Ένα παρατεταμένο χειροκρότημα περίμενε τον Εμανουέλ Μακρόν όταν ολοκλήρωσε την ομιλία του στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός.
Η ελίτ που παραβρέθηκε εκεί, πολιτικοί, κορυφαίοι μάνατζερ, επιστήμονες έσπευσαν να τον συγχαρούν, να τον δουν από κοντά, να μιλήσουν μαζί του.
«Ήταν η εμφάνιση ενός σταρ, αντάξια του νέου ίσως ηγέτη της Ευρώπης» όπως υπογραμμίζει το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel σχολιάζοντας τις ομιλίες .
Λίγες ώρες νωρίτερα είχε εμφανιστεί στο ίδιο βήμα η Άνγκελα Μέρκελ, η «σιδηρά κυρία» της Ευρώπης που ηγήθηκε της Γηραιάς Ηπείρου στη διάρκεια της ευρωκρίσης, αφού οι Γάλλοι πρόεδροι ήταν αδύναμοι. Η ομιλία της -μετά από τόσους μήνες σιωπής, καθώς η υπηρεσιακή καγκελάριος δίνει μάχη για το σχηματισμό κυβέρνησης στη Γερμανία και για την πολιτική της επιβίωση- ήταν εξίσου αξιοσημείωτη.Μίλησε για την πατρίδα της, για την άνοδο των ακροδεξιών λαϊκιστικών κομμάτων στην Ευρώπη που αποτελούν «δηλητήριο» και απειλούν να φέρουν ρήξη στις διεθνείς σχέσεις, για την ανάγκη η Ευρώπη να προχωρήσει ενωμένη για να μπορέσει να παίξει ηγετικό ρόλο στην υφήλιο. «Πρέπει να πάρουμε το μέλλον μας περισσότερο στα χέρια μας», τόνισε.
Αν και δεν μπήκε σε λεπτομέρειες, έστειλε το σήμα στη διεθνή κοινότητα ότι η χώρα της είναι και θα είναι παρούσα στις εξελίξεις καθησυχάζοντας όλους εκείνους που ανησυχούσαν για τη βραδύτητα σχηματισμού κυβέρνησης στη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης.
Ωστόσο, η εντύπωση που δόθηκε στο Φόρουμ, ήταν ότι η θέση της γερμανίδας καγκελαρίου έχει αποδυναμωθεί στη διεθνή κονίστρα. Ο Γάλλος πρόεδρος δείχνει να αναλαμβάνει ολοένα και περισσότερο τα ηνία της Ευρώπης κι ίσως δεν είναι τυχαίο ότι στις αρχές της εβδομάδας κάλεσε για πρώτη φορά στο Παρίσι μια διεθνή αντιπροσωπεία ηγετικών στελεχών από το χώρο των επιχειρήσεων, προτού πάνε στο Νταβός.
Αλλά και στη χθεσινή του (Τετάρτη) ομιλία στο Φόρουμ δεν άφησε καμία αμφιβολία για τα μεγάλα οράματα που τρέφει για τη χώρα του και την Ευρώπη τονίζοντας ότι η ΕΕ θα πρέπει να επεξεργαστεί εντός του τρέχοντος έτους μια στρατηγική για την επόμενη δεκαετία στους τομείς της ενέργειας, της κοινωνικής συνοχής, του περιβάλλοντος και της Άμυνας.
Η Ευρώπη, είπε «πρέπει να βρει το ρόλο της σ’ έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο και να βάλει την κοινωνική συνοχή πάνω απ’ τη συχνά παρατηρούμενη εμμονή με την ανάπτυξη», αφού σε αντίθετη περίπτωση «σε πέντε-δέκα χρόνια θα κερδίζουν τις εκλογές οι εθνικιστές και οι λαϊκιστές».
Υπογράμμισε ακόμη ότι η ψηφιοποίηση και η τεχνολογική πρόοδος εν γένει πρόκειται να επιφέρουν δραστικές αλλαγές στην αγορά εργασίας, πλήττοντας τους διαθέτοντες πενιχρά προσόντα, γι’ αυτό και οι ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει, όπως είπε, να επενδύσουν πολλά περισσότερα στα εκπαιδευτικά τους συστήματα, ώστε να μη μείνουν πίσω από τις εξελίξεις οι πολίτες τους.
Επεσήμανε ότι απαιτείται μια σειρά πολιτικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων στην ευρωζώνη και πέραν αυτής, ώστε να αντιμετωπισθούν με επιτυχία οι προκλήσεις του μέλλοντος.
Η προσέγγιση της Μέρκελ ήταν -όπως άλλωστε συνηθίζει- κάπως πιο νηφάλια, αλλά δεν παρέλειψε να πλέξει το εγκώμιο του Μακρόν, τονίζοντας ότι φέρνει «πρόσθετη ορμή, που θα ενισχύσει την Ε.Ε.».
Το πάθος του Μακρόν και ο πραγματισμός της Μέρκελ
Λεπτομέρειες των σχεδίων τους δεν έδωσαν οι δύο ηγέτες, άλλωστε ο Μακρόν έχει από τον περασμένο Σεπτέμβριο αναπτύξει σε αδρές γραμμές το όραμά του -που περιλαμβάνει και κοινό προϋπολογισμό της Ευρωζώνης και έναν Ευρωπαίο υπερυπουργό Οικονομικών- κι ακόμη περιμένει απάντηση από το Βερολίνο -και θα περιμένει σίγουρα τουλάχιστον μέχρι να αποκτήσει η Γερμανία κυβερνήση-.
Ποιος θα αναλάβει τα ηνία της Ευρώπης δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει οριστικά. «Ίσως αυτό που θα ωθήσει τη Γηραιά Ήπειρο προς το εμπρός να είναι ένας συνδυασμός των παθιασμένων οραμάτων του Μακρόν και του νηφάλιου πραγματισμού της Μέρκελ», σχολιάζει το Spiegel.