Νέες ταινίες: Το πολιτικό φιλμ του Τούρκου Φατίχ Ακίν για την άνοδο του νεοναζισμού [κριτική & τρέιλερ]

Ο ρατσισμός και οι τραγικές του συνέπειες προκαλούν «Δάκρυα στο Μισισιπή».

Πρεμιέρα αυτη την εβδομάδα στους κινηματογράφους και για τον Φατίχ Ακίν με την ταινία του «Μαζί ή τίποτα» που δίχασε τις Κάννες.

Μαζί ή Τίποτα, (In the Fade)
Σενάριο- Σκηνοθεσία: Φατίχ Ακίν
Παίζουν: Νταϊάν Κρούγκερ, Ντένις Μοσκίτο, Γιοχάνες Κρις, Σάμια Σανκρίν, Νούμαν Ακάρ

Η ζωή της Κάτια καταρρέει όταν ο κουρδικής καταγωγής σύζυγός της, Νούρι και ο μικρός τους γιος, Ρόκο, σκοτώνονται σε μια βομβιστική επίθεση. Με τη βοήθεια φίλων και συγγενών, η Κάτια καταφέρνει να αντέξει το σοκ και προσπαθεί να σταθεί και πάλι στα πόδια της.
Όμως η αναζήτηση των ενόχων και η διαλεύκανση των κινήτρων πίσω από τη δίχως νόημα τραγωδία, περιπλέκει το πένθος της και κρατά ανοιχτές τις πληγές της. Ο Ντανίλο, δικηγόρος και καλύτερος φίλος του Νούρι, την εκπροσωπεί στη μετέπειτα δίκη ενάντια σε δύο υπόπτους: ένα νεαρό ζευγάρι που ανήκει σε νεοναζί κύκλους. Η απόφαση του δικαστηρίου φέρνει την Κάτια στα άκρα, όμως εκείνη απαιτεί δικαιοσύνη.

Η νέα ταινία του πολυβραβευμένου Φατίχ Ακίν («Μαζί, Ποτέ», «Η Άκρη του Ουρανού», «Soul kitchen», «Ο Ήχος της Πόλης, «Aντίο Βερολίνο»), που συζητήθηκε όσο λίγες στο Φεστιβάλ Καννών και απέσπασε Χρυσή Σφαίρα ξενόγλωσσης ταινίας , έρχεται για να αφηγηθεί μια σκληρή ιστορία απώλειας και εκδίκησης.

Εμπνευσμένος από τους φόνους που διέπραξαν οι Γερμανοί νεοναζί της Εθνικοσοσιαλιστικής Παρανομίας με ξενοφοβικά κίνητρα από το 2000 ως το 2007 σε όλη τη Γερμανία, και βασισμένος σε μία από τις μεγαλύτερες μεταπολεμικές δίκες στην ιστορία της χώρας, ο Φατίχ Ακίν υπογράφει ένα δραματικό θρίλερ, καταγράφοντας τις συνέπειες του φασισμού σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.
Ακολουθώντας την ιστορία μιας γυναίκας που χάνει το παιδί της και τον άντρα της σε μια βομβιστική επίθεση, ο Φατίχ Ακίν στήνει μια ιστορία εκδίκησης, υπογραμμίζοντας πως η βία πολλαπλασιάζεται, όσο επιτρέπουμε σε ανάλογα φαινόμενα να υπάρχουν. Βάζοντας ως πρωταγωνίστριά του μια Γερμανίδα, που όμως παντρεύεται έναν Κούρδο, ενώ κάνει παρέα με μουσουλμάνους, ο Ακίν ξεκινάει την ταινία του αισιόδοξα, υπονοώντας πως τίποτα στην ουσία δεν μας χωρίζει και πως όλα όσα θα επακολουθήσουν μπορούσαν απλώς να είχαν αποτραπεί.

Στη συνέχεια όμως αποκαλύπτει πώς τα πλοκάμια του φασισμού εξαπλώνονται- μάλιστα φτάνει μέχρι την ελληνική Χρυσή Αυγή ( ο σκηνοθέτης Γιάννης Οικονομίδης κάνει μία guest εμφάνιση)- και πώς η ξενοφοβία γίνεται καθημερινότητα και απενεχοποιείται, εστιάζοντας στον ανθρώπινο παράγοντα που είναι ο τελικός αποδεκτής αυτού του παραλογισμού.
Επιχειρώντας με τόλμη να συνδυάσει τον πολιτικό στοχασμό- οι σκηνές της δίκης είναι χαρακτηριστικές – θίγοντας τη μεροληπτική στάση της δικαιοσύνης, με το υπαρξιακό δράμα μιας γυναίκας που βρίσκεται απόλυτα μόνη μέσα σε ένα σύστημα που δεν της προσφέρει καμία ασφάλεια, ο Ακίν έχει να διαχειριστεί μια επικίνδυνη ισορροπία. Ως καλός αφηγητής ξέρει να ακολουθεί με σωστούς ρυθμούς την ιστορία του, όμως προς το τέλος αναπτύσσει ταχύτητες, προσπερνώντας γρήγορα καίρια σημεία, καταλήγοντας έτσι σε ένα βεβιασμένο φινάλε, που θα λειτουργούσε εντελώς διαφορετικά, αν το είχε χτίσει με μεγαλύτερη ακρίβεια και λεπτομέρεια.

Η Νταϊάν Κρούγκερ πάντως στον πρώτο της γερμανόφωνο ρόλο δίνει την καλύτερη ερμηνεία της καριέρας της, για την οποία απέσπασε και Βραβείο στις Κάννες, αποδίδοντας την οδύνη μιας γυναίκας που καλείται να αντιμετωπίσει τον θάνατο σε κάθε του έκφανση και καταδύεται στην κόλαση.

Mudbound: Δάκρυα στον Μισισιπή, (Mudbound)
Σκηνοθεσία: Ντι Ρις
Παίζουν: Κάρεϊ Μάλιγκαν, Τζέισον Κλαρκ, Τζέισον Μίτσελ, Μέρι Τζ. Μπλάιτζ
Διάρκεια: 134 λεπτά

Η οικογένεια ΜακΆλαν έχει μόλις αφήσει την ήρεμη, πολιτισμένη ατμόσφαιρα του Μέμφις και βρίσκεται εντελώς απροετοίμαστη απέναντι στις σκληρές απαιτήσεις της αγροτικής ζωής στο δέλτα του Μισισιπή. Παρά τα μεγαλεπήβολα όνειρα του Χένρι ΜακΆλαν, η γυναίκα του Λόρα προσπαθεί να διατηρήσει την πίστη της στο μάταιο εγχείρημα του συζύγου της και να μεγαλώσει τις δύο κόρες της.
Εν τω μεταξύ, ο Χαπ και η Φλόρενς Τζάκσον, οι μαύροι μισθωτοί καλλιεργητές που έχουν δουλέψει τη γη για χρόνια, παλεύουν να πετύχουν το δικό τους μικρό όνειρο παρά τους αμείλικτους κοινωνικούς περιορισμούς. Ο πόλεμος ανατρέπει τα σχέδια των δύο οικογενειών με την επιστροφή των αγαπημένων τους, του Τζέιμι ΜακΆλαν και του Ρονσελ Τζάκσον, οι οποίοι αναπτύσσουν μία δυνατή φιλία που προκαλεί την κοινωνία τους.
Με τέσσερις υποψηφιότητες για Όσκαρ -διασκευασμένου σεναρίου, μια διπλή (Β' Γυναικείου Ρόλου και Τραγουδιού) για την Μέρι Τζ. Μπλάιτζ και για τη διεύθυνση φωτογραφίας της Ρέιτσελ Μόρισον, (της πρώτης γυναίκας που φτάνει ποτέ σε υποψηφιότητες στη συγκεκριμένη κατηγορία- η Αφροαμερικανίδα Ντι Ρις («Pariah)» μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το επιτυχημένο μυθιστόρημα της Χίλαρι Τζόρνταν, που βασίστηκε στην ιστορία της μητέρας της, και μας μεταφέρει στον αμερικάνικο Νότο που υφίσταται τις συνέπειες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Εκεί δυο οικογένειες, οι λευκοί ΜακΆλαν, ιδιοκτήτες γης και οι Τζάκσον, μαύροι εργάτες τους, συμβιώνουν μέσα σε ένα περιβάλλον μισαλλοδοξίας και φυλετικών διακρίσεων, ενώ οι αγαπημένοι τους πολεμούν υπό τις οδηγίες του στρατηγού Πάττον. Όταν οι δύο στρατιώτες επιστρέψουν, θα αναπτύξουν μια δυνατή φιλία, που θα πυροδοτήσει αντιδράσεις και θα φέρει στο φως την αρρώστια μια κοινωνίας, η οποία μαστίζεται από τον ρατσισμό.

Με ατμόσφαιρα και σφιχτή κινηματογράφηση, που την αποδυναμώνει μόνο η πολύ μεγάλη διάρκεια της ταινίας, Ρις ξετυλίγει με μαεστρία μια επίκαιρη ιστορία, εξερευνώντας φυλετικά θέματα, τα τραύματα του πολέμου, τι σημαίνει ιδιοκτησία, αλλά και την παθογένεια της οικογένειας που λειτουργεί ασφυκτικά για τα μέλη της, μέσα από μια παλέτα πολυσύνθετων χαρακτήρων.
Μάλιστα χρησιμοποιεί τις αφηγήσεις πολλών προσώπων κι όχι μόνο ενός, κι έτσι παρακολουθεί την ιστορία μέσα από διαφορετικές υποκειμενικές ματιές, γεγονός που προσδίδει στην ταινία της αντικειμενικότητα. Με αυτό τον τρόπο, αποφεύγει τους μελοδραματισμούς, μπαίνει σε όλα τα «στρατόπεδα» και αναζητάει τις πληγές των ανθρώπων μέσα σε μια κοινωνία που νοσεί, ενώ παράλληλα επιχειρεί συσχετισμούς με το σήμερα.

Κινηματογραφώντας το αφιλόξενο τοπίο του Νότου και της λασπωμένης γης που ενώνει τις δύο οικογένειες, η Ρις αποδεικνύει τελικά πως όλοι είμαστε ίσοι απέναντι στη φύση, ενώ ταυτόχρονα οδηγεί τους ηθοποιούς σε μεστές ερμηνείες που αποκαλύπτουν τις προσωπικές τραγωδίες μέσα στο ιστορικό γίγνεσθαι.

Αναχώρηση για Παρίσι 15:17, ( The 15:17 To Paris)
Σκηνοθεσία: Κλιντ Ίστγουντ
Παίζουν: Άντονι Σάντλερ, Άλεκ Σκαρλάτος, Σπένσερ Στόουν, Τζούντι Γκριρ, Τζένα Φίσερ, Ρέι Κορασάνι, Τόμας Λένον, Τόνι Χέιλ

Στις 21 Αυγούστου του 2015, όλος ο κόσμος παρακολουθούσε καθηλωμένος την είδηση ότι μια τρομοκρατική επίθεση στο τραίνο Thalys #9364 με προορισμό το Παρίσι αποτράπηκε χάρη σε τρεις θαρραλέους Αμερικάνους που ταξίδευαν στην Ευρώπη. Μέσα από αυτή την τρομαχτική δοκιμασία, η φιλία των νεαρών αποδείχτηκε το μεγαλύτερο όπλο τους, που τους επέτρεψε να σώσουν τις ζωές παραπάνω από 500 ανθρώπων.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Κλιντ Ίστγουντ εμπνέεται από μια αληθινή ιστορία - το έχει ξανακάνει στον «Ελεύθερο Σκοπευτή» και το «Sully»- όμως αυτή τη φορά φαίνεται πως ο ενθουσιασμός του ξεθύμανε νωρίς.

Ο τέσσερις φορές βραβευμένος με Όσκαρ δημιουργός εντυπωσιάστηκε από ένα πραγματικό περιστατικό, που έλαβε χώρα το 2015, όταν τρεις νεαροί Αμερικανοί στρατιώτες κατάφεραν να αποτρέψουν την τρομοκρατική επίθεση στο τρένο Thalys #9364 με προορισμό το Παρίσι, σώζοντας τη ζωή 500 περίπου επιβατών. Βασισμένος λοιπόν στο βιβλίο «The 15:17 to Paris: The True Story of a Terrorist, a Train, and Three American Heroes» που έγραψαν οι τρεις πρωταγωνιστές της υπόθεσης ( δηλαδή ο Άντονι Σάντλερ, Άλεκ Σκαρλάτος, Σπένσερ Στόουν και Τζέφρι Ι. Στερν), οι οποίοι μάλιστα παίζουν στην ταινία ερμηνεύοντας τους εαυτούς τους, περιγράφει τόσο τα γεγονότα που συγκλόνισαν την κοινή γνώμη, όσο και στιγμές από τις ζωές τριών ανθρώπων που έγιναν ήρωες.

Με ντουκιουμαντερίστικη διάθεση καταγράφει την ευρωπαϊκή περιπλάνηση των τριών νεαρών, που δεν παρουσιάζει κανένα δραματουργικό ενδιαφέρον, ενώ παράλληλα ανατρέχει με ηθικοπλαστική διάθεση στα παιδικά τους χρόνια για να μας αποδείξει ότι ήταν γεννημένοι ήρωες.

Μέσα σε αυτή τη αβάσταχτα βαρετή καθημερινότητα, μόνο η σκηνή της επίθεσης έχει μια σχετική δράση- αν και το παρακάνει με τα κλισέ περί τρομοκρατών- που δυστυχώς ακόμα και αυτή εξαντλείται πάρα πολύ γρήγορα, οπότε ο Ίστγουντ μένει στην ουσία χωρίς σενάριο στα χέρια του, χωρίς ηθοποιούς, αφού οι τρεις πρωταγωνιστές του μπορεί μεν να έκαναν μια ηρωική πράξη, αλλά δεν έχουν την ικανότητα να δημιουργήσουν χαρακτήρες , και μας οδηγεί σε ένα απολύτως μπανάλ τέλος, που μας κάνει να αναρωτιόμαστε για ποιον ακριβώς λόγο ένας σκηνοθέτης του κύρους και της εμπειρίας του αναλώθηκε σε ένα τέτοιο εγχείρημα.

Ταξιδεύοντας με τον Εχθρό μου (Hostiles)
Σκηνοθεσία: Σκοτ Κούπερ
Παίζουν: Κρίστιαν Μπέιλ, Ουές Στάντι, Ρόζαμουντ Πάικ, Σκοτ Σέπερντ, Μπεν Φόστερ, Άνταμ Μπιτς, Τζέσε Πλέμονς, Ρόρι Κοκρέιν

Το 1892, ο θρυλικός λοχαγός Τζόζεφ Τζ. Μπλόκερ, παρά στις σθεναρές αντιστάσεις του, συμφωνεί να συνοδεύσει το Κίτρινο Γεράκι – έναν ετοιμοθάνατο πολέμαρχο των Ινδιάνων Τσεγιέν – και την οικογένειά του πίσω στη γη τους. Κατά το εξαντλητικό και επικίνδυνο ταξίδι τους από το Οχυρό Μπέρινγκερ, ένα απομονωμένο στρατιωτικό φυλάκιο στο Νέο Μεξικό, προς τα βοσκοτόπια της Μοντάνα, οι μέχρι πρότινος εχθροί συναντούν μια νεαρή χήρα, της οποίας η οικογένεια δολοφονήθηκε άγρια.
Οι τρεις τους πρέπει να βάλουν τα δυνατά τους για να ξεπεράσουν μια σειρά από κινδύνους: το δύσβατο και
κακοτράχαλο τοπίο και τους εχθρούς που θα συναντήσουν στον δρόμο τους.

Ο Σκοτ Κούπερ βασίζεται στο χειρόγραφο του εκλιπόντα σεναριογράφου Ντόναλντ Στιούαρτ και υπογράφει ένα old fashioned γουέστερν, όπου τα όρια συμμάχων και εχθρών είναι δυσδιάκριτα.
Ένας λοχαγός συνοδεύει παρά τη θέλησή του τον αρχηγό των Ινδιάνων Τσεγιέν στον τόπο του. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού θα συναντήσει μια γυναίκα που η οικογένειά της ξεκληρίστηκε από τη φυλή των Κομάντσι, γεμάτη οργή και πόνο. Στο ταξίδι τους, οι τρεις τους θα έρθουν αντιμέτωποι με την άγρια φύση, εχθρούς που παραμονεύουν και μια διαμάχη χωρίς αιτία, για να μάθουν τελικά να συγχωρούν και να αποδέχονται το διαφορετικό.
Φυσικά, το βάρος πέφτει στους ώμους των λευκών, μιας και οι Ινδιάνοι στερούνται χαρακτήρα και παρουσιάζονται στερεοτυπικά πολύ στωικοί και στοχαστικοί, ενώ η φυλή των Κομάντσι είναι απλώς αιμοσταγής και αδυσώπητη. Οπότε παρά τις προθέσεις του Κούπερ να μιλήσει για θέματα φυλετικών διακρίσεων, η αριστοτεχνική του σκηνοθεσία αν και αξιοποιεί το τοπίο του Νέου Μεξικού και του Κολοράντο , όπου έγιναν τα περισσότερα γυρίσματα, δεν αποφεύγει τον διδακτισμό. Στα συν η εξαιρετική διεύθυνση φωτογραφίας, που τονίζεται από τη ζεστή σέπια.

Ο πάντα λεπτομερής Κρίστιαν Μπέιλ μπαίνει στον χαρακτήρα του, εκμεταλλευόμενος την τραχύτητα του ήρωά, αλλά και το τραύμα του πολέμου που τον στοιχειώνει, ενώ η Ρόζαμουντ Πάικ ερμηνεύει με ένταση την τραγικότητα μιας γυναίκας που έχει χάσει τα πάντα, ισορροπώντας δεξιοτεχνικά ανάμεσα στον πόνο και στην αξιοπρέπεια.

Tad, Το Μυστικό του Βασιλιά Μίδα, (Tad the Lost Explorer and the Secret of King Midas)
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Αλόνσο, Ενρίκε Γκάτο
Σκηνοθετική επιμέλεια στα ελληνικά: Ειρήνη Τσίγκα
Με τις φωνές των: Παναγιώτη Καποδίστρια, Στέφανου Γεωργόπουλου, Στεφανίας Φιλιάδη, Κατερίνας Χόλη, Σωτήρη Δουβρή κ.α

Η δεύτερη περιπέτεια του Ισπανού Ταντ, μεταγλωττισμένη αποκλειστικά στα ελληνικά.

Ο Ταντ, ένας πολύ γλυκός και φιλότιμος εργάτης που λατρεύει την αρχαιολογία, προσκαλείται από τη φίλη του Σάρα, αναγνωρισμένη αρχαιολόγο και εξερευνήτρια, στο Λας Βέγκας. Εκεί η Σάρα θα παρουσιάσει την τελευταία της ανακάλυψη: ένα στοιχείο που επιβεβαιώνει την ύπαρξη του περίφημου περιδέραιου του μυθικού βασιλιά Μίδα. Όταν πέφτει θύμα απαγωγής από κάποιους που θέλουν να κλέψουν το περιδέραιο και να αποκτήσουν τις μοναδικές του δυνάμεις, ο Ταντ θα γυρίσει τον κόσμο για να τη σώσει.

Μαζί τα Φάγαμε
Σκηνοθεσία: Στράτος Μαρκίδης
Παίζουν: Αντώνης Καφετζόπουλος, Μπέσσυ Μάλφα, Κατερίνα Στικούδη, Σωτήρης Καλυβάτσης, Κώστας Ευρυπιώτης

Γνωστές ιστορίες ελληνικής πραγματικότητας σε μια εμπορική κωμωδία, που στοχεύει στο ευρύ κοινό.

Ο Σωτήρης Παπακώστας εργάζεται ως υπεύθυνος προμηθειών σε έναν Δημόσιο Οργανισμό. Είναι απόλυτα έντιμος και
ευσυνείδητος υπάλληλος, συνεπής σε όλα του τα καθήκοντα. Η γυναίκα του, Γκέλλυ, έχει συμβιβαστεί με τις αρχές του άντρα της, αλλά η καθημερινότητά της είναι δύσκολη αφού τα οικονομικά της οικογενείας της πάνε από το κακό στο χειρότερο.

Μία μέρα έρχονται σε επαφή μαζί της οι προϊστάμενοι του άντρας της και την πείθουν να υποδείξει εμμέσως στον Σωτήρη έναν δικό τους προμηθευτή, με το αζημίωτο φυσικά. Η Γκέλλυ τα καταφέρνει και από εκείνη τη στιγμή αναλαμβάνει με διάφορά γυναικεία κόλπα να επηρεάζει τον άνδρα της, προκειμένου αυτή να εισπράττει πλούσιες μίζες εν αγνοία του.