Το γραφείο της στην Αθήνα μοιάζει με πλατύ, καταφατικό χαμόγελο. Στην είσοδο το πιάνο, ολόγυρα στους τοίχους ζωγραφικοί πίνακες του ντιλετάντη παππού, αντικείμενα γλυπτικής, χρώματα, αλλά και το αττικό φως όπως σκάει στον 5ο όροφο, σε ευθεία γραμμή από τον Υμηττό.
Τίποτε δεν θυμίζει δικηγορικό γραφείο. Με γερές νομικές και οικονομικές σπουδές σε Ελλάδα και Αγγλία, η Αντιγόνη Βαφείδου, πριν επιδοθεί στη δικηγορία, εργάστηκε στο ευρωπαϊκό λόμπι των Βρυξελλών.
«Μετά από έναν υπέροχο ακαδημαϊκό χρόνο στην καρδιά του Λονδίνου, η προοπτική της επιστροφής στην Ελλάδα μού δημιουργούσε μια ασφυκτική αίσθηση, έναν κόμπο στο λαιμό. Κρίση, μνημόνια, οικονομική μιζέρια, απαξιωμένη δικηγορία… Σιγά μην γυρνούσα πίσω!».
Βρυξέλλες, λοιπόν, 2013. «Ο τίτλος της θέσης φάνταζε ιδιαίτερα αστραφτερός: Policy Advisor - Σύμβουλος Χάραξης Πολιτικών, όπου μέσω της συνεισφοράς και των σχεδίων του, παρέχει τη βάση για τη λήψη αποφάσεων από οργανισμούς, θεσμούς, κυβερνήσεις. Ύστερα από 4 μήνες γραπτών και προφορικών διαδικασιών, έλαβα γραπτώς το πολυπόθητο πράσινο φως της πρόσληψής μου. Το εισιτήριο, όπως θεωρούσα, της καινούριας μου ζωής».
Αλλά το όνειρο κράτησε λίγο, καθώς γρήγορα ήρθε η διάψευση. Βαθιά απογοητευμένη, τα τίναξε όλα στον αέρα, εγκατέλειψε το πόστο μέσα σε εννέα μήνες και γύρισε στην Ελλάδα τρέχοντας.
Διαβάστε όλη την ιστορία της Αντιγόνης και τους λόγους που γύρισε πίσω στην Ελλάδα τρέχοντας, στο bovary.gr