Ο Δήμος Αβδελιώδης παρουσιάζει ένα από τα εμβληματικότερα έργα της ελληνικής πεζογραφίας «Το Μόνον της Ζωής του Ταξείδιον» με την Ιωάννα Παππά να ενσαρκώνει καθηλωτικά, όλους τους ήρωες του διηγήματος.
Ένα θαυμαστό θεατρικό ταξίδι με μοναδικό μέσο την ερμηνεία και την κίνηση και με συνοδεία την αυθεντική μουσική του Βαγγέλη Γιαννάκη.
Η Ιωάννα Παππα μίλησε για το ρόλο της στο iefimerida.gr και αποκαλύπτει τι είναι αυτό που κάνει την παράσταση να ξεχωρίζει και να αποσπά διθυραμβικές κριτικές.
«Υποθέτω η αυθεντικότητα της παράστασης, η ομορφιά του κειμένου και η βαθειά συγκίνηση που προκαλεί στον θεατή. Αυτά είναι τα σχόλια του κοινού, αλλά και η δική μας αίσθηση γι αυτήν την παράσταση, η οποία εξελίσσεται σε μια σπάνια βιωματική εμπειρία. Η γλώσσα του κειμένου είναι καθαρεύουσα, δεν παραξενεύει, τουναντίον, αναδεικνύει την ιστορία και την περιγραφή της και λειτουργεί ως άκουσμα οικείο στα αυτιά και του λιγότερο εξοικειωμένου θεατή».
-Βιζυηνός και Δήμος Αβδελιώδης, μας φέρνουν στο μυαλό παράδοση και ελληνικότητα. Πόσο θα λέγατε η παράσταση αφορά τα νέα παιδιά;
«Η αφήγηση δανείζεται στοιχεία από την παράδοσή μας και γίνονται αρκετές ιστορικές αναφορές κατά την διάρκεια αυτής. Ο Βιζυηνός είναι ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες πεζογράφους. Συνδυάζει με μοναδικό τρόπο στο έργο του το λόγιο με το λαϊκό στοιχείο. Το έργο του εκφράζει τον τρόπο σκέψης του λαού μας, με βαθιές ρίζες στην παράδοση, τοποθετώντας τον εαυτό του και την ιστορία του στο κέντρο της. "Το μόνον της ζωής του ταξείδιον" έχει χαρακτηριστεί ως τραγικό Ονειρόδραμα, η αφήγηση έχει στοιχεία παραμυθιού και έχει σαφώς και εκπαιδευτικό χαρακτήρα».
-Τελικά μετά από τόσα χρόνια θέατρο, ποια είναι η σχέση σας με την κωμωδία; Δεν την επιλέγετε ή μήπως εκείνη δεν σας επιλέγει;
«Το κωμικό στοιχείο, όποτε υπάρχει στο κείμενο φροντίζω υποκριτικά να το φωτίζω. Αυτό συμβαίνει και στην περίπτωση του Βιζυηνού, και είναι αρκετές η κωμικές στιγμές, αλλά και σε κάθε ερμηνεία μου που μου δίνει την δυνατότητα αυτή. Οι παραστάσεις που συμμετείχα και θεωρούνται αμιγώς κωμικές είναι δύο. Οι "Ιδιωτικές ζωές" σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά στο Αμόρε και το "Με τα δόντια" σε σκηνοθεσία Μόσχου στο Θέατρο Τέχνης».
-Τα βραβεία που έχετε αποσπάσει, «Κοινού» και «Μερκούρη», τι σημαίνουν για εσάς;
«Δύο στιγμές πολύ τιμητικές για μένα και πολύ ξεχωριστές. Το πρώτο βραβείο μου δόθηκε από το Κοινό και το δεύτερο από έγκριτους κριτικούς. Σημαίνουν τα πάντα την στιγμή της βράβευσης. Όσον αφορά στο πως συνεχίζει κανείς μετά από μια βράβευση; Ξεκινάει μια καινούργια διαδικασία πάλι από την αρχή, χωρίς βεβαιότητες, χωρίς δίχτυ ασφαλείας».
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ίσα δικαιώματα ανεξαρτήτως καταγωγής
-Παιδί μεταναστών, πώς αντιμετωπίζετε το προσφυγικό ζήτημα που είναι σε έξαρση στη χώρα μας;
«Ο πατέρας μου έφυγε από την Ελλάδα περίπου στην ηλικία των 18 περισσότερο θα έλεγα από περιέργεια. Δεν υπήρχε οικονομική ανάγκη. Η κρίση των τελευταίων χρόνων, το προσφυγικό ζήτημα είναι μια πολύ διαφορετική ιστορία. Οι άνθρωποι μεταναστεύουν διότι δεν έχουν άλλη επιλογή. Οι γειτονικές χώρες επίσης επωμίζονται ένα βάρος που προκύπτει από αυτήν την ανθρωπιστική κρίση. Έχουμε το χρέος ως ανθρώπινη κοινωνία να βοηθήσουμε τους λαούς που υποφέρουν και να προετοιμαστούμε όσο γίνεται καλύτερα για τα χρόνια που έρχονται. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ίσα δικαιώματα ανεξαρτήτως καταγωγής».
-Δεν βλέπουμε την προσωπική σας ζωή σε εκπομπές και περιοδικά. Πόσο εύκολο είναι να τη διαφυλάξετε;
«Φαντάζομαι πως τα πάντα είναι θέμα διαχείρισης».
-Και όσων αφορά στη συζήτηση με τα σεξουαλικά σκάνδαλα στον χώρο των ηθοποιών που έχει ξεσπάσει τελευταία;
«Ευτυχώς δεν χρειάστηκε ποτέ να αντιμετωπίσω μια τόσο δύσκολη και ακραία άβολη κατάσταση».
-Εξωτερικά είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα από την πρώτη σας εμφάνιση. Σας απασχολεί, ως γυναίκα και ως ηθοποιό, το θέμα της ηλικίας;
«Με απασχολεί σε φυσιολογικό βαθμό. Δεν γνωρίζω πώς θα νιώθω την επόμενη ή την μεθεπόμενη δεκαετία. Ελπίζω να έχω συμφιλιωθεί με την ιδέα».
-Τι σας χαλαρώνει μετά από την παράσταση;
«Οι φίλοι μου ή μια καλή σειρά».
-Γεμάτη η εβδομάδα σας. Πώς «περνάτε» από τον Βιζυηνό στο θέατρο Τζένη Καρέζη, στον Αμλετ και στο θέατρο Ανεσις;
«Πρόκειται για δύο κόσμους εντελώς διαφορετικούς που δεν συναντιούνται πουθενά. Δύο κομμάτια του εαυτού μου, σε δύο διαφορετικές θεατρικές σκηνές».
«Το Μόνον Της Ζωής Του Ταξείδιον», του Γ. ΒΙΖΥΗΝΟΥ με την Ιωάννα Παππά στο θέατρο ΤΖΕΝΗ ΚΑΡΕΖΗ
Πρόκειται για τη βιωματική ιστορία του ίδιου του Βιζυηνού, όταν πριν κλείσει ακόμα τα δέκα του χρόνια και μετά τον πρόωρο θάνατο του Πατέρα, η Μητέρα του τον στέλνει στην Κωνσταντινούπολη για να μάθει την τέχνη του ράπτη, στο εργαστήριο Ραπτικής ενός γέροντος συγγενούς τους, ο οποίος του συμπεριφέρεται με μεγάλη σκληρότητα, ενώπιον όλων των κατά πολύ μεγαλύτερών του μαθητευομένων ραπτών, κάνοντας τον νεαρό Βιζυηνό να ζήσει απροετοίμαστος και ανυπεράσπιστος μια βάναυση φυλακή, που καταφέρνει όμως να αποδράσει νικηφόρα με το πνεύμα του και την αγάπη του στον γέροντα Παππού του.
Έτσι ο δραματικός αυτός εγκλεισμός του, γίνεται η αιτία για να γράψει ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, όχι μόνο γιατί είναι ένα δραματουργικό επίτευγμα πιστό στο πανανθρώπινο πνεύμα και τον παιγνιώδη χαρακτήρα του ελληνικού πολιτισμού, αλλά και γιατί είναι το πιο ευφυές και γοητευτικό έργο που γράφτηκε ποτέ για να κατανοήσουμε την αιτία, τον σκοπό και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της κάθε Τέχνης, όσο και για τον χαρακτήρα αυτών που φιλοδοξούν να την υπηρετούν.
Διδασκαλία ερμηνείας, σκηνική όψη, κίνηση, σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης
Ερμηνεία: Ιωάννα Παππά
Ημέρες παραστάσεων: Δευτέρα στις 18:30
Θέατρο Τζένη Καρέζη, Ακαδημίας 3, τηλ. 210 3636144
Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό 14 ευρώ, Φοιτητικό – Ανέργων 10 ευρώ.