Το...ηθικό ζήτημα του καπιταλισμού μπήκε χθες με έντονο τρόπο στον πολιτικό διάλογο στη Βρετανία, με αφορμή ομιλία του Πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον στην οποία εξέθεσε τις απόψεις του για μια ολική επαναφορά του συστήματος προς έναν «υπεύθυνο καπιταλισμό».
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά αυτής της «υπευθυνότητας»; Σύμφωνα με τον Βρετανό πρωθυπουργό χρειάζεται ακόμη πιο σκληρή λιτότητα και νέεοι φόροι. Μέρος της βρετανικής Δεξιάς που εκφράζεται από την εφημερίδα «Daily Telegraph» καταδίκασε από τις στήλες της τις πρωθυπουργικές απόψεις ως αντιαναπτυξιακές, αντιπροτείνοντας έναν «συμπονετικό συντηρητισμό». Πώς θα έρθει αυτός; Με την περικοπή των δαπανών για την Υγεία και την κοινωνική πρόνοια και με τη μείωση του κατώτατου μισθού.
Απ' ότι φαίνεται το ζήτημα του καπιταλισμού εξελίσσεται σε δίλημμα του τύπου «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα», καθώς φαίνεται ότι αμφότερες οι πλευρές έχουν ξεχάσει τη ρήση του Άνταμ Σμιθ ότι «φίλοι του εργαζομένου είναι η αύξηση του εθνικού εισοδήματος και του κεφαλαίου, ώστε να αυξηθούν οι μισθοί».
Σύμφωνα με τον πατέρα της φιλελεύθερης οικονομίας, ένας αφέντης με πλεόνασμα εισοδήματος θα προσλάβει περισσότερους υπηρέτες. Ενας υφαντής ή ένας τσαγκάρης με πλεόνασμα κεφαλαίου θα προσλάβει παραγιούς.
Συηνεπώς, η «φιλελεύθερη αμοιβή της εργασίας» εξαρτάται αποκλειστικά από την οικονομική ανάπτυξη τονίζοντας με αυτό τον τρόπο την ηθική διάσταση του καπιταλιστικού συστήματος. Βέβαια όταν έγραφε ο Σμιθ το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα δεν είχε ως στόχο τον φθηνό δανεισμό και τη διάσωση των πιστωτικών ιδρυμάτων...