Τον «κώδωνα του κινδύνου» κρούει ο ιστορικός και καθηγητής του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, Τίμοθι Γκάρτον, σε άρθρο του στην βελγική εφημερίδα «De Standaard», υποστηρίζοντας πως στους Έλληνες πρέπει να δοθεί προοπτική για να μην στραφούν στις επόμενες εκλογές σε κόμματα διαμαρτυρίας.
Κάτι τέτοιο επισημαίνει ο Τίμοθι Γκάρτον, θα σήμαινε πως θα ανέβαζαν τα ποσοστά τους, κόμματα που είναι ενάντια στα μέτρα λιτότητας, με αποτέλεσμα να υπάρξει σοβαρός κίνδυνος για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ.
Πιθανή θεωρεί την έξοδο την της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, όμως κάτι τέτοιο δεν είναι επιθυμητό, επισημαίνει. Σχολιάζει επίσης την «συνταγή» που εφαρμόζεται στην ελληνική οικονομία, τονίζοντας πως η δανειακή σύμβαση δεν επιλύει τα προβλήματα που υπάρχουν, και τα οποία είναι το «υπερβολικά μεγάλο χρέος, και η μικρή ανάπτυξη».
Η εναλλακτική λύση, υποστηρίζει, θα ήταν όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και οι διεθνείς οργανισμοί που εμπλέκονται στην ελληνική διάσωση να εκπονούσαν «εδώ και τώρα» μια στρατηγική, που θα κατατείνει στην τόνωση της βραχυπρόθεσμης και μεσοπρόθεσμης ανάπτυξης για την Ελλάδα και δεν θα επικεντρώνεται αποκλειστικά στις προσπάθειες επίτευξης δημοσιονομικής πειθαρχίας και προώθησης διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Ο καθηγητής επισημαίνει επίσης ότι η κατάσταση στην Ελλάδα είναι εκρηκτική και υποστηρίζει ότι θα είναι δύσκολο για τους Έλληνες να παραμείνουν θιασώτες της Ευρωζώνης, αν και τους επόμενους μήνες συνεχίσουν να υποβάλλονται σε σκληρές θυσίες. Παράλληλα, περιγράφει ένα πολύ ζοφερό σκηνικό στην Ελλάδα, με χιλιάδες άστεγους να κοιμούνται στους δρόμους, την ανεργία να καλπάζει, το βιοτικό επίπεδο να έχει υποχωρήσει δραματικά, χιλιάδες επιχειρήσεις να έχουν βάλει λουκέτο και χιλιάδες νέους να στρέφονται μαζικά προς το εξωτερικό αναζητώντας εργασία.
Σύμφωνα με τον καθηγητή, υπαίτιοι για την εξαθλίωση αυτή του ελληνικού πληθυσμού, είναι αφενός το διεφθαρμένο και κλεπτοκρατικό ελληνικό πολιτικό σύστημα και αφετέρου οι εμπνευστές του ελληνικού σχεδίου διάσωσης που- κατά την άποψή του- στοχεύει κυρίως στο να σώσει τις τράπεζες.
Καταλήγοντας, επισημαίνει ότι η αιτία των προβλημάτων που ταλανίζουν την Ευρωζώνη είναι η εγγενής αντίφαση που υπάρχει μεταξύ του ευρωπαϊκού οράματος από τη μια μεριά, που, όμως, προϋποθέτει την υπέρβαση των εθνικών συμφερόντων και της ανάγκης, από την άλλη, να ληφθούν υπόψη εσωτερικές πολιτικές σκοπιμότητες, όπως για παράδειγμα οι επικείμενες εκλογές στην Γερμανία.
Ως εκ τούτου, προσθέτει, το επόμενο διάστημα η Ευρωζώνη θα βρεθεί εν μέσω μιας διελκυστίνδας και θα χρειαστεί να βρει ένα νέο σημείο ισορροπίας μεταξύ του «μέγιστου πόνου», που είναι διατεθειμένοι να αποδεχτούν οι Έλληνες και του «μέγιστου κόστους» που είναι διατεθειμένοι να καταβάλουν οι Γερμανοί φορολογούμενοι για τη διάσωση της Ελλάδας.