Η υπερφορολόγηση φουντώνει τη φοροδιαφυγή και την παραοικονομία οδηγώντας την ελληνική οικονομία σε ένα φαύλο κύκλο ύφεσης.
Τα συμπεράσματα της ενδιάμεσης έκθεσης για τη νομισματική πολιτική της Τράπεζας της Ελλάδας αναδεικνύουν το μέγεθος του προβλήματος που ταλανίζει την ελληνική οικονομία.
Με κάθε αύξηση των φορολογικών εσόδων κατά 1% του ΑΕΠ, μειώνεται το ΑΕΠ κατά 2,8% όταν υπάρχει παραοικονομία και κατά 1,5% όταν δεν υπάρχει παραοικονομία.
Η μεγαλύτερη μείωση του ΑΕΠ στην πρώτη περίπτωση οφείλεται στο γεγονός ότι η αύξηση της φορολογίας δημιουργεί κίνητρα για μεταφορά παραγωγικών πόρων από την επίσημη οικονομία προς την παραοικονομία, εξηγεί η ΤτΕ σε ειδικό παράρτημα της Ενδιάμεσης Έκθεσής της που κατατέθηκε από τον Διοικητή Γ Στουρνάρα στη Βουλή.
Οι παρανέργειες στην οικονομία από τις αυξήσεις φόρων λόγω της φοροδιαφυγής, η οποία εκτιμά ότι έχει αυξηθεί είναι πολύ μεγάλες.
Υπολογίζει ότι όταν περικόπτονται δαπάνες είναι πολύ μικρότερες οι ανάλογες απώλειες στο ΑΕΠ και ζητά αλλαγή του μείγματος πολιτικής (από τους φόρους στις περικοπές δαπανών), καθώς και μέτρα άμεσης πάταξης της φοροδιαφυγής.
Μάλιστα εκτιμά ότι ήδη οι συνέπειες είναι πολύ μεγάλες από την πολιτική που ακολουθήθηκε όλα αυτά τα χρόνια, δηλαδή την έμφαση στους φόρους που φέρουν μεγάλες απώλειες στο ΑΕΠ σε καθεστώς υψηλής φοροδιαφυγής και έτσι δημιουργούν έναν φαύλο κύκλο ύφεσης και ανάγκης για νέα μέτρα: υπολογίζει στα 13,5 δισ. ευρώ (7% του ΑΕΠ) την απώλεια ΑΕΠ λόγω φοροδιαφυγής και έμφασης στην πολιτική λήψης εισπρακτικών μέτρων αντί να περικοπούν δαπάνες την περίοδο 2020-2015.
Σύμφωνα με την ΤτΕ η παραοικονομία αποτελεί βασικό προσδιοριστικό παράγοντα της επίδρασης της δημοσιονομικής πολιτικής στην οικονομική δραστηριότητα. Όταν παραβλέπεται η ύπαρξη της παραοικονομίας στο σχεδιασμό της δημοσιονομικής πολιτικής, μπορεί να υπάρξει σημαντική υποεκτίμηση της επίδρασής της στο ΑΕΠ και την απασχόληση και υπερεκτίμηση των φορολογικών εσόδων.
Ιδιαίτερα σε περιόδους δημοσιονομικής προσαρμογής, η ενσωμάτωση του ρόλου της παραοικονομίας είναι απαραίτητη ώστε να υπάρχει σωστή επιλογή του μεγέθους και του μίγματος της δημοσιονομικής πολιτικής.
«Οι αισιόδοξες εκτιμήσεις στην αρχή της κρίσης χρέους για το μέγεθος και τη διάρκεια της ύφεσης της ελληνικής οικονομίας ενδεχομένως σχετίζονται και με την υποεκτίμηση του ρόλου της παραοικονομίας», τονίζεται στην έκθεση.
Παράλληλα, υποστηρίζεται πως η ελληνική οικονομία θα κέρδιζε σε παραγωγικότητα από την πιο αποτελεσματική χρήση των παραγωγικών πόρων στην επίσημη οικονομία.
Κατά συνέπεια, είναι αναγκαίο να ενταθούν οι προσπάθειες καταπολέμησης της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής, ώστε να αυξηθεί η φορολογική βάση και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για μειώσεις των φορολογικών συντελεστών που θα τονώσουν την οικονομική δραστηριότητα και θα επιταχύνουν την ανάπτυξη.