Με το Μακεδονικό, την έκδοση ή μη των 8 Τούρκων, τις νέες επιβαρύνσεις σε εισφορές σε συνδυασμό με τις μειώσεις συντάξεων που ήδη ισχύουν από 1/1/2018, το αλαλούμ με τις «12 δόσεις» που εξαγγέλθηκαν και εν ριπή οφθαλμού αποσύρθηκαν, το μόνο που έλλειπε από την πολιτική επικαιρότητα ήταν...οι μαθητικές εκδρομές στο εξωτερικό!
Ήρθαν κι’ αυτές δια χειρός του υπουργού Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου, προκάλεσαν αντιδράσεις στην εκπαιδευτική κοινότητα και στα πολιτικά κόμματα (ακόμη και της συμπολίτευσης...), και το πράγμα ...ήρθε κι’ έδεσε.
Η «λογική» που πρυτάνευσε στην απόφαση του υπουργού Παιδείας, είναι ότι οι εκδρομές αυτές (στο πλαίσιο της κλασσικής «πενταήμερης», κάθε τέλος της σχολικής χρονιάς) είναι ακριβές. Και οι οικογένειες πολλών μαθητών δεν διαθέτουν χρήματα για να μετέχουν στις εκδρομές και τα παιδιά τους, με αποτέλεσμα αυτά να να αισθάνονται μειονεκτικά έναντι όσων είχαν την οικονομική άνεση, και να... δημιουργούνται ανισότητες!
Το σκεπτικό, κάθε άλλο παρά πειστικό είναι. Αφ’ ενός επειδή τις περισσότερες φορές αυτές οι «πενταήμερες» στο εξωτερικό, κοστίζουν πολύ λιγότερο από τις αντίστοιχες στο εσωτερικό, όπως συμβαίνει και με τις κλασσικές διακοπές. Γιατί, λοιπόν, δεν «κόβονται» και οι του εσωτερικού;
Και τι είδους έγνοια για τους οικονομικά ασθενέστερους μαθητές είναι αυτή, από την στιγμή που είναι κοινός τόπος στην Ελλάδα, ότι πλείστες όσες οικογένειες στερούνται ακόμη και το φαγητό τους, προκειμένου να πάνε τα παιδιά τους στο φροντιστήριο, την... θεσμοθετημένη παραπαιδεία, λόγω ξεχαρβαλώματος της κανονικής; Εξ άλλου, μειονεξία δεν προκαλείται στα παιδιά που βλέπουν κάποιους συμμαθητές τους να πηγαίνουν στο σχολείο με «επώνυμα» ρούχα και παπούτσια, ενώ αυτά βολεύονται συχνά με τα παλιά ρούχα των μεγαλύτερων αδερφών τους; Να μια καλή σκέψη για να αποφασίσει ο κ. Γαβρόγλου την επιστροφή στις...ποδιές (αλλά και σ’ αυτές θα υπάρξουν οι «σινιέ»...), γιατί όχι και την επιβολή του... καπέλου με την κουκουβάγια, ή του ομοιόμορφου αμπέχονου, που φοριόταν (όχι σήμερα) στην... καλή κομμουνιστική Κίνα!
Κι’ επιτέλους, αφού η «διάκριση» και οι ανισότητες συντηρούνται και με μόνη την ύπαρξη των ιδιωτικών σχολείων, γιατί η «πρώτη φορά αριστερή» κυβέρνηση δεν... τα καταργεί, ως «ταξικά», ως «εκτροφεία αριστείας», βρισιάς δηλαδή, δια νόμου; Όχι ότι δεν της έχει περάσει από το μυαλό, βέβαια. Μήπως δεν κατήργησε τα πρότυπα του δημοσίου, επειδή παρείχαν ειδική εκπαίδευση σε αποδεδειγμένα προικισμένα παιδιά, φτωχά και πλούσια, με το αιτιολογικό ότι η αριστεία προάγει την... ταξική αδικία;
Αλλά το κίνητρο, δεν είναι οικονομικό. Είναι καθαρά και επικίνδυνα ιδεοληπτικό. Φτωχοί και πλούσιοι, πάντα υπήρχαν σε όλες τις κοινωνίες. Και στην σημερινή Ελλάδα, κάποιοι τρώνε περισσότερο από άλλους. Γιατί, λοιπόν, για λόγους...«κοινωνικής ισότητας» δεν καθιερώνεται δια νόμου (και με αυστηρούς ελέγχους τήρησής του) το... ενιαίο σιτηρέσιο για όλους τους Έλληνες; Γιατί με τις πολιτικές και την νοοτροπία της συγκεκριμένης κυβέρνησης, αφού δεν μπορεί να επιτευχθεί εξίσωση προς το καλύτερο, επιχειρείται... εξίσωση επί τα χείρω. Μια ιδεοληπτική «πολιτική φιλοσοφία» του τύπου... «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα»!
Όχι, το κίνητρο δεν είναι οικονομικό. Αν ήταν, θα μπορούσε κάλλιστα η κυβέρνηση να διαθέσει ελάχιστες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και να ενισχύσει τους οικονομικά ασθενέστερους να μετέχουν στις εκδρομές εξωτερικού. Να διευρύνουν τους ορίζοντές τους, να έρθουν σε επαφή και να γνωρίσουν άλλες κοινωνικές δομές, διαφορετικό πολιτισμικό επίπεδο και καθημερινότητα. Αλλά η «ιδέα» του κ. Γαβρόγλου, εκκινεί από την αρχή της... αντιπαλότητας των «αριστερών» φτωχών», με τους «πλούσιους αστούς». Από την αρχή της κοινωνικής ισοπέδωσης...
Και, φυσικά, μιας γελοιότητας γενομένης, μύριες έπονται. Παράδειγμα, ο γραφικός υφυπουργός Παιδείας κ. Ζουράρις, ο οποίος όχι μόνο υπερθεμάτισε της απόφασης του προϊσταμένου του, αλλά την... προχώρησε και πιο πέρα, λέγοντας ότι γενικά οι σχολικές εκδρομές πρέπει να επανασχεδιασθούν, γιατί όπως είναι σήμερα είναι... αφορμή για τους μαθητές να πηγαίνουν στα μπορντέλα! Λες και δεν υπάρχουν στις γειτονιές τους...
Αλλά και ο έτερος αρμόδιος υφυπουργός, ο κ. Μπαξεβανάκης, απεφάνθη τελεσίδικα ότι οι σχολικές εκδρομές (πόσο μάλλον αυτές του εξωτερικού...) δεν γίνονται για άλλο λόγο παρά για «να ξενυχτούν τα παιδιά!» και θα πρέπει να αλλάξουν και ν’ αποκτήσουν «πραγματικό εκπαιδευτικό περιεχόμενο»! Για χαλάρωση, ξεκούραση, διασκέδαση, του έχει μιλήσει κανείς; Και, έχει κάνει ποτέ στην ζωή του μια βόλτα Σαββατόβραδο στα στέκια της νεολαίας, για να διαπιστώσει ότι οι μαθητές δεν περιμένουν τις «πενταήμερες» για να ξενυχτήσουν, να φλερτάρουν, να αστειευτούν;
Μήπως θα πρέπει να απαγορευθούν και αυτές οι δραστηριότητες;