Μπορεί ο Ντόναλντ Τραμπ να κομπάζει ότι το δικό του «πυρηνικό κουμπί» είναι μεγαλύτερο από του Κιμ Γιονγκ Ουν, αλλά διαθέτει πράγματι ένα τέτοιο στο Οβάλ γραφείο;
Η αλήθεια είναι ότι κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ωστόσο, έχει τη δυνατότητα -από τη στιγμή που θα το αποφασίσει- να εξαπολύσει ανά πάσα στιγμή έναν πυρηνικό όλεθρο εναντίον των εχθρών της χώρας του.
Ένας αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ συνοδεύει παντού και πάντοτε τον Ντόναλντ Τραμπ μεταφέροντας μια μαύρη δερμάτινη βαλίτσα με την κωδική ονομασία «πυρηνικό ποδόσφαιρο», που περιλαμβάνει εξοπλισμό τηλεπικοινωνιών για να έλθει σε επαφή με τις πυρηνικές δυνάμεις της χώρας, είτε πρόκειται για υποβρύχια, είτε για στρατηγικά βομβαρδιστικά ή για βάσεις εκτόξευσης πυραύλων ανά την υφήλιο.
Για να εξαπολύσει μια επίθεση ο Τραμπ θα χρειαστεί μια κάρτα γνωστή ως «μπισκότο» που αναγνωρίζει ποιος είναι με την εισαγωγή ενός κωδικού και τον εξουσιοδοτεί να διατάξει την εκτόξευση.
Μόλις το κάνει ο πρόεδρος των ΗΠΑ, τότε διαβιβάζεται ένας σύντομος κωδικός στα σημεία εκτόξευσης, όπου το προσωπικό θα πιστοποιήσει την αυθεντικότητά του βάσει σφραγισμένων κωδικών που παρέχει η Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας (NSA).
Σιλό εκτόξευσης διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου στη Βόρεια Ντακότα
Δυνατότητα ανάκλησης της εντολής δεν υπάρχει, ο στρατός απλώς θα ελέγξει τους κωδικούς και θα πυροδοτήσει το πυρηνικό όπλο.
Οι στόχοι επιλέγονται από τα άκρως απόρρητα έγγραφα με την επωνυμία OPLAN των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, που προσφέρουν αρκετές «επιλογές πληγμάτων» κατά κρατών που πιστεύεται ότι διαθέτουν πυρηνικά ή άλλα όπλα μαζικής καταστροφής.
To αμερικανικό πυρηνοκίνητο υποβρύχιο USS Ohio
Οι Αμερικανοί πρόεδροι μπορούν να προσαρμόσουν τον κατάλογο των στόχων και να επιλέξουν τα όπλα που θα χρησιμοποιηθούν για να τους πλήξουν (βομβαρδιστικά, υποβρύχια και πυραύλους).
«Η εξουσία του αρχιστρατήγου [βλ. Προέδρου των ΗΠΑ] είναι σαφής: Αυτός έχει τη μοναδική εξουσία να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα», εξήγησε στο Bloomberg o Μπρους Μπλερ, πρώην αξιωματικός εκτόξευσης πυραύλων Minuteman και ερευνητής στο Πρίνστον. «Πριν αποφασίσει την ανάληψη στρατιωτικής δράσης ο Πρόεδρος συγκαλεί σύσκεψη με τους συμβούλους του στην Ουάσιγκτον. Αν ταξιδεύει, επικοινωνεί μέσω ασφαλούς γραμμής. Η σύσκεψη διαρκεί όσο επιθυμεί ο Πρόεδρος, αλλά αν κατευθύνονται εχθρικοί πύραυλοι προς τις ΗΠΑ και πρέπει να διατάξει αντεπίθεση, τότε η σύσκεψη μπορεί να κρατήσει μόλις 30 δευτερόλεπτα. Μπορεί να περάσουν περίπου 5 λεπτά από την απόφαση του Προέδρου μέχρι την εκτόξευση ICBM [διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων] από τα σιλό και περίπου 15 λεπτά μέχρι την εκτόξευση από υποβρύχια. Από εκείνο το σημείο και μετά δεν υπάρχει δυνατότητα ανάκλησης.»