτό είναι μια προσωπική μου άποψη, μια τεκμηριωμένη από την πλευρά τους ή πιθανολογούμενη στρατηγική έντασης. Περισσότερο τα αποδίδω _κι αυτό δεν είναι λίγο, σε μία στάση νευρικότητας, αμηχανίας στον διεθνή περίγυρο».
- Μήπως τελικά η κυβέρνηση αντιδρά με χρονοκαθυστέρηση; Τόσο στο προαναφερθέν θέμα όσο, για να πάω αλλού, στο ζήτημα του ζεύγους Αντωνοπούλου-Παπαδημητρίου;
«Στην αντιμετώπιση κάποιων προβλημάτων υπάρχει όντως χρονοκαθυστέρηση. Στο ζήτημα του επιδόματος η χρονοκαθυστέρηση αφορά στο ότι επί μήνες δεν είχε γίνει μια ενδελεχής διερεύνυση όποιων ακροτήτων υπήρχαν, όπως αποδείχθηκε, στη χρησιμοποίηση ενός νόμου που είχε ψηφιστεί από τη Βουλη με μεγάλη πλειοψηφία».
- Ο Πρωθυπουργός όμως δεν αντέδρασε άμεσα. Αφησε την υπουργό να μιλήσει περί του έργου της προτού κάνει δεκτή την παραίτησή της...
«Το μεγάλο μείον που αφορά όλους μας είναι ότι δεν λειτουργήσαμε προληπτικά. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός είπε από την πρώτη στιγμή είπε ότι περίπου δεν γνώριζε το θέμα. Οχι ότι η άγνοια δικαιολογείται. Αρα είναι δευτερεύον και τριτεύον η επικοινωνιακή του διαχείριση».
- Δεν χάνει όμως η κυβέρνηση το ηθικό της πλεονέκτημα και με αυτή την υπόθεση, όπως και με τους διορισμούς συγγενών και ημετέρων;
«Πιστεύω ότι έχουμε δώσει ένα πολύ πιο σοβαρό και διακριτό αποτύπωμα σ΄αυτό τον τομέα. Επί τρία χρόνια συνεργαστήκαμε, χωρίς να θέσουμε κανένα ζήτημα απομάκρυνσης, με όλους, σε όλα τα επίπεδα, που είχαν μπει χωρίς διαδικασίες.
»Από εκεί και πέρα δεν μπορούν κάποιοι να αντιληφθούν ότι, εκτός από εξαιρέσεις που προφανώς υπάρχουν στο επίπεδο της εξουσίας και της διακυβέρνησης όταν διαμορφώνονται, κάποιες νοοτροπίες μπορεί να οδηγήσουν σε νεποτισμούς. Θα ήταν αφύσικο να μην υπάρχουν. Το θέμα είναι αν αποτελούν τον κανόνα ή αν είναι συχνές. Δεν είναι.
»Υπάρχει μια αντίληψη, κυρίως από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ότι όποιος είναι μέλος, φίλος ή γνωστός, με όλα τα προσόντα από την πλευρά της αριστεράς και των κυβερνόντων σήμερα κομμάτων, δεν θα έπρεπε με μόνο τον λόγο ότι έχει μια συγγενική ή άλλη σχέση, να βρίσκεται σε οποιαδήποτε θέση. Αυτό είναι το άλλο άκρο και είναι λάθος. Δεν μπορεί να γίνεται έτσι».
- Δεν θα έπρεπε όμως...
«Μιλάμε για συνεργάτες, για θητείες στη βάση συμβάσεων, οι οποίοι εμφορούνται και έχουν μια διαδρομή στο πλαίσιο υποστήριξης μιας κυβερνητικής πολιτικής. Δεν μιλάμε για ανεξάρτητες αρχές».
»Και δεν αναφέρομαι για αδελφούς στα γραφεία, εκτός αν είναι ήδη διορισμένοι στους ίδιους χώρους, και τυγχάνει να είναι πρόσωπα του περιβάλλοντός τους. Το να παίρνει κανείς συγγενικά πρόσωπα στο ιδιαίτερο γραφείο του ως μετακλητά πρόσωπα, δημιουργεί πρόβλημα. Δεν έχουμε πολλές τέτοιες περιπτώσεις, ενδεχομένως να υπάρχουν. Η Βουλή, τα υπουργεία δεν είναι ανεξάρτητες αρχές.
»Στις ανεξάρτητες αρχές, και εννοώ τις πέντε συνταγματικά κατοχυρωμένες, πρέπει να υπάρχει μια ευρύτατη συναίνεση. Σαν κυβέρνηση, επί των ημερών μας, κι εγώ προσωπικά και στο υπουργείο Εσωτερικών στην αρχή και στη Βουλή, συνεργαστήκαμε, από άψογα ως προβληματικά, με όλους και όλες, σε επίπεδο γενικού διευθυντή ή διευθυντή, που είχαν τοποθετηθεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Κάτι τέτοιο δεν έχει ξαναγίνει. Δεν έφυγε κανείς. Κι ούτε φέραμε κανέναν στρατό».
- Η περίπτωση Λιαργκόβα και η αντικατάσταση Κουτεντάκη δεν το επιβεβαιώνει...
«Κοιτάξτε, ολοκληρώθηκε η πενταετής θητεία του κυρίου Λιαργκόβα και του δώσαμε και μια τρίμηνη παράταση για να ολοκληρώσει τις εκθέσεις του. Μέσα στην τριετία δεν διανοηθήκαμε, παρά το ότι είχαμε δύο στιγμές δημόσιων αντιπαραθέσεων για την πορεία της οικονομίας, να παύσουμε τη θητεία του. Δεν ετέθη ποτέ το ζήτημα _όπως είχε κάνει ο κύριος Βενιζέλος πριν τον κύριο Λιαργκόβα. Και ο κύριος Κουτεντάκης, που θα δοκιμαστεί, δεν έχει κατέβει σε κανένα ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ ούτε είναι κομματικό στέλεχος. Ο κύριος Λιαργκόβας είχε κατέβει το 2009 στο Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας, στην έβδομη θέση.
»Στη Βουλή ως τώρα διορίζονταν μέσα από ένα “καλώς εννοούμενο” κατά το πιο σαφές πελατειακό σύστημα, οικογένειες ολόκληρες. Η αριστερά σε πολύ μεγάλο βαθμό, όχι απόλυτο, δίνει το αποτύπωμα που πρέπει. Σας λέω ότι στη Βουλή, βάλαμε απαγορευτικό από την αρχή να μην γίνουν διορισμοί αυτού του είδους. Κι όσοι διορισμοί έχουν γίνει με συμβάσεις, τους γνωρίζω έναν προς έναν».
- Από αυτούς που βάλατε εσείς, οι περισσότεροι είναι της αριστεράς;
«Στο μεγαλύτερο ποσοστό είναι από την πλευρά της αριστεράς. Σας το λέω ευθύτατα. Μπορεί να είναι πενήντα, εξήντα, εβδομήντα, όχι όλοι όμως, στους 1700. Μεταξύ ίσων βιογραφικών, σε πολύ μεγάλο βαθμό, μπορεί κανείς να προτιμήσει κάποιον που είναι της ίδιας διαδρομής. Κι αυτό δεν θίγει κανενός είδους ηθικό πλεονέκτημα. Εκεί που είναι μόνιμες θέσεις, θα γίνουν μέσω ΑΣΕΠ _εκκρεμούν 18 στη Βουλή. Πάντως δεν έφυγε κανείς κι αυτό δεν είναι λίγο για μια κυβέρνηση και μια παράταξη που ήρθε για πρώτη φορά».
- Είχε αρνητική υποδοχή η είσοδος του κυρίου Κουβέλη στην κυβέρνηση...
«Νομίζω ότι στο μεγαλύτερο μέρος του προοδευτικού χώρου άφησε ένα θετικό αποτύπωμα. Ηταν μια σωστή ενέργεια του πρωθυπουργού να βάλει στην κυβέρνηση τον κύριο Κουβέλη γιατί είναι πολύ έμπειρος».
- Δεν ήταν ένα κλείσιμο λογαριασμού, σαν αναγνώριση της νομιμοφροσύνης του κυρίου Κουβέλη;
«Δεν υπάρχουν τέτοιοι λογαριασμοί. Ούτε είχε ανάγκη ο κύριος Κουβέλης να είναι αναπληρωτής υπουργός Αμυνας. Θα είναι θετική η συμβολή και η παρουσία του στην κυβέρνηση».
- Μετά και τις εκλογές στην Ιταλία, επιβεβαιώνεται μια γενικότερη υποχώρηση της αριστεράς στην Ευρώπη. Σας προβληματίζει;
«Η Ιταλία πάντοτε αποτελούσε τον προμαχώνα του Νότου. Αυτά τώρα όλα δοκιμάζονται. Είμαστε σε μια φάση μεγάλης δοκιμασίας. Γι΄αυτό και η επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης και του Αλέξη Τσίπρα προσωπικά, να μείνει η χώρα στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο ευρώ, πρέπει να αποτελέσει ή να προσπαθήσει να αποτελέσει πόλο σταθερότητας στην περιοχή και γέφυρα με τις μόνιμα αποσταθεροποιημένες περιοχές _Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική. Αυτή η επιλογή είναι το σωστό πεδίο για να συμμετάσχει η χώρα μας. Κάποιοι έχουμε ξεχάσει ότι μας έχουν κλείσει τα σύνορα. Δεν με ρωτάνε στον δρόμο για την Ειδομένη».
- Ενόψει των μεγάλων προβλημάτων, η κυβέρνηση έχει τα αφηγήματά της, με πρώτο την καθαρή έξοδο... Μάλλον το αντίθετο θα συμβεί.
«Αυτή είναι η μία πλευρά. Αυτό που έχει ξεχάσει η Νέα Δημοκρατία και σε έναν βαθμό το έχει ξεχάσει και ο κύριος Στουρνάρας, είναι ότι η επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης έχει συζητηθεί και συνομολογηθεί με όλους τους θεσμούς. Δεν εφευρέθηκε από το ελληνικό επιτελείο. Να βγούμε δηλαδή στις αγορές με ένα ικανό ποσό, ικανό για όλο το 2019 και για οποιαδήποτε διαταραχή της παγκόσμιας ή της ευρωπαϊκής οικονομίας και άρα να καλύψει τυχόν αδυναμία, ώστε να έχουμε πρόσβαση στις αγορές με πολύ μικρά επιτόκια».
- Μα υπάρχει ήδη αύξηση επιτοκίου στο επταετές ομόλογο...
«Αυτό ήταν γνωστό. Ηδη ξαναπέφτει και από εβδομάδα σε εβδομάδα θα ανεβαίνει και θα πέφτει. Πιστεύω ότι θα πέσει πολύ περισσότερο και θα βγούμε με τιμές Πορτογαλίας. Αυτή η λύση να έχεις δικό σου πρόγραμμα μετά, το οποίο θα είναι σε γνώση όλων των συμβαλλομένων, να έχεις το δικό σου μαξιλάρι και να μην έχεις πιστοληπτική γραμμή στήριξης, μπορεί να σε επιβαρύνει σε ένα βαθμό, όπως είναι προφανές στο επίπεδο των επιτοκίων, θα ελαφρύνει πάρα πολύ στην αυτονομία της άσκησης της δημοσιονομικής πολιτικής και στην αυτονομία της πολιτικής σου στο επίπεδο της πραγματικής οικονομίας. Θα δανειζόμαστε όταν χρειάζεται. Πλην τώρα οι δανειακές συμφωνίες επιφέρουν μνημονιακές δεσμεύσεις».
- Η κυβέρνηση αρέσκεται στη σκανδαλολογία, με πρόσφατη την υπόθεση Novartis. Μάλλον δεν προχωράει με αυτούς τους τρεις ανώνυμους μάρτυρες... Εσείς προσωπικά έχετε πειστεί;
«Προφανώς είναι επώνυμοι. Εμείς δεν ξέρουμε τα επώνυμά τους. Τα ξέρουν αυτοί που πρέπει. Ως προς το αν έχω πειστεί, θα σας πω: Κατ΄αρχήν ειπώθηκε για το πως είναι δυνατόν με αυτή την ύλη να παραπέμπονται κάποιοι σε Εξεταστική Επιτροπή. Ηταν υποχρεωτικό, όπως λέει το Σύνταγμα, από τη στιγμή που πέφτουν σε πολιτικά πρόσωπα, χωρίς να προχωρήσουν σε περαιτέρω διερεύνηση, να την μελετήσουν. Γι΄αυτό είμαστε τόσο επιφυλακτικοί».
- Δεν θεωρείτε ικανοποιητικό το υλικό που έχετε στα χέρια σας;
«Η ύλη που έχει έρθει μπορεί τελικά να μην έχει βάση ή μπορεί να έχει πολύ πιο σοβαρή βάση, να αφορά κάποια από αυτά τα πρόσωπα σε μεγάλο βάθος ή και άλλα πρόσωπα. Αν αυτή η έρευνα είχε ξεκινήσει μόνο στην Ελλάδα και γινόταν με όρους ελληνικού παιγνίου, θα είχε κανείς μεγαλύτερες επιφυλάξεις. Αλλά έχει ξεκινήσει εδώ και τρία-τέσσερα χρόνια, προφανώς μέσα από τη σύγκρουση και πολυεθνικών και οικονομικών συστημάτων Αμερικής, Ευρώπης κλπ. Αρα πρέπει να αφεθεί η δικαιοσύνη, με την ενθάρρυνση του πολιτικού συστήματος, να κάνει τη δουλειά της. Ούτε να πανικοβληθεί ούτε να καταστροφολογήσουμε, ούτε να χρησιμοποιήσουμε τη Βουλή ως δικαστήριο ή ως λάσπη. Δεν θα γίνει κάτι τέτοιο».
- Μήπως τελικά δεν είναι μεγάλο το σκάνδαλο; Και ήταν ο αντιπερισπασμός στο Μακεδονικό;
«Δεν είμαι μέλος της Προκαταρκτικής Επιτροπής της Βουλής ούτε έχω πρόσβαση σε επιπλέον στοιχεία που προφανώς υπάρχουν ή μαζεύονται στην ελληνική Εισαγγελία ή στο FBI, οπότε δεν θα μπορούσα να πω κάτι πέραν του ότι υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας.
»Δεν παρουσιάστηκε ούτε ως αντιπερισπασμός στο Μακεδονικό, ούτε το Μακεδονικό ήταν αντιπερισπασμός σε σχέση με την καθαρή έξοδο. Η ιστορία γράφεται με βάση τις πραγματικότητες και τα γεγονότα που έρχονται μπροστά σου. Εχεις δύο δυνατότητες, ή να τα συγκαλύψεις ή να δώσεις λύσεις».
- Επαναφέρετε διαρκώς το θέμα της διαπλοκής και της διαφάνειας....
«Μα σ΄ αυτό το θέμα υπάρχει ένα μεγάλο τραύμα στην ελληνική κοινωνία. Κι αυτό το τραύμα λέγεται “πως οδηγήθηκε η χώρα στη χρεοκοπία”. Πέραν του προφανούς, της μη φορολόγησης και φοροδιαφυγής, η υπόθεση της Siemens κατέληξε να είναι ο κύριος Χριστοφοράκος στο Μόναχο και να μην του ζητάει κανείς να έρθει να καταθέσει ή να μην υποχρεώνεται να έρθει να πει τι έγινε. Κι αυτό ενώ προχώρησε η δίκη της Siemens και διάφορα άλλα. Ολα αυτά έχουν προκαλέσει το τραύμα στις δύο Ελλάδες _τη μία με τα διακόσια δις έξω και την άλλη, εμείς που ήμασταν μέσα....
»Να σας θυμίσω όμως ένα άλλο ζήτημα. Υπήρξε μια εξεταστική στη Βουλή, για πρώτη φορά, για το θέμα του τριγώνου της διαπλοκής, δηλαδή τράπεζες, ΜΜΕ, κόμματα, επιχειρηματίες, που έβγαλε πάρα πολύ ύλη. Και που βρίσκεται σε εκκρεμότητα στη δικαιοσύνη και που προφανώς, αποδείχτηκε ότι δεν ήταν καθόλου λάσπη στον ανεμιστήρα...
»Δεν είναι δυνατόν τα δύο μεγαλύτερα κόμματα που σφράγισαν τη μεταπολίτευση, να εμφανίζονται σήμερα, όπως έχουν κάθε δικαίωμα, πιθανοί και ενδεχόμενοι σωτήρες έναντι των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ταυτόχρονα να έχουν τεράστια χρέη με πασιφανή αδυναμία αποχρέωσής τους. Η πρόκληση προς εμάς είναι όλα αυτά να συγκαλυφθούν...
»Και κάτι ακόμα: Να αναζητηθούν τα αρχεία του ΚΕΕΛΠΝΟ του 2011-12-13 και ΄14 τα αρχεία; Αν δεν υπάρχουν, τι να κάνουμε; Να το κλείσουμε; Δεν είναι σκανδαλολογία; Να σιωπήσουμε; Να μην το ψάξουμε;».
- Συστηματικά έχετε μια ανοχή στην ανομία, κυρίως την προερχόμενη από την αριστερά. Με αποκορύφωμα την στάση σας, και την δική σας προσωπικά, απέναντι στον Ρουβίκωνα.
«Πιστεύω ότι έχουμε μια καθαρή ματιά στο τι συμβαίνει μέσα στην κοινωνία. Είμαστε σαφέστατα εναντίον κάθε μορφής βία. Και με αυτή την έννοια δεν συμφωνώ με τα σπασίματα σε βιτρίνες ή το μπούλινγκ σε ανθρώπους είτε προέρχεται από τον Ρουβίκωνα είτε από οποιονδήποτε άλλον. Σε κάθε τέτοιο φαινόμενο θα πρέπει να υπάρχει μέσα από την επιχειρησιακή, αστυνομική και θεσμική λειτουργία του κράτους και της ποινικής δικαιοσύνης, η αναλογικά αρμόζουσα συμπεριφορά και ποινή. Οπου γίνονται λάθη ή παραλείψεις, αυτά επιχειρησιακά να εντοπίζονται στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Αλλά δεν εξομοιώνουν αυτού του τύπου τις καταστάσεις με απλούς ακτιβισμούς που γίνονται, όπως ήταν στη Βουλή η υπόθεση με τον Ρουβίκωνα. Προσωπικά και πολύ ρητά είμαι ανεκτικός».
- Κύριε Βούτση, ξεκινήσατε ως ένας ήπιος Πρόεδρος της Βουλής και όσο περνάει ο καιρός αυξάνεται η κριτική περί κομματικού προέδρου, στο πρόσωπό σας...
«Δεν είναι σωστή η κριτική. Ισως ενοχλεί ότι είμαι ταυτόχρονα μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου, όπως ήταν και ο κύριος Κακλαμάνης στο ΠΑΣΟΚ ή ότι βγάζω κομματικές ομιλίες. Σε ό,τι έχει να κάνει με τη λειτουργία της Βουλής και την παρουσία μου μέσα στην αίθουσα πιστεύω ότι με τον πιο σωστό, δυνατό τρόπο, σε μια δύσκολη περίοδο και μια οκτακομματική Βουλή, προσπαθώ να είμαι εντάξει με τον θεσμικό μου ρόλο. Ποτέ δεν είμαστε τέλειοι. Κι όλα αυτά τα ακούω με μεγάλη προσοχή, για να τα διορθώσω».
- Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δεν είναι αισιόδοξες για τον ΣΥΡΙΖΑ...
«Μόνο θετικά τις βλέπω σ΄αυτή τη φάση. Υπάρχει μια τάση σαφούς ανάκαμψης. Δεν καθησυχάζω γιατί αυτό που με ενοχλεί είναι ότι πολύς κόσμος είναι στους αναποφάσιστους, στο λευκό, στο άκυρο κι η Ευρώπη είναι δίπλα μας. Αρα δεν μπορώ να δώσω μονοσήμαντες ερμηνείες υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ».
- Αρα πότε οι εκλογές;
«Στο τέλος της θητείας αυτής της κυβέρνησης».
Φωτογραφίες: Πάνος Μάλλιαρης - iefimerida