H Eλλάδα πρέπει να παραμείνει στην Ευρωζώνη αλλά παράλληλα να τηρήσει τις δεσμεύσεις της. Αυτό είπε κατά την ομιλία του στην αίθουσα της Γερουσίας στη Βουλή ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σούλτς.
Ο γερμανός ευρωβουλευτής, τάχθηκε υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ, εκτιμώντας πως το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα θα πρέπει να προστατευτεί με κάθε τρόπο, και καταφέρθηκε κατά των οικονομικών προσεγγίσεων που προτάσσουν την λιτότητα και την δημοσιονομική πειθαρχία.
Από την άλλη ωστόσο, εκτίμησε πως η Ελλάδα οφείλει να υλοποιήσει τις εξαιρετικά σκληρές δεσμεύσεις που ανέλαβε ως αναγκαίες η κυβέρνησή της - ενώ απαντώντας και σε επικρίσεις που δέχθηκε για τις πολιτικές που συνοδεύουν τα δύο Μνημόνια, υπενθύμισε πως οι αποφάσεις αυτές έχουν ληφθεί ομόφωνα απ' τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και τόνισε πως είναι άδικο να προσωποποιείται η διαμαρτυρία των Ελλήνων στην Καγκελάριο της Γερμανίας ή τον υπουργό Οικονομικών της.
«Η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στο ευρώ. Αυτό είναι για το συμφέρον της δικής σας της πατρίδας, αλλά και της Ευρώπης» ανέφερε ο σοσιαλδημοκράτης πολιτικός. «Πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να αποτρέψουμε την αποτυχία του ευρώ: Στον οικονομικό ανταγωνισμό μεταξύ των ηπείρων, θα επιβιώσουμε μόνο ως ισχυρή ήπειρος με σύμπνοια, ενώ ως διαιρεμένη ήπειρος θα βυθιστούμε στην ασημαντότητα» ανέφερε ο κ. Σουλτς και συνέχισε:
«Αν ακολουθήσουμε αποκλειστικά μια πολιτική λιτότητας, θα κάνουμε οικονομίες μέχρι τελικής πτώσεως. Η δημοσιονομική σύνεση, είναι βεβαίως αναγκαία για να τεθεί υπό έλεγχο το δημόσιο χρέος, αλλά η μείωση του χρέους, πρέπει να εξισορροπείται από αναπτυξιακές πρωτοβουλίες: Δεν είναι δίκαιο να καλούνται ολοένα οι πλέον αδύναμοι να φέρουν το βάρος της οικονομικής κρίσης. Η Ευρώπη δεν είναι κοινότητα λιτότητας, αλλά κοινότητα αλληλεγγύης!» υπογράμμισε.
Στο παραπάνω πλαίσιο, ο πρόεδρος της Ευρωβουλής, τάχθηκε υπέρ της φορολόγησης των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, ώστε «οι υπαίτιοι για την κρίση να συμμετάσχουν στα έξοδα που έχουν προκύψει από αυτήν» - ενώ υποστήριξε πως και στην Ελλάδα θα πρέπει να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, μέσω πρωτοβουλιών όπως το πρόγραμμα "HELIOS", η ευρωμεσογειακή συνεργασία που αναβαθμίζεται μετά απ' τις εξελίξεις στην Βόρειο Αφρική, ή η διευκόλυνση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στον δανεισμό.
Απαντώντας σε αναφορές βουλευτών για το κλίμα που δημιουργούν δηλώσεις Γερμανών αξιωματούχων για την ελληνική κρίσης αλλά και την στάση της Άγκελα Μέρκελ, ο κ. Σουλτς δήλωσε διχασμένος ανάμεσα στην ιδιότητά του ως Γερμανού σοσιαλιστή και ως προέδρου της Ευρωβουλής, υποχρεωμένου να υπερασπιστεί την χριστιανοδημοκράτη Καγκελάριο της Γερμανίας.
«Οι σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες, δεν ήσαν ποτέ εύκολες» σημείωσε στην ομιλία του. «Πολλές φορές νοιώθω πως είναι θέμα τόνου και κακού στυλ και όχι περιεχομένου. Σε πείσμα ωστόσο, της ρητορείας εκείνων που κουνάνε το δάκτυλο για να δώσουν συμβουλές, η Γερμανία ήταν πάντα αλληλέγγυα. Το γερμανικό Κοινοβούλιο συμφώνησε στη βοήθεια με στήριξη των χριστιανοδημοκρατών, των σοσιαλιστών, των πράσινων και μερίδας των φιλελεύθερων. Τα 211 δισ. που δίνει η Γερμανία στο πακέτο βοήθειας, είναι περισσότερα από τη συμμετοχή της στον Προϋπολογισμό της ΕΕ».
«Υπάρχουν όντως εφημερίδες που γράφουν τραγικά πράγματα για την Ελλάδα και έχω προσπαθήσει να πω πως οι ομαδοποιήσεις και τα κλισέ, δεν είναι η πολιτική που χρειαζόμαστε. Αλλά αυτό γίνεται και εδώ. Δεν το βρίσκω καλό, που η κυρία Μέρκελ παρουσιάζεται εδώ ως αξιωματικός των ναζί. Το ίδιο ισχύει για τον κ. Σόιμπλε. Κι εσείς λοιπόν κάτι τέτοιο κάνετε» αντέτεινε ο κ. Σουλτς.
Γενικότερα ωστόσο «η πολιτική της ΕΕ χαρακτηρίζεται απ' τις πλειοψηφίες που υπάρχουν στην Ευρώπη. Εγώ να υπεραμυνθώ της Άγκελα Μέρκελ, ως γερμανός σοσιαλδημοκράτης, είναι παραλογισμός. Είναι όμως ένα μόνο κομμάτι η Μέρκελ και υπάρχουν άλλοι 26 που είπαν ναι στα Μνημόνια ομόφωνα. Αν είναι σωστά ή όχι τα μέτρα, είναι μια συζήτηση που συνεχίζεται».
«Δεν πιστεύω πως η Ευρώπη δεν έκανε τίποτα. Στείλαμε πακέτα δισεκατομμυρίων. Αυτό που χρειάζεται όμως αυτή η χώρα, είναι επενδύσεις. Χρειαζόμαστε επενδυτές - αλλά δεν θα βάλει κανείς ούτε ένα ευρώ στην Ελλάδα, αν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη, αν υπάρχει το "ναι μεν αλλά"» παρατήρησε ο κ. Σουλτς.