Ετσι είναι σήμερα η Ράκα, μετά το διωγμό των τζιχαντιστών -Μια πόλη συντρίμμια [εικόνες & βίντεο]

«Σεληνιακό τοπίο» εξακολουθεί να θυμίζει η Ράκα της Συρίας τέσσερις μήνες μετά την απελευθέρωσή της από τους τζιχαντιστές.

Ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα έχουν μεταβληθεί σε σωρούς ερειπίων, πολυκατοικίες έχουν υποστεί ανεπανόρθωτες βλάβες και δεν μπορούν πλέον να κατοικηθούν, ενώ οι δρόμοι της πάλαι ποτέ de facto πρωτεύουσας του «Ισλαμικού Κράτους» είναι γεμάτοι με μπάζα.

Ένα σκηνικό τεράστιας καταστροφής με την οσμή του θανάτου να πλανάται ακόμη στον αέρα. Και το πιο τραγικό για τους εναπομείναντες κατοίκους της πόλης της βορειοανατολικής Συρίας, που ζούσαν μέχρι τον περασμένο Οκτώβριο υπό την πιο στυγνή και ανελέητη τυραννία της τρομοκρατικής οργάνωσης, είναι ότι κανείς δεν δείχνει πρόθυμος να τους βοηθήσει στο έργο της ανοικοδόμησης, ούτε οι υποστηριζόμενοι από την Ουάσιγκτον αντάρτες των λεγόμενων Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων, ούτε ο διεθνής υπό τις ΗΠΑ συνασπισμός κατά των τζιχαντιστών.

«Ζούμε μια τραγωδία εν μέσω της καταστροφής», δήλωσε κάτοικος της πόλης. «Δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, τηλέφωνο, ούτε δίκτυο κινητής τηλεφωνίας». Πολλά κτίρια χάσκουν μισογκρεμισμένα. Η πόλη πλήρωσε πολύ ακριβά το τίμημα της επιχείρησης για την εκδίωξη των ισλαμιστών εξτρεμιστών καθώς το 80% της έχει καταστραφεί – αν όχι ισοπεδωθεί- από τους μαζικούς βομβαρδισμούς από αέρος και εδάφους και τις λυσσαλέες οδομαχίες μεταξύ των πολιορκητών και των τζιχαντιστών.

«Μας είχαν πετάξει έξω από τα σπίτια μας λόγω του “Ισλαμικού Κράτους” κι όταν γυρίσαμε τα βρήκαμε κατεστραμμένα. Ξεφορτωθήκαμε το “Ισλαμικό Κράτος”, αλλά τα σπίτια μας ισοπεδώθηκαν. Τόση καταστροφή τριγύρω, είναι μια πόλη-φάντασμα», είπε ο Φαγιάντ Ομάρ Μαγιέλ στο ρωσικό δίκτυο Ruptly. Ενώ ένας πρώην δάσκαλος, ο Μοχάμαντ Τζουνάιντ, συμπλήρωσε: «Η πραγματικότητα είναι ότι η ζωή εδώ είναι φρικτή. Δεν είδαμε να γίνεται τίποτε για την απομάκρυνση των μπάζων, κανείς δεν μας βοήθησε. Εμείς πληρώνουμε για τις μπουλντόζες, μόνοι μας αγοράζουμε νερό», είπε.

«Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι ο [διεθνής υπό τις ΗΠΑ] συνασπισμός είναι υπεύθυνος για την καταστροφή και θα έπρεπε να είναι οι πρώτοι που θα μας βοηθήσουν. Γι’ αυτούς είναι εύκολο να καθαρίσουν τα μπάζα και να φέρουν νερό, αλλά όχι για μας. Εμείς δεν έχουμε βυτιοφόρα για να φέρουμε νερό από μακρινές περιοχές», τόνισε ο Μαγιέλ.

Οι άνδρες των SDF φαίνεται ότι έχουν επιβάλει κάποιας μορφής απαγόρευση κυκλοφορίας τα βράδια, ενώ οι κάτοικοι απαγορεύεται να οδηγούν αυτοκίνητα τις νύχτες.

Ο χειρότερος εφιάλτης, όμως, για τους τελευταίους είναι ότι η πόλη τους είναι γεμάτη με νάρκες και αυτοσχέδιες εκρηκτικές συσκευές, που άφησαν πίσω τους οι τζιχαντιστές και δεν φρόντισαν να περισυλλέξουν οι υποστηριζόμενοι από την Ουάσιγκτον αντάρτες, ούτε οι δυνάμεις του συνασπισμού.

Χωρίς να περιμένουν βοήθεια από πουθενά ορισμένοι κάτοικοι προσπάθησαν να γίνουν ναρκοσυλλέκτες και ορισμένοι βρήκαν τραγικό τέλος στην προσπάθειά τους να εξουδετερώσουν τα εκρηκτικά. «Πολίτες είμαστε, όχι στρατιώτες», είπε ο Ραντουάν Χατζί Τζασίμ, που τραυματίστηκε σε μια τέτοια επιχείρηση για να μη τραυματιστεί κανένα παιδί. Ένας φίλος και γείτονάς, του, ωστόσο, σκοτώθηκε.

Ανάλογα προβλήματα αντιμετωπίζουν και στην άλλη πλευρά των συνόρων οι κάτοικοι της Μοσούλης.Ερήμωση και εγκατάλειψη επικρατούν στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας μήνες μετά την ανακατάληψή της από τις ιρακινές δυνάμεις. Σοροί αμάχων, τζιχαντιστών και στρατιωτών κείτονται ακόμη άταφοι ανάμεσα στα ερείπια κι η βοήθεια που είχε υποσχεθεί ο συνασπισμός στους κατοίκους παραμένει άφαντη.

Η Ουάσιγκτον είπε πρόσφατα ότι δεν σκοπεύει να ανακοινώσει τίποτε στη σύνοδο δωρητών για το Ιράκ , πέρα από τα 150 εκ δολάρια που υποσχέθηκε στις αρχές του έτους στην ιρακινή κυβέρνηση για τα έργα ανοικοδόμησης -σταγόνα στον ωκεανό των χρημάτων που θα χρειαστούν, σύμφωνα με εκτιμήσεις Ιρακινών αξιωματούχων, για να μπορέσει να σταθεί ξανά στα πόδια της η Μοσούλη μέσα στην επόμενη πενταετία.

(Φωτογραφίες: ΑΡ)