«Εμαθα πως ο Θεός είναι αγάπη και ο τρόπος για να την εκφράσεις είναι μέσω της σεξουαλικότητας. Ποτέ δεν έμαθα κάτι διαφορετικό».
Αυτό δηλώνει η Ντον Γουάτσον, μια γυναίκα που κατάφερε να το σκάσει από την θρησκευτική αίρεση «Τα παιδιά του Θεού».
Η εν λόγω θρησκευτική αίρεση «γεννήθηκε» στα τέλη της δεκαετίας του 1960 από τον Ντέιβιντ Μπεργκ ή Μωυσή Δαυίδ, όπως ήθελε να τον αποκαλούν. Ο Μπεργκ κήρυττε τον λόγο του Θεού έτσι όπως ο ίδιος τον αντιλαμβανόταν, υποστηρίζοντας πως η σεξουαλική πράξη όσο πιο ελεύθερη ήταν τόσο πιο κοντά βρισκόταν στην χριστιανική φιλοσοφία.
Ολα κατά τον Μπεργκ γίνονταν στον όνομα της αγάπης. Εάν υπήρχε αυτή, δεν υπήρχαν περιορισμοί. Το σεξ μεταξύ ενηλίκου και ανηλίκου, η αιμομιξία, η μοιχεία δεν ήταν αμαρτίες εάν υπήρχε η... αγάπη.
Η Ντον, από τις ΗΠΑ, που μεγάλωσε στην αίρεση μοιράστηκε την εμπειρία της στο Barcroft TV και συγκλονίζει.
«Οπως μάθαμε να βουρτσίζουμε τα δόντια μας, μάθαμε να κάνουμε σεξ. “Αυτό πρέπει να κάνετε, αυτό συμβαίνει”», λέει και προσθέτει: «Εμαθα πως ο Θεός είναι αγάπη και ο τρόπος για να την εκφράσεις είναι μέσω της σεξουαλικότητας. Ποτέ δεν έμαθα κάτι διαφορετικό».
«Νομίζω ποτέ κανείς δεν θα καταλάβει πραγματικά, εάν δεν το ζήσει, τι είναι κακοποίηση. Και μιλώ για κακοποίηση σε όλες τις μορφές, σεξουαλικά, συναισθηματικά, πνευματικά. Η μόνη ημέρα που πραγματικά αγάπησε ήταν όταν το έσκασα.
Είχα ένα μεγάλο σκυλί που το έλεγαν Midnight, ήταν το πιο χαριτωμένο. Καθόμουν μαζί του για ώρες και απλά το κοίταζα. Νομίζω καταλάβαινε τι συμβαίνει και ήταν μια θεραπεία για μένα, γιατί μπορούσα να του μιλήσω και ήξερα πως δεν θα με κρίνει, δεν θα με τιμωρήσει».
Η Ντον γεννήθηκε μέσα στην αίρεση, που βρισκόταν στην Βραζιλία. Λέγεται πως τα πρώτα επτά χρόνια υπήρξαν πάνω από 200.000 σεξουαλικές επαφές και ήρθαν στον κόσμο 300 βρέφη, τα οποία ονόμαζαν «μωρά του Ιησού».
Από παιδί έβλεπε γυμνούς ανθρώπους να κυκλοφορούν γύρω της και ήταν μάρτυρας μιας νοοτροπίας κακοποίησης και υπερσεξουαλικότητας.
Οπως εξηγεί, οι γυναίκες και τα παιδιά ενθαρρύνονταν να έχουν χρόνο μόνο για τους «θείους», ενώ τους γινόταν πλύση εγκεφάλου πως η συμμετοχή σε σεξουαλικές πράξεις, ασχέτως ηλικίας, ακόμη και εάν δεν καταλάβαιναν τι έκαναν, ήταν μέρος της έκφρασης αγάπης του Θεού.
«Ποτέ δεν είχα κάποια πατρική φιγούρα μέσα στην κοινότητα. Δεν μπορούσα να βασιστώ σε κανέναν. Πάντα έβλεπα τους ανθρώπους και τους “θείους” της κοινότητας ως κίνδυνο και ήθελα να είμαι μακριά», αναφέρει η Ντον.
Η Ντον ζούσε στην κοινότητα με τη μητέρα και τον αδελφό της. «Η μαμά μου σίγουρα δεν ήξερε πολλά απ’ όσα συνέβαιναν. Πάντα την έστελναν να τραγουδά και της έδιναν να κάνει δουλειές».
«Οι περισσότερες γυναίκες δεν φρόντιζαν τα δικά τους παιδιά. Ηταν πάντα με θείους και θείες», αναφέρει μεταξύ άλλων.
Η Ντον θυμάται πως δεν επέτρεπαν να διαβάζουν ή να κάνουν οτιδήποτε σχετίζεται με την εκπαίδευση. Μια φορά, όπως περιγράφει, συμπεριφέρθηκαν ως παιδιά της ηλικίας τους και τιμωρήθηκαν. «Είχα τόσες μελανιές στο πόδι μου και θυμάμαι πως πήγα στη μαμά μου και τη ρώτησα: “Είναι αυτό αγάπη;”».
«Σε πολλά παιδιά έκλεινα το στόμα με ταινία, για να μην μιλάνε για ό,τι δεν σχετίζεται με την κουλτούρα ή το σύστημα αξιών. Είχαμε και δωμάτιο τιμωρίας, όπου μπαινόβγαινα», λέει η Ντον.
Η απόφαση να το σκάσει
Πιστεύοντας πως όσα γίνονταν μέσα στην αίρεση ήταν λάθος, η Ντον το έσκασε. Στα 13 της άφησε πίσω τη μητέρα και τον αδελφό της και έφυγε από την κοινότητα.
«Εφτασα σε ένα σημείο, όπου ήθελα μια διέξοδο. Είπα απεγνωσμένα: “Ξέρεις τι; Αν ο έξω κόσμος είναι ένα τρομερό μέρος και εάν ο Θεός με κρίνει, πεθάνω και πάω στην κόλαση, δεν με νοιάζει».
Η Ντον πέρασε περίπου τρία χρόνια μένοντας σε σπίτια πρώην μελών της κοινότητας. Εκεί, «ένιωθα οικεία αλλά ταυτόχρονα έπρεπε να αλληλεπιδράσω με ανθρώπους στον έξω κόσμο».
Μπορεί να νόμιζε πως έχει κλείσει την πόρτα σε ένα σκοτεινό κεφάλαιο της ζωής της, ωστόσο, τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Η Ντον βιάστηκε στα 15 της σε ένα από τα σπίτια που έμενε.
«Ηταν μια από τις πιο σκοτεινές στιγμές μου. Τότε κάλεσα τη μητέρα μου και τελικά είδα πως είχε βρει τη δύναμη να βγει από την κοινότητα. Ηταν σε θέση να φύγει και ήμουν σε θέση να πάω εγώ σπίτι. Υπήρχε το συναίσθημα “εντάξει τώρα μπορούμε να ξαναρχίσουμε και χτίσουμε μια νέα ζωή, δεν είσαι μόνη σου”».
Η Ντον σπούδασε Ψυχολογία και το 2014 πούλησε τα περισσότερα από τα υπάρχοντά της για αγοράσει εισιτήριο για το Date with Destiny, μια εκδήλωση αυτο-βοήθειας με επικεφαλής τον επιχειρηματία Τόνι Ρόμπινς. Εκεί, αποκάλυψε για πρώτη φορά την ιστορία της.
Το 2016, ίδρυσε τον δικό της μη κερδοσκοπικό οργανισμό το Dawn Watson's Institute.
«Ασχολούμαι με ανθρώπους που έχουν βιώσει τον πόνο και τους βοηθώ να περάσουν από τη διαδικασία που έχω περάσει στη ζωή μου, αυτή της συγχώρεσης. Βοηθώντας τους ανθρώπους να ξεκινήσουν να σπάνε την σιωπή μέσα τους, τι πέρασαν, μπορούν να ξεκινήσουν τη διαδικασία της επούλωσης. Νομίζω πως ο τρόπος που σχετίζω με το παρελθόν μου, ορίζει πραγματικά πώς συνδέονται οι άνθρωποι μαζί μου. Ενιωσα πως όσο ντρέπομαι για το παρελθόν μου, τόσο δεν ήθελα να μιλάω γι’ αυτό. Τώρα, όμως, μιλάω... “αυτό είμαι εγώ και δεν ντρέπομαι γι’ αυτό. Από εκεί προέρχομαι”».
Πηγή: Daily Mail
Φωτογραφία: Barcott & Facebook