Δεσμοφύλακας ευχαριστεί τους κρατούμενους που δραπέτευσαν -Του έσωσαν τη ζωή [βίντεο]

Στον άλλο κόσμο θα βρισκόταν σήμερα ένας δεσμοφύλακας στο Τέξας, αν δεν επενέβαιναν οι κρατούμενοι που φρουρούσε για να τον σώσουν, όταν έπαθε καρδιακή προσβολή.

«Aπλώς κατέρρευσα και όλα έγιναν μαύρα», είπε ο Γκάρι Γκριμ στο αμερικανικό δίκτυο WHASS11 περιγράφοντας το περιστατικό που λίγο έλειψε να του στοιχίσει τη ζωή στις 23 Ιουνίου του 2016. «Το επόμενο που θυμάμαι είναι να ανοίγω τα μάτια και να αντικρίζω το ταβάνι της εντατικής».

Το παρ’ ολίγον μοιραίο συμβάν, που κατέγραψε κάμερα ασφαλείας, έγινε έξω από το κελί προσωρινής κράτησης δικαστηρίου στην κομητεία Πάρκερ του Τέξας. Όταν η μάδα των οκτώ κρατουμένων είδαν τον δεσμοφύλακά τους να καταρρέει μπροστά στα μάτια τους νόμισαν αρχικά ότι τους έκανε κάποιο αστείο. Σύντομα, όμως, αντιλήφθηκαν ότι τα πράγματα ήταν σοβαρά κι ότι ο Γκριμ κινδύνευε καθώς είχε πέσει αναίσθητος και δεν είχε σφυγμό. Άρχισαν να φωνάζουν και να χτυπούν τα τοιχώματα του κελιού και τελικά κατάφεραν να βγουν έξω και να καλέσουν σε βοήθεια ρισκάροντας να κατηγορηθούν για απόπειρα απόδρασης ή ακόμη και να τους πυροβολήσουν οι άλλοι δεσμοφύλακες.

Ο Γκάρι Γκριμ θυμάται με ευγνωμοσύνη ότι οφείλει τη ζωή του στην ανθρωπιά που έδειξαν οι κρατούμενοι που φρουρούσε

«Αντί να πέσουν πάνω μου, να αρπάξουν το όπλο μου και να με σκοτώσουν ή να με πάρουν όμηρο και να αποδράσουν με αντιμετώπισαν με ανθρωπιά», είπε ο Γκριμ τονίζοντας ότι πάντα φερόταν στους κρατούμενους όπως θα ήθελε να του φέρονται οι δεσμοφύλακες αν εκείνος ήταν φυλακισμένος.

«Δεν μια ενδιαφέρει αν είναι χρήστες ναρκωτικών, απατεώνες ή ο,τιδήποτε άλλο. Δεν παύουν να είναι ανθρώπινα όντα. Δεν είμαι εγώ αυτός που θα τους κρίνει».

Ο 52χρονος άνδρας βγήκε στη σύνταξη το Δεκέμβριο, καθώς εξακολουθεί να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας. Αυτή την εβδομάδα θα υποβληθεί σε εγχείρηση ανοικτής καρδιάς για να του τοποθετήσουν οι χειρουργοί μια συσκευή που θα τον κρατήσει στη ζωή για τουλάχιστον έξι μήνες, με την ελπίδα να βρεθεί στο μεταξύ διάστημα μια νέα καρδιά για μεταμόσχευση.

Δεν θα ξεχάσει όμως ποτέ τους σωτήρες του, έστω κι αν δεν κατάφερε ποτέ να τους ευχαριστήσει αυτοπροσώπως αφού μεταφέρθηκαν σε άλλο σωφρονιστικό κατάστημα. «Συγκινούμαι», λέει, «όταν σκέφτομαι τι έκαναν για μένα και πόσο διαφορετικά θα μπορούσε να εξελιχθεί το περιστατικό με την καρδιακή προσβολή. Αν ήθελαν το κακό μου, το μόνο που χρειαζόταν να κάνουν ήταν να κάτσουν εκεί άπραγοι»...