Νέες ταινίες: Η μπριόζα Ανέτ Μπένινγκ υποδύεται τη ντίβα του '50 Γκλόρια Γκράχαμ [κριτική & τρέιλερ]

Ο έρωτας είναι πρωταγωνιστής αυτή την εβδομάδα, με τον Λούκα Γκουαντανίνο να αναφωνεί «Να με φωνάζεις με το όνομά σου».

Στους κινηματογράφους και η Αννέτ Μπένινγκ, ως Γκλόρια Γκράχαμ ζει το τελευταίο της πάθος, πρεμιέρα για το φινάλε των «Πενήντα αποχρώσεων του γκρι», αλλά και το ντοκιμαντέρ του Άι Γούει γούει για το προσφυγικό στην Ελλάδα.

Να Με Φωνάζεις Με Τ' Ονομά Σου, (Call me by your Name)
Σκηνοθεσία: Λούκα Γκουαντανίνο

Παίζουν: Τίμοθι Σαλαμέ, Άρμι Χάμερ, Μάικλ Στούλμπαργκ, Αμιρά Καζάρ

Η σύντομη ερωτική σχέση ανάμεσα στον δεκαεφτάχρονο γιο ενός ζευγαριού Αμερικανών ακαδημαϊκών και στον εικοσιτετράχρονο βοηθό του πατέρα του, που έρχεται για μερικές εβδομάδες στη βίλα τους στην Ιταλία για να τον βοηθήσει στην εργασία του.
Ο νεαρός Έλιο, ακόμη κι αν περνά το καλοκαίρι ξέγνοιαστος, φλερτάροντας με τη φίλη του, αρχικά νιώθει μάλλον εχθρικά απέναντι στον καινούργιο τους επισκέπτη, όμως σύντομα θα ανακαλύψει την έλξη του για τον Όλιβερ.

Η ταινία του Λούκα Γκουαντανίνο έχει ενθουσιάσει και τις δυο πλευρές του Ατλαντικού, αποσπώντας μάλιστα και τέσσερις υποψηφιότητες για Όσκαρ ( Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου για τον Τζέιμς Άιβορι , Καλύτερου Α' Ανδρικού Ρόλου για τον Τίμοθι Σαλαμέ, Καλύτερου Τραγουδιού για το «Mystery of Love» του Σουφγιάν Στίβενς) ια θεωρείται μία από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς.

Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Αντρέ Ασιμάν, το «Να Με Φωνάζεις Με Τ' Ονομά Σου» μάς ταξιδεύει στη ιταλική εξοχή το1983, όπου ο νεαρός γιος ενός ακαδημαϊκού θα ανακαλύψει την σεξουαλική του ταυτότητα και θα γνωρίσει τον έρωτα στο πρόσωπο του βοηθού του πατέρα του.
Μια έντονη και γεμάτη πάθος ιστορία αγάπης, όπου ο έρωτας στέκεται πάνω από τα φύλα, αλλά και μια περιπέτεια ενηλικίωσης που ολοκληρώνεται από έναν μοναδικό μονόλογο του πατέρα του νεαρού Έλιο, έναν μονόλογο- ύμνο στη διαφορετικότητα, που ταυτόχρονα αναγνωρίζει την αξία και τη σημασία του πόνου σε μια εποχή όπου κυριαρχεί η απώλεια του πένθους.

Ο Λούκα Γκουαντανίνο, που έχει ανακοινώσει πως θα ήθελε στο μέλλον να γυρίσει κι άλλες ταινίες με τους συγκεκριμένους χαρακτήρες, εκμεταλλεύεται το ειδυλλιακό περιβάλλον της Ιταλίας για να δημιουργήσει μια ρομαντική ατμόσφαιρα για την ιστορία του και χωρίς να επιδιώκει την πρόκληση αλλά ούτε και να τη φοβάται, περιγράφει την αγριάδα και την ομορφιά του έρωτα και της ένωσης δυο σωμάτων με ποιητικό τρόπο.

Αποκάλυψη ο νεαρός Τίμοθι Σαλαμέ στον ρόλο του Έλιο που συνδυάζει μοναδικά τις ηλικιακές φάσεις και τις συναισθηματικές περιόδους της ζωής ενός ανθρώπου. Ο επίσης πολύ καλός και γοητευτικός Άρμι Χάμερ χρησιμοποιεί τη στερεοτυπική εικόνα των Ευρωπαίων για τους Αμερικανούς για να φτιάξει τελικά έναν χαρακτήρα με πολλές διαστάσεις, ενώ ο Μάικλ Στούλμπαργκ που υποδύεται έναν κομβικό ρόλο όχι για τη δράση αλλά για το ιδεολόγημα της ταινίας δίνει το δικό του μικρό ρεσιτάλ.

Τα Αστέρια δεν Πεθαίνουν στο Λίβερπουλ, (Film Stars Don’t Die in Liverpool)
Σκηνοθεσία: Πολ Μακ Γκίγκαν
Παίζουν: Ανέτ Μπένινγκ, Τζέιμι Μπελ, Τζούλι Ουόλτερς, Κένεθ Κράνχαμ, Βανέσα Ρεντγκρέιβ, Στίβεν Γκράχαμ

Η παθιασμένη σχέση ανάμεσα στον Βρετανό ηθοποιό Πίτερ Τέρνερ και την εκκεντρική ντίβα του Χόλιγουντ, της δεκαετίας του ’50, Γκλόρια Γκράχαμ.
Ο Σκωτσέζος σκηνοθέτης Πολ Μακ Γκίγκαν βασίζεται στη συγκινητική αυτοβιογραφία του Βρετανού ηθοποιού Πίτερ Τέρνερ, που στα είκοσι έξι του είχε δεσμό με τη θρυλική femme fatale του Χόλιγουντ Γκλόρια Γκράχαμ»( «In A Lonely Place», «Big Heat»), η οποία διέπρεψε στη δεκαετία του ‘50 στο πλευρό σημαντικών ηθοποιών, όπως ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και κατέκτησε το Όσκαρ Β΄ Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία «Η Ωραία και το Κτήνος», και κάνει μια ταινία για τον αδυσώπητο χρόνο.

Χρησιμοποιώντας το υλικό του ομώνυμου βιβλίου, ο Μακ Γκίγκαν ,ακολουθώντας τα χνάρια του Βισκόντι, επιλέγει να αφηγηθεί το χρονικό της σχέσης του Τέρνερ και της Γκράχαμ, εστιάζοντας κυρίως στην αρρώστια της τελευταίας από καρκίνο και στο πώς ο νεαρός της εραστής και η οικογένειά του της συμπαραστάθηκαν μέχρι τέλους.

Μέσα από φλας μπακ που μας ταξιδεύουν στον χρόνο παρακολουθούμε αποσπασματικές σκηνές από τη ζωή του ζευγαριού μέσα από τις οποίες προκύπτει και το πορτρέτο της Γκράχαμ, αν και κατά βάση στη ταινία κυριαρχεί η μελαγχολία των τελευταίων ημερών μιας γυναίκας που φοβόταν τον χρόνο όσο τίποτα, αλλά και η δυνατή σχέση δυο ανθρώπων που αγνόησαν τα στερεότυπα.
Σίγουρα η αφήγηση του Τέρνερ διακατέχεται από νοσταλγία για την αγαπημένη του και συχνά οι καταστάσεις ωραιοποιούνται , ειδικά η στάση της οικογένειάς του, μια οικογένεια της εργατικής τάξης του Λίβερπουλ που στέκεται με τόσο θέρμη στο πλευρό της Γκλόρια.
Κατά συνέπεια, τα μελανά σημεία μιας δύσκολης ιστορίας μένουν στο συρτάρι, καθώς η απώλεια και ο πόνος έχουν εξομαλύνει τις πληγές οπότε με τη σειρά του και ο Μακ Γκίγκαν περιορίζεται σε μια αρκετά συμβατική ρομαντική προσέγγιση, που δεν της λείπει όμως το συναίσθημα.

Η Αέετ Μπένινγκ υιοθετεί την κοριτσίστικη ελαφράδα της Γκράχαμ ακόμα και στη φωνή και σαν άλλη ηρωίδα του Τενεσί Ουίλιαμς αντιστέκεται στη φθορά, ενώ υποδέχεται το τέλος της με αξιοπρέπεια, ενώ ο νεαρός Τζέιμι Μπελ, που έγινε γνωστός από τον Μπίλι Έλιοτ, με ευαισθησία και δραματικό βάθος ερμηνεύει τον νεαρό Τέρνερ.

Ημερολόγιο Φόνων, (The Limehouse Golem)
Σκηνοθεσία: Χουάν Κάρλος Μεντίνα
Παίζουν: Μπιλ Νάι, Ολίβια Κουκ, Ντάγκλας Μπουθ, Ντάνιελ Μέις, Σαμ Ράιντ, Μαρία Βαλβέρντε, Χένρι Γκούντμαν, Πολ Ράιτερ, Πήτερ Σάλιβαν

Μια καλοστημένη ταινία τρόμου και μυστηρίου που «ξεδιπλώνει» την ιστορία ενός αδίστακτου κατά συρροή δολοφόνου στο Βικτωριανό Λονδίνο του 1880.
Βασισμένη στο μυθιστόρημα του Πίτερ Ακρόιντ, που συχνά αναμειγνύει τον ρεαλισμό με φανταστικούς κόσμους, η ταινία εξερευνά την σκοτεινή υπόθεση ενός φόνου στο Λονδίνο στα τέλη του 19ου, πριν ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης αρχίσει να αναστατώνει τα δρομάκια της βρετανικής πρωτεύουσας.

Αυτή τη φορά ο επιθεωρητής Κιλντέαρ, ένας έντιμος αστυνομικός , αναζητάει το νήμα της δολοφονίας του Τζον Κρι για την οποία κατηγορείται η σύζυγό του. Αν ο Κιλντέαρ δεν βρει τον ένοχο, η νεαρή και πανέμορφη Ελίζαμπεθ θα απαγχονιστεί.
Ταυτόχρονα όμως την πόλη αναστατώνει η υπόθεση του Γκόλεμ του Λάιμχαουζ , ενός αδυσώπητου κατά συρροή δολοφόνου που σκοτώνει αθώους, αφήνοντας πίσω του πτώματα τόσο παραμορφωμένα που είναι δύσκολο να αναγνωριστούν – πάντα όμως με την διακριτική του υπογραφή του από αίμα.

Οι λάτρεις των ταινιών μυστηρίου εποχής θα εκτιμήσουν την καλογραμμένη ιστορία, την καταπληκτική ανατροπή που έρχεται στο φινάλε με τη λύση του αινίγματος, τους πολυσύνθετους χαρακτήρες , αλλά και την άρτια αναπαράσταση της εποχής.

H σκηνοθεσία του Χουάν Κάρλος Μεντίνα ( «Μέσα Από τα Μάτια τους») ακολουθεί την ενδιαφέρουσα αφήγηση και συχνά χρησιμοποιεί την τέχνη του παράλληλου μοντάζ, ακολουθώντας τις δυο υποθέσεις, αν και οι σκηνές όπου όλοι οι πιθανοί ύποπτοι πραγματοποιούν τους φόνους δημιουργούν χάσματα στο ρυθμό.

Ο Μπιλ Νάι σε έναν τελείως διαφορετικό ρόλο απ’ όσους τον έχουμε συνηθίσει προσθέτει το δικό του λιθαράκι στο πάνθεον των αστυνομικών επιθεωρητών του σινεμά, ενώ η ανερχόμενη Ολίβια Κουκ δίνει σάρκα και οστά σε μια ηρωίδα που ουσιαστικά αντιπροσωπεύει όλες τις εκφάνσεις της δημιουργίας.

Ανθρώπινη Ροή, (Human Flow)

Σκηνοθεσία: Ο Άι Γουέι Γουέι

Περισσότεροι από εξήντα πέντε εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως έχουν εκτοπιστεί με τη βία από τα σπίτια τους για να ξεφύγουν από την πείνα, τις κλιματικές αλλαγές και τον πόλεμο, στη μεγαλύτερη ανθρώπινη μετατόπιση μετά από από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ένα επικό ταξίδι από τον παγκοσμίως αναγνωρισμένο εικαστικό και ακτιβιστή Άι Γουέι Γουέι που γυρίστηκε σε είκοσι τρεις χώρες -από την Ελλάδα, τη Γερμανία, το Αφγανιστάν, τη Τουρκία ως το Μεξικό- καταγράφοντας μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες της εποχής μας , τη ροή ενός ανθρωποκύματος που αναζητάει ασφάλεια και μια νέα πατρίδα.

Ο Άι Γουέι Γουέι ξεκίνησε τα ταξίδια του ανά τον κόσμο, μπαίνοντας στην καθημερινότητα της ζωής ενός πρόσφυγα μέσα σε καταυλισμούς, καραβάνια και κέντρα συγκέντρωσης, ενώ ταυτόχρονα καταγράφει τις απόψεις των ανθρώπων που προσπαθούν να διαχειριστούν την προσφυγική κρίση, από ανώτερους αξιωματικούς μέχρι τη βασίλισσα Ράνα της Ιορδανίας, πιστεύοντας βαθιά ότι αυτή γι’ αυτή την κατάσταση είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι.
Έτσι συχνά ο ίδιος μπαίνει μέσα στα κάδρα του, συμπορευέται με τους πρόσφυγες, τους αγκαλιάζει, τρώει μαζί τους, δηλώνοντας με αυτό τον τρόπο ότι θα μπορούσαμε κι εμείς να βρισκόμαστε στην ίδια θέση.
Μέσα από μια Οδύσσεια δυόμιση ωρών μπορεί να μην λέει τίποτα καινούργιο, καταφέρνει όμως να δημιουργήσει ένα σημαντικό ιστορικό ντοκουμέντο, που στοχεύει στην ευαισθητοποίηση του πολίτη απέναντι στο προσφυγικό ζήτημα, προτάσσοντας τον ανθρωπινο παράγοντα.

Επιλέγει μάλιστα σκόπιμα να μην τοποθετείται πολιτικά, αν και διαρκώς δίνει πληροφορίες σχετικά την Ιστορία του προσφυγικού, ενώ ταυτόχρονα δεν επικεντρώνεται στη δυστυχία, αλλά μετατρέπει την ταινία του σε έναν φόρο τιμής σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που παλεύουν για την αξιοπρέπειά τους.

Πενήντα αποχρώσεις του γκρι: Απελευθέρωση, Το τελευταίο κεφάλαιο, ( Fifty shades Freed)
Σκηνοθεσία: Τζέιμς Φόλεϊ
Παίζουν: Τζέιμι Ντόρναν, Ντακότα Τζόνσον, Μάρσια Γκέι Χάρντεν, Αριέλ Κέμπελ, Ρίτα Όρα, Έρικ Τζόνσον

Ο Κρίστιαν Γκρέι και η Αναστάζια Στιλ επιτέλους παντρεύονται κι εκείνη προσπαθεί να μάθει να ζει πολυτελώς, διατηρώντας παράλληλα την ανεξαρτησία και την αυτονομία της, ενώ τον Κρίστιαν να προσπαθεί να απελευθερωθεί από όλα όσα τον στοιχειώνουν. Όμως το happy end της δεύτερης ταινίας ξαφνικά ανατρέπεται και πολύ σύντομα το όνειρο γίνεται εφιάλτης.
Όμως ο πρώην εργοδότης της Αναστάζια διψά για εκδίκηση και το παρελθόν του Κρίστιαν απειλεί τη γεμάτη πάθος σχέση τους.

Η ιστορία του Κρίστιαν και της Άνα, που συγκέντρωσε πάνω από 950 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως, επιτέλους ολοκληρώνεται κι έτσι το λιγότερα αισθησιακό ρομάντζο της μεγάλης οθόνης μάς αποχαιρετά με ένα απολύτως προβλεπόμενο και συντηρητικό φινάλε.

Αυτή τη φορά το νεαρό ζευγάρι παντρεύεται με δόξα και τιμή για να συνεχίσει τις ερωτικές του περιπτύξεις και με το νόμο πλέον. Ταυτόχρονα η Άνα καλείται να μάθει τον πλούσιο τρόπο ζωής του συζύγου της- πράγμα που καταφέρνει σε μια μόνο σκηνή, παρά την αμηχανία για την οποία προσπαθεί να μας πείσει ότι αισθάνεται - ενώ παράλληλα παλεύει να αναχαιτίσει τον φαλλοκρατισμό του Κρίστιαν με τον γνωστό πατροπαράδοτο τρόπο, δηλαδή κινώντας τα νήματα υπογείως και με τσαχπινιά, ως οφείλει κάθε γυναίκα (!).

Όμως η διαφημιστικής λογική ευτυχία των κυριών Γκρέι, που τώρα πια ξέρουμε πως δεν μας επιφυλάσσεις καμιά φοβερή υπέρβαση, διαταράσσεται επειδή το αφεντικό της Άνα τούς τα έχει πολλά μαζεμένα.
Έτσι αυτό το γλυκερό ρομάντζο, που πολύ θα ήθελε να θεωρηθεί ροζ πορνό, μπερδεύεται προς στιγμή και νομίζει πως είναι ταινία δράσης, με καταδιώξεις σε αυτοκινητόδρομους με κακούς που απειλούν το τέλειο ζευγάρι, καταλήγοντας σε έναν απίστευτο αχταρμά που δεν έχει χαρακτήρα, ούτε φυσικά στυλ.

Όλυμπος - Τέσσερα Μονοπάτια Για Να Φτάσεις Τους Θεούς, (Ντοκιμαντέρ)
Σκηνοθεσία: Νίκος Ντουρλιός

OLYMPUS-Four Paths To Reach The Gods (TRAILER 2018 ) from NICK NTOURLIOS on Vimeo.

Ο Νίκος Ντουρλιός περιηγείται στον Όλυμπο, μέσα από τις ιστορίες ορειβατών, οδηγώντας μας στα μονοπάτι των θεών.

Μέσα από τέσσερα διαφορετικά μονοπάτια, μέσα από την κάμερα του Νίκου Ντρούλιου, φτάνουμε στον Μύτικα, σ κορυφή του Ολύμπου.

Σε κάθε διαδρομή, μας οδηγούν διαφορετικοί ορειβάτες, φέρνοντάς μας σε επαφή με τη μαγεία των δασώ, ν με τις υπεραιωνόβιες οξιές και τα ρόμπολ, του Οροπεδίου των Μουσών, των κορυφών και του αλπικού τοπίου. Μαζί τους γνωρίζουμε τους ανθρώπους που ζουν και αγαπούν το μαγικό αυτό βουνό. Παρακολουθώντας την ανάβαση για την κορυφή, σε μια παράλληλη πλοκή των τεσσάρων μονοπατιών, σε διαφορετικές εποχές, τελικά ο θεατής νιώθει την κούραση των ορειβατών, απολαμβάνοντας ως αντιστάθμισμα ένα πανέμορφο τοπίο που προκαλεί δέος.

Συνδετικός κρίκος των μονοπατιών αυτών, είναι οι ιστορίες που αφηγείται ο Κώστας Ζολώτας.

To ντοκιμαντέρ θα προβάλλεται από την Κυριακή 11 Φεβρουαρίου και κάθε Κυριακή στις 15.45 στον κινηματογράφο Ιντεάλ.