H ιστορία ξεκινά ένα χρόνο πριν τον αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο, όταν ένας επιχειρηματίας από την Αλαμπάμα έβαλε ένα στοίχημα με φίλους του.
Αν και το δουλεμπόριο είχε απαγορευθεί διεθνώς εδώ και δεκαετίες, ο Τίμοθι Μίχερ υποστήριξε ότι μπορούσε να φέρει στις ΗΠΑ σκλάβους από τη Μαύρη Ήπειρο χωρίς να τον αντιληφθεί κανείς. Αγόρασε, μάλιστα, το Clotilda, ένα ιστιοφόρο μήκους 26 μέτρων και το έστειλε στη Δυτική Αφρική. Το σκάφος επέστρεψε μια νύχτα του Ιουλίου του 1860 στην Αλαμπάμα, αλλά λίγα μίλια βόρεια του Μόμπαϊλ ο καπετάνιος και το πλήρωμα φοβούμενοι μήπως τους αντιληφθούν οι Αρχές ξεφόρτωσαν τους 110 σκλάβους κι έβαλαν φωτιά στο πλοίο στις όχθες του Δέλτα του Tensaw για να καλύψουν τα ίχνη του τελευταίου αμερικανικού δουλεμπορικού.
Το πλοίο παρέμενε άφαντα μέχρι προ ημερών, όταν ένας δημοσιογράφος στην Αλαμπάμα ανακοίνωσε ότι ίσως βρήκε το ναυάγιο. Η άμπωτη που προκάλεσε το ίδιο καιρικό σύστημα, που ευθύνεται για τον «κυκλώνα-βόμβα», που σάρωσε πριν από λίγες εβδομάδες τις ανατολικές ΗΠΑ, έφερε στην επιφάνεια το κατεστραμμένο σκαρί ενός σκάφους που είχε σχεδόν τις ίδιες διαστάσεις με το Clotilda.
«Γι’ αυτό πήγα να ψάξω τότε. Υπό κανονικές συνθήκες δεν θα μπορούσες να το δεις. Θα βρισκόταν κάτω απ’ το νερό», είπε ο δημοσιογράφος του AL.com, Μπεν Ρέινς.
Αν και μέχρι στιγμής δεν έχει επιβεβαιωθεί επισήμως ότι πρόκειται όντως για το ναυάγιο του Clotilda o Ρέινς οδήγησε πρόσφατα στο σημείο έναν ναυπηγό και μια αρχαιολόγων, που αποφάνθηκαν ότι τα μαυρισμένα δοκάρια, τα καμμένα ξύλα κι οι βίδες χωρίς σπείρωμα δείχνουν ότι το σκάφος κατασκευάστηκε την ίδια περίοδο με το Clotilda.
«Η τοποθεσία είναι σωστή, η κατασκευή δείχνει το ίδιο, ανάγεται στην ίδια περίοδο, δείχνει καμμένο. Θα έλεγα ότι είμαι σίγουρος», δήλωσε ο Γκρέγκορι Ντ. Κουκ, ένας από τους αρχαιολόγους που επισκέφθηκαν το σημείο.
Η Clotilda κατέχει μια σημαντική θέση στην ιστορία της δουλείας στις ΗΠΑ, η οποία καταργήθηκε το 1865. Κατέχει επίσης σημαντική θέση στην ιστορία της πολιτείας της Αλαμπάμα. Οι σκλάβοι, που μετέφερε το «τελευταίο αμερικανικό δουλεμπορικό» απελευθερώθηκαν πέντε χρόνια μετά τον εμφύλιο. Ζήτησαν από τον Μίχερ να πληρώσει τα έξοδα της επιστροφής τους στην Αφρική, αλλά εκείνος αρνήθηκαν. Στη συνέχεια αποτάνθηκαν στην αμερικανική κυβέρνηση, αλλά και εκεί βρήκαν τις πόρτες κλειστές. Έτσι εγκαταστάθηκαν κοντά στο Μόμπαϊλ και δημιούργησαν την κοινότητα, που έμεινε γνωστή ως Africatown. Απόγονοι εκείνων των σκλάβων εξακολουθούν μέχρι σήμερα να ζουν στην περιοχή...