Η διάσημη γερμανική φίρμα Hugo Boss, ένδυσης και αξεσουάρ, εφοδίασε με στρατιωτικές στολές το ναζιστικό κόμμα στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο.
Συγκεκριμένα, εφοδίασε με στολές την Wehrmacht, την SS και την Χιτλερική νεολαία. Στη διάρκεια του πολέμου, μάλιστα, η φίρμα έκανε χρήση 140 φυλακισμένων που παρείχαν καταναγκαστική εργασία.
Δεν είναι μυστικό ότι ο Οίκος HUGO BOSS έντυσε τους ναζί και πρώτη η Washington Post αποκάλυψε το ναζιστικό παρελθόν του.
Πράγματι, το 1931, ο Hugo Ferdinand Boss, ιδρυτής του Οίκου Hugo Boss, έγινε μέλος του ναζιστικού κόμματος NSDAP καθώς και στενός φίλος του Χίτλερ.
Η επιχείρηση υφασμάτων που κατείχε μπήκε από τότε στη διάθεση του Ράιχ και κατά την διάρκεια του πολέμου εφοδίαζε με στολές.
Το ναζιστικό κόμμα είχε ιδρυθεί το 1920 και έγινε τόσο δημοφιλές που τα παραδοσιακά κόμματα της Δεξιάς δέχτηκαν μεγάλο πλήγμα. Ο Οίκος Hugo Boss δεν ήταν μια μεμονωμένη περίπτωση, αφού στη Γερμανία 11 εκατομμύρια Γερμανοί έγιναν μέλη του ναζιστικού κόμματος. Ο Hugo Ferdinand δεν πήρε μέρος στην γενοκτονία των Εβραίων, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι ήταν, συνειδητά, ένας κρίκος σε μια εφιαλτική αλυσίδα.
Από το 1933 ως το 1945 η φίρμα κατασκεύασε τις στολές για την Βέρμαχτ και την χιτλερική νεολαία. Οι ναζί έσωσαν την εταιρεία από οικονομικό κίνδυνο κάνοντας τεράστιες παραγγελίες, οι οποίες «ανάγκασαν» την Hugo Boss να αναζητήσει εργατικά χέρια ανάμεσα στους κρατούμενους πολέμου, κυρίως Γάλλους και Πολωνούς.
Στο τέλος του πολέμου, ο Hugo Ferdinand Boss πλήρωσε πρόστιμο 80 000 μάρκων για το ναζιστικό παρελθόν του και του αφαιρέθηκαν τα πολιτικά του δικαιώματα. Ο γαμπρός του Eugen Holy ανέλαβε στη συνέχεια την εταιρεία και την παρέδωσε στους δύο γιούς του, οι οποίοι έκαναν την φίρμα Hugo Boss μια από τις διασημότερες διεθνώς.
Ο Οίκος Hugo Boss, για να βάλει φρένο στις φήμες για το παρελθόν του, ζήτησε από την ιστορικό Elisabeth Timm, μια μελέτη για τις δραστηριότητές της κατά τον πόλεμο, ως τα τέλη του 1990. Αλλά το έργο δεν δημοσιεύτηκε ποτέ.
Το 2000, η εταιρεία Hugo Boss δώρισε το ποσό των 500 000 λιρών στο Ιδρυμα αποζημιώσεων των πρώην κρατουμένων σε καταναγκαστικά έργα, για την εργασία που πρόσφεραν κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.