Χωρίς ακόμη να είναι εξασφαλισμένη-παρά την αισιοδοξία που εκφράζεται ένθεν κακείθεν- η επίτευξη συμφωνίας για το όνομα των Σκοπίων, αποδεκτής και από τις δύο πλευρές, η ανακίνηση και μόνο του θέματος δημιουργεί εντάσεις και αντισυσπειρώσεις και στις δυο χώρες, οι οποίες είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσουν σε επιπλοκή και όχι λύση του προβλήματος.
Και σε ένα «εμφυλιοπολεμικό» κλίμα στην χώρα μας, με σαφείς διαχωριστικές γραμμές μεταξύ «εθνοκαπήλων» και «εθνοπροδοτών», που δεν αποκλείεται να καταλήξει στην δημιουργία (σπόροι, υπάρχουν ήδη...) ενός λαϊκού «εθνικού κόμματος», με ακραία ρητορική, το οποίο ενδεχομένως να καταγράψει διόλου αμελητέα ποσοστά στις εκλογές...
Είναι χαρακτηριστικό, ότι κατά τις εδώ συνομιλίες του ο αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως των Σκοπίων κ. Μπούγιαρ Οσμάνι, εξέφρασε πολύ καθαρά την ελπίδα να μην γίνει στην χώρα του το εξαγγελθέν ήδη δημοψήφισμα (μετά την συμφωνία για το όνομα), το οποίο πιθανόν θα αποτελούσε εμπόδιο για την υλοποίησή της. Γεγονός που αποκαλύπτει ότι, παρά την καλή διάθεση και υποχωρητικότητα που επιδεικνύει ο νέος πρωθυπουργός κ. Ζόραν Ζάεφ, πολιτικά κόμματα αλλά και κοινωνία διατηρούν μεγάλες επιφυλάξεις και αντιρρήσεις για την πιθανολογούμενη αίσια κατάληξη του ζητήματος του ονόματος.
Έντονες αντιδράσεις, όμως, και παρασκηνιακές διεργασίες έχουν καταγραφεί και στην Ελλάδα. Και μπορεί μεν ο κ. Καμμένος να δείχνει έτοιμος για την «μεγάλη κωλοτούμπα», αλλά η ονοματολογία έχει οριζόντια επίδραση και στα κόμματα της αντιπολίτευσης. Πιο έντονη καταγράφεται στους κόλπους της ΝΔ, αλλά και στο νεοσύστατο «Κίνημα Αλλαγής» υπάρχουν διιστάμενες θέσεις και απόψεις, ενώ κάθετα αντίθετος εμφανίζεται και ο κ. Λεβέντης.
Αξίζει να σημειωθεί (για να εκτιμηθεί και η βάση των προβαλλόμενων ενστάσεων αναφορικά με μια «συμφωνία για το όνομα») ότι ακόμη και αν οι δυο κυβερνήσεις συμφωνήσουν, όπως όλα δείχνουν, σε ένα σύνθετο όνομα που θα περιέχει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το «Μακεδονία» ή παράγωγό του, το πρόβλημα στις σχέσεις των δυο χωρών δεν λύνεται οριστικά και τελεσίδικα. Πέραν του ονόματος, θα πρέπει να θεσμοθετηθούν στην γειτονική χώρα θεμελιώδεις αλλαγές, που προσκρούουν σε θεμελιωμένες «βεβαιότητες» και αρχές δεκαετιών, οι οποίες ούτε γρήγορα και φυσικά ούτε εύκολα μπορούν να γίνουν και να «περάσουν» στην κοινωνία...
Τι θα γίνει με την εθνικότητα των Σκοπιανών ως Μακεδόνες ; Και με το Σύνταγμα που μιλάει για απελευθέρωση των αδελφών Μακεδόνων; Και με την σλαβοβουλγαρική γλώσσα που θα ονομαστεί μακεδονική; Και με τα βιβλία που λένε ότι ο Μεγαλέξανδρος ήταν εχθρός των Ελλήνων; Και με τους χάρτες που έχουν τη Θεσσαλονίκη ως λιμάνι της σκλαβωμένης από τους Έλληνες, Μακεδονίας του Αιγαίου;
Γιατί, θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ο «εθνικισμός» δεν είναι κάτι που... ευδοκιμεί μόνο στην Ελλάδα. Γενιές Σκοπιανών έχουν μεγαλώσει με την βεβαιότητα ότι είναι Μακεδόνες, γι’ αυτό προφανώς και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης εύχεται να μην διεξαχθεί τελικά δημοψήφισμα...
Δημοψήφισμα ζητούν πολλοί (κόμματα, φορείς, μεμονωμένες προσωπικότητες του δημόσιου βίου) να γίνει και στην Ελλάδα. Και ταυτόχρονα διατυπώνεται (ακόμη και από τους πλέον καλόπιστους και διαλλακτικούς) η απαίτηση η όποια συμφωνία επιτευχθεί να μην αφορά μόνο «το όνομα», αλλά και όλες τις προαναφερθείσες θεσμικές αλλαγές ουσίας στην γειτονική χώρα. Να μην υπάρξει τώρα συμφωνία για το όνομα «και για τα άλλα βλέπουμε...», διότι κάτι τέτοιο, εκτιμούν, θα λύσει το πρόβλημα μόνο για τα Σκόπια (που θα μπουν στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, μετά την άρση του ελληνικού βέτο) και όλες οι άλλες ουσιαστικές παράμετροι θα παραμείνουν ως «αγκάθι» στις σχέσεις των δύο χωρών που θα μεγαλώνει όσο προχωρά ο χρόνος...
Το αίτημα για δημοψήφισμα στην Ελλάδα, οι δηλώσεις κομματικών στελεχών (χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Περιφερειάρχη Θεσσαλονίκης και υποψήφιου για την ηγεσία της ΝΔ, κ. Τζιτζικώστα), για «ανένδοτους» και κινητοποιήσεις, οι συγκεκριμένες κινήσεις που καταγράφονται για συλλογή υπογραφών προκειμένου να μην υπάρχει συμφωνία για το όνομα με κάποια χρήση του όρου «Μακεδονία», και τα «λαϊκά συλλαλητήρια» που προετοιμάζονται και προαναγγέλλονται, δεν προοιωνίζονται ανέφελη και σε νηνεμία πλεύση στην προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος στις σχέσεις της Ελλάδος με την ΠΓΔΜ...
Πολύ περισσότερο, που η Εκκλησία δείχνει έτοιμη να... ξαναβγάλει τα ιερά λάβαρα στους δρόμους και τις πλατείες, όπως και το 1992, για να «φωτίσουν. τος αντιδρώντες. Και δεν είναι μόνο ο γνωστός «Άγιος Θεσσαλονίκης», αλλά συνολικά η Εκκλησία. Ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, κατέστησε ήδη σαφές ότι «η Εκκλησία δεν θα μείνει αδιάφορη για το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων...» και έκανε την πρόβλεψη ότι μετά την σημερινή σύνοδο της Ιεράς Συνόδου θα υπάρχει και σχετική ανακοίνωση-παρέμβαση.