Ενας Λαρισαίος έχει ένα από τα πιο ιστορικά καφέ της Βενετίας -Ιστορία 80 χρόνων [εικόνες]

Ενα καφέ 80 ετών στη Βενετία συνδέει την ιταλική πόλη με την Λάρισα χάρη στον Κάρλο Τάχο, έναν μισό Βενετσιάνο και μισό Λαρισαίο, που συνεχίζει μια ιστορία.

Ο Κάρλο, γιος του προέδρου του δημοτικού συμβουλίου της θεσσαλικής πόλης, Δημήτρη Τάχου, μοιράζει τη ζωή του ανάμεσα στις δύο πόλεις.

Ο νεαρός γεννήθηκε στη Βενετία και έζησε για αρκετά χρόνια στη Λάρισα. Στην ιταλική πόλη βρέθηκε ξανά, όταν αποφάσισε να διευρύνει τις σπουδές του. Εκεί, στον ελεύθερό του χρόνο ασχολείται με το κεντρικό και ιστορικό καφέ του προπάππου του.

Το «Μπαρ του Ίταλο», όπως ήταν η παλαιά ονομασία, βρίσκεται στη πλατεία Compo Santa Maria Mater Domini και λειτουργεί από 1937. Αποτελεί ένα από τα ιστορικότερα καφέ της πόλης και το 2013 βραβεύτηκε από το Εμπορικό Επιμελητήριο της περιοχής. Το «Χρυσό Λιοντάρι» απένειμε ο δήμαρχος της Βενετίας.

Ο Κάρλο με την γιαγιά Lina και τον θείο του, Antonio αδερφό της μητέρας του και κύριο διαχειριστή του Easy Bar

Ο Κάρλο Τάχο μίλησε στο larissanet.gr για την ιστορία του καφέ, που πλέον έχει ονομαστεί Easy Bar, για το πώς συνέδεσε την Λάρισα με την βενετσιάνικη ατμόσφαιρα, αλλά και για το πόσο σημαντικό για εκείνον είναι το καφέ της οικογένειάς του.

Ο προπάππους Sante με την μητέρα του Paola

Η συνέντευξή του Κάρλο Τάχο στο larissanet.gr και στον Πάνο Γαρουφαλιά

Ασχολείσαι -ενώ σπουδάζεις εκεί- με ένα από τα πιο κεντρικά, ιστορικά καφέ της Βενετίας που τυχαίνει να είναι του προπάππου σου και χρονολογείται από 1937. Ποια είναι η ιστορία αυτού του bar, του «Easy Bar», όπως συνηθίζουν να το λένε οι Ιταλοί;

Όντως το bar το άνοιξε ο προπάππους μου προπολεμικά το 1937. Το 2017 συμπληρώσαμε 80 χρόνια ιστορίας, 80 χρόνια προσφοράς στην πόλη. Είναι δύσκολα να διατηρηθείς σε μια τουριστική πόλη σαν την Βενετία. Ο προπάππους μου, ο Σάντε, ήρθε στη Βενετία με τα τρία του παιδιά- ανάμεσά τους και ο παππούς μου ο Ίταλο- από την περιοχή του Ούντινε για να κάνει τότε ένα νέο ξεκίνημα στη ζωή του. Είχε την διορατικότητα να βρει έναν χώρο κοντά σε μια πλατεία που μέχρι και σήμερα είναι πέρασμα για τους τουρίστες. Πρόκειται για την πλατεία Compo Santa Maria Mater Domini. Είναι από τις πιο χαρακτηριστικές πλατείες στο κέντρο της Βενετίας δίπλα από τη γέφυρα του Ριάλτο. Ογδόντα χρόνια έχει κρατήσει τον ίδιο χαρακτήρα το μαγαζί του προπάππου μου.

Ήταν καφετέρια από το 1937;

Ήταν καφετέρια από τότε. Έχει κρατήσει το Βενετσιάνικο μοτίβο. Τα πρωινά δουλεύουμε το «colazione» που λένε οι Ιταλοί (κολατσιό το λέμε στη Ελλάδα), το μεσημέρι προσφέρουμε σνακ και το βραδάκι «aperitivo». Τουρίστες, αλλά κυρίως οι Βενετσιάνοι έρχονται για να πιούν ένα ποτήρι κρασί από το απόγευμα και μετά.

Πως βρέθηκες στη Βενετία όντας μισός Λαρισαίος αλλά και μισός Ιταλός;

Η γενέτειρά μου είναι η Βενετία. Μεγάλωσα όμως στη Λάρισα. Αυτές οι δύο πόλεις είναι οι πόλεις της καρδιάς μου. Πάντα ήμουν μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας λόγω της αγάπης που τρέφω για αυτές τις δύο πόλεις. Το σχολείο και τις πρώτες σπουδές τις ολοκλήρωσα στην Ελλάδα. Σαν νέος Μηχανικός που πλέον είμαι ήθελα να ξεκινήσω ένα δεύτερο πτυχίο στην Βενετία. Ήθελα άλλωστε να ζήσω μόνιμα εκεί που γεννήθηκα.

Σε τράβηξε και ο παππούς με το ιστορικό καφέ;

Ένιωθα την ηθική υποχρέωση το μαγαζί του προπάππου μου να το συνεχίσω. Να δώσω με την ενασχόλησή μου και νέες ιδέες. Να συνεχίσει να υπάρχει το μαγαζί, στο οποίο οι Βενετσιάνοι έρχονται για ένα καφέ στο «Μπαρ του Ίταλο» όπως ήταν η παλαιά ονομασία, αλλά μετά την τελευταία ανακαίνιση μετονομάστηκε σε «Easy Bar». Το μαγαζί και με την δική μου ενασχόληση έχει μπολιαστεί και με την ελληνική νοοτροπία.

Κάνεις εκεί τις σπουδές σου στην Αρχιτεκτονική. Τι θέση στη ζωή θα έχει αυτό το ιστορικό καφέ;

Το όνειρό μου είναι να γίνω Αρχιτέκτονας. Να συνεχίσω το έργο του πατέρα μου. Παράλληλα με αυτό υπάρχει και το μαγαζί της καρδιάς μου. Έχω μια προσφορά σε αυτό και θέλω να συνεχίσει να υπάρχει.

Μαθαίνω ότι εν ζωή υπάρχει και μια γιαγιά από την πλευρά της μητέρας σου. Τι λέει;

Η γιαγιά είναι 87 ετών ακόμη και σήμερα θέλει να έρθει στο μαγαζί για δουλειά. Εργαζόταν εκεί 50 χρόνια. Είναι μέρος της ιστορίας αυτού του μαγαζιού. Αυτό το μαγαζί για εμένα είναι το δεύτερο σπίτι μου.

Κλείνοντας δεν μπορώ να μην ρωτήσω τι «δουλειά» έχει ένα κασκόλ της ΑΕΛ στο ιστορικό μπαρ ανάμεσα σε πίνακες Ιταλών καλλιτεχνών;

Η ΑΕΛ είναι η ομάδα της καρδιάς μου. Δεν θα μπορούσε να λείψει το «βυσσινί» στοιχείο από το «Easy Bar».

Οι Βενετσιάνοι ρωτάνε ποιας ομάδας είναι το κασκόλ;

Ο θείος μου είναι Γιουβέντους. Τα χρώματα της ΑΕΛ είναι τα «βυσσινί» το κασκόλ της το μπερδεύουν με το κασκόλ της Τορίνο που είναι η μεγάλη αντίπαλη της Γιουβέντους. Όταν στο μαγαζί έρχονται Έλληνες τουρίστες και βλέπουν το κασκόλ της ΑΕΛ μένουν άφωνοι…

Πηγή & φωτογραφίες: larissanet.gr