Ο «Φελίνι» της φωτογραφίας -Εβαζε θρησκευτικά σύμβολα στους διάσημους που απαθανάτιζε [εικόνες]

Μπορεί να θεώρησε ότι αποσύρθηκε από τη ζωή στις μεγαλουπόλεις, αλλά τελικά επέστρεψε.

Το 2006 ο Αμερικανός φωτογράφος τέχνης, μόδας και διασημοτήτων, Ντέιβιντ ΛαΣαπέλ (David LaChapelle) γνωστός για τις υψηλής αισθητικής, υπερκορεσμένες σε χρώμα, φωτεινές, δραματικές, όμορφες και γκροτέσκο φωτογραφίες του σχεδιάζει να βάλει κάτω τη φωτογραφική μηχανή του για πάντα.

Ο «Φελίνι της φωτογραφίας» όπως τον αποκαλούν αποφάσισε να αποκτήσει ένα αγρόκτημα στη Χαβάη για να εκτρέφει οικόσιτα ζώα και να καλλιεργεί φρούτα και λαχανικά.
Είχε αγοράσει τη γη -μια πρώην αποικία γυμνιστών σε ένα απομακρυσμένο δάσος του Μάουι- και επί έξι μήνες εργαζόταν για την αναμόρφωση του χώρου, όταν μια γερμανική γκαλερί τον κάλεσε να παρουσιάσει τη νέα του δουλειά.

«Δεν φωτογραφίζω διασημότητες, όχι πια», θυμάται ο ΛαΣαπέλ να τους λέει. Προς έκπληξή του, η Jablonka Gallery ήθελε να παρουσιάσει μια έκθεση με διαφορετικά έργα του ΛαΣαπέλ, συμπεριλαμβανομένης της φωτογραφίας τέχνης, την οποία νόμιζε ότι κανένας στον κόσμο της τέχνης δεν θα ήθελε από έναν άνθρωπο που έχτισε καριέρα από διαφημίσεις, μουσικά βίντεο, θεατρικές παραγωγές και το χορευτικό ντοκιμαντέρ Rize το 2005.

Ο ΛαΣαπέλ ανάπτυξε ένα ξεχωριστό στιλ, γεμάτο γοητεία, παρακμή και φαντασία, συχνά σχεδιάζοντας μπαρόκ σκηνικά και στεφανώνοντας τους διάσημους που φωτογράφιζε με τα θρησκευτικά σύμβολα.

Η πρώτη του έκθεση «Heaven to Hell» του επέτρεψε να εργάζεται με τον δικό του ρυθμό για διάφορες σειρές φωτογραφιών ταυτόχρονα, μεταξύ άλλων τη σειρά «Paradise», σκηνικό της οποίας ήταν το Μάουι. «Έπρεπε να προσθέσω σχέδια στη φύση, καθώς και να επιστρέψω σε τεχνικές που χρησιμοποίησα τη δεκαετία του '80 σε σκοτεινούς θαλάμους, όπως τη ζωγραφική σε αρνητικά- και να πειραματιστώ με όλα αυτά» αναφέρει στο Vanity Fair.

«The Rape of Africa»

Η επιτυχία της έκθεσης έδωσε τέλος στη σύντομη συνταξιοδότησή του και ξεκίνησε μία νέα δημιουργική φάση στην καριέρα του, που περιελάμβανε τις σειρές «Deluge» (για την καταστροφική φύση του πολιτισμού), «The Rape of Africa» (στην οποία παρουσιάζεται η Ναόμι Κάμπελ) και «Earth Laughs in Flowers» (φλοράλ στιλ ζωής) οι οποίες φιλοξενήθηκαν σε γκαλερί και μουσεία, μεταξύ άλλων την Εθνική Γκαλερί Πορτρέτων του Λονδίνου, το Μουσείο Τέχνης του Τελ Αβίβ και το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Ταϊπέι.

Η γνωριμία του με τη Lady Gaga και η φωτογράφιση για το πρώτο εξώφυλλό της στο Rolling Stone τον έκανε να αποφασίσει να φωτογραφίζει ό,τι τον ενδιέφερε. Αυτό κάνει τα τελευταία χρόνια, ενώ ζει στο Μάουι. Πρόσφατα φωτογράφισε τον Έλτον Τζον για μία περιοδεία του.

Ο Ντέιβιντ ΛαΣαπέλ αποφάσισε να δημοσιεύσει σε νέο βιβλίο κάποια από τα τελευταία του έργα. Αλλά όταν οι ασκούμενοι στο studio του στο Λος Άντζελες άρχισαν να αναζητούν τις φωτογραφίες του από το 1980, συμπεριέλαβε και μερικές από αυτές. Το αποτέλεσμα είναι ένα δίτομο έργο που εκδόθηκε από τον Taschen, με περίπου 400 φωτογραφίες, πολλές από τις οποίες δημοσιεύονται για πρώτη φορά.

Ο τόμος «Lost + Found», ο οποίος περιλαμβάνει φωτογραφίες από τη σειρά «Earth Laughs In Flowers» καθώς και πορτρέτα των Χίλαρι Κλίντον, Ντέιβιντ Μπόουι, Κιθ Ρίτσαρντς, Κέτι Πέρι, Ριάνα, Φάρελ Ουίλιαμς, Ούμα Θέρμαν, Έιμι Γουάινχαουζ, Κάνιε Γουέστ και Καρντάσιανς αναπαριστά τον κόσμο στον οποίο ζούμε. Ο τόμος «Good News» με φωτογραφίες των Tupac Shakur, Μάικλ Τζάκσον και Ελίζαμπεθ Τέιλορ, καθώς και πολλές εικόνες με έντονη τη θρησκευτική εικονογραφία, έχει σκοπό να απεικονίσει το πού μπορούμε να φτάσουμε.

Οι δύο τόμοι που αποτελούν το τέταρτο και πέμπτο μέρος της πεντάτομης ανθολογίας του φωτογράφου παρουσιάζουν δύο καθοριστικές περιόδους στην καριέρα του: την άνοδό του στον χώρο της εμπορικής φωτογραφίας τη δεκαετία του '80 στη Νέα Υόρκη και τη δημιουργική του αναγέννηση μετά την «εξαφάνισή» του από τη σκηνή της μόδας μετά το 2006.

«Ζούμε σε εποχή σκοταδιού και σύγχυσης» λέει. «Σκοπός μου ήταν να δημιουργήσω ένα οπτικό χειρόγραφο που να προσφέρει φως και καθαρότητα. Ελπίζω το κοινό να μπορέσει να ανακαλύψει έναν νέο κόσμο με αυτά τα βιβλία... έναν κόσμο που δείχνει πως μπορεί να υπάρχει παράδεισος στο εσωτερικό μας και στο εξωτερικό βίωμα».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ