Τα αριστουργήματα του Νίκου Καζαντζάκη θα προσφέρει το «Πρώτο ΘΕΜΑ», αρχίζοντας από αυτή την Κυριακή 28 Ιανουαρίου με τον μοναδικό «Καπετάν Μιχάλη».
Πρόκειται για μια σειρά μνημειωδών έργων, όπως το «Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά», «Οι αδερφοφάδες», «Ασκητική», το πολυσυζητημένο «Ο τελευταίος πειρασμός», αλλά και όλα τα μεγάλα έργα του κορυφαίου Έλληνα συγγραφέα.
Στην πλέον σύγχρονη έκδοσή τους, σε πολυτελείς σκληρόδετους τόμους, τα βιβλία του Νίκου Καζαντζάκη δεν μπορούν να λείψουν από την βιβλιοθήκη κανενός Έλληνα. Ο μεγάλος Κρητικός, με την απέραντη ευρυμάθεια και την πύρινη πένα του, σημάδεψε με την συγγραφική του παραγωγή την ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας.
Αλλά και όχι μόνο, καθώς ο Νίκος Καζαντζάκης υπήρξε ένας διανοητής παγκόσμιας ακτινοβολίας. Και ακριβώς αυτό το λαμπρό και ασυμβίβαστο πνεύμα, ατίθασο σαν την κρητική ψυχή που πάντα τον ενέπνεε στα γραπτά του, προβάλλει η σειρά των βιβλίων που προσφέρει από την αυτή Κυριακή το Πρώτο ΘΕΜΑ.
Αυτή την Κυριακή με το ΘΕΜΑ, μη χάσετε το αριστούργημα του Νίκου Καζαντζάκη «Ο Καπετάν Μιχάλης» σε έναν πολυτελή σκληρόδετο τόμο.
Ένα από τα αριστουργήματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, γεμάτο με βαθιά νοήματα και συκλονιστικές εικόνες, ο «Καπετάν Μιχάλης» συμπυκνώνει την ηρωική πτυχή της προσωπικότητας του Νίκου Καζαντζάκη, αλλά και της δύναμης της ελληνικής ψυχής.
«Όταν άρχισα τώρα στα γεράματα, να γράφω τον Καπετάν Μιχάλη, ο κρυφός σκοπός μου ήταν τούτος: να σώσω, ντύνοντάς το με λέξες, τ’ όραμα του κόσμου όπως το δημιούργησαν τα παιδικά μου μάτια. Κι όταν λέω τ’ όραμα του κόσμου, θέλω να πω τ’ όραμα της Κρήτης.
Δεν ξέρω τι γίνουνταν, την εποχή εκείνη, στ’ άλλα παιδιά της λευτερωμένης Ελλάδας· μα τα παιδιά της Κρήτης ανάπνεαν έναν αέρα τραγικό στα ηρωικά και μαρτυρικά χρόνια του Καπετάν Μιχάλη, όταν οι Τούρκοι πατούσαν ακόμα τα χώματά μας και συνάμα άρχιζαν ν’ ακούγουνται να ζυγώνουν τα αιματωμένα φτερά της ελευτερίας. Στην κρίσιμη αυτή μεταβατική στιγμή, τη γεμάτη πυρετό κι ελπίδες, τα παιδιά της Κρήτης γίνουνταν γρήγορα άντρες· οι ανύπνωτες έγνοιες των μεγάλων γύρα τους για την πατρίδα, για τη λευτεριά, για το Θεό που προστατεύει τους Χριστιανούς, για το Θεό που σηκώνει το σπαθί του να διώξει τους Τούρκους, κατασκέπαζαν τις συνηθισμένες χαρές και στενοχώριες του παιδιού. Από πολύ νωρίς, ζώντας την έτοιμη κάθε στιγμή να ξεσπάσει σύγκρουση, είχαμε ψυχανεμιστεί πως στον κόσμο τούτον δυο μεγάλες δυνάμες παλεύουν: ο Χριστιανός κι ο Τούρκος, το Καλό και το Κακό, η Ελευτερία κι η Τυραννία· και πως η ζωή δεν είναι παιχνίδι, είναι αγώνας. Κι ακόμα τούτο: πως θα ’ρθει μέρα που θα πρέπει να μπούμε κι εμείς στον αγώνα».
Με την προηγούμενη παράγραφο ξεκινά ο «Καπετάν Μιχάλης» ή μάλλον η εισαγωγή του συγγραφέα στο εμβληματικό του μυθιστόρημα. Και ήδη από αυτές τις πρώτες φράσεις φαίνεται ξεκάθαρα ότι πρόκειται για ένα συναρπαστικό βιβλίο. Από εκείνα που, αφού ολοκληρώσεις την ανάγνωσή τους, συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι πια ο ίδιος. Ο «Καπετάν Μιχάλης» είναι ένα έργο τόσο σπουδαίο, ώστε, χωρίς υπερβολή, μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή.
