Ο Σωτήρης Κοντιζάς, ο Έλληνας Γιαπωνέζος σεφ, εκπέμπει ό,τι και η κουζίνα του: την αυθεντικότητα που προκύπτει από μια ένωση ή μια σύγκρουση (γεύσεων). Απαιτητικός και αυστηρός, ειλικρινής και ζεστός, πορεύεται με τη δίκη του ταυτότητα και με αφετηρία το φαγητό και τις μνήμες.
«Γεννήθηκα στην Ελλάδα και φύγαμε αμέσως για την Ιαπωνία. Eμεινα δύο χρόνια εκεί όταν ήμουν πολύ μικρός και όλα τα υπόλοιπα πηγαινοερχόμασταν συχνά. Στην αρχή μέναμε εκεί όλο το καλοκαίρι. Οσο μεγαλώναμε μειωνόταν το χρονικό διάστημα. Τελευταία φορά πήγα το 2010. Είναι δύσκολο να βρω πια έναν μήνα ελεύθερο για να πάω λόγω δουλειάς.
Ο πατέρας μου είναι από του Ρέντη, με γονείς από τις Σέρρες η γιαγιά μου και από τη Μύκονο ο παππούς. Το επώνυμο Κοντιζάς είναι κυκλαδίτικο. Είχε φύγει από την Ελλάδα στα μέσα της δεκαετίας του ΄70 με υποτροφία για σπουδές στην Αγγλία. Σχεδόν δεν γνώριζε αγγλικά. Τότε γνώρισε τη μητέρα μου. Δεν ήταν ανώδυνο όλο αυτό από την πλευρά της ελληνίδας πεθεράς. Ο πατέρας μου σπούδασε μηχανολόγος-μηχανικός αλλά δεν εξάσκησε ποτέ το επάγγελμα. Ηταν εμπορικός διευθυντής σε μια ιαπωνική εταιρεία -έχουν κλείσει πια τα γραφεία της στην Ελλάδα...
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη του Σωτήρη Κοντιζά και δείτε τις φωτογραφίες στο Bovary.gr