Η εικονογράφος Eugenia Loli μιλά στο iefimerida για τα σουρεάλ έργα της [εικόνες]

Ψυχεδέλεια, σουρρεαλισμός και σαρκασμός: οι τρεις λέξεις που περιγράφουν εκπληκτικά το έργο της ταλαντούχας εικονογράφου Eugenia Loli, με τα απίθανα διαστημικά κολάζ της να έχουν γίνει ανάρπαστα σε Ελλάδα και εξωτερικό. Η ιδιοτυπία και η πρωτοτυπία της τέχνης της μας γέννησε την επιθυμία να την πλησιάσουμε και να διεισδύσουμε, όσο γίνεται, στη φαντασία και τον εσωτερικό της κόσμο.

Η Ελληνίδα καλλιτέχνις μίλησε στο iefimerida για την πορεία της στο χώρο της τέχνης, τα έργα της και μοιράστηκε τις σκέψεις της πάνω στην πρωτότυπη τέχνη του κολάζ.

> Mιλήστε μου για τα παιδικά σας χρόνια στην Ελλάδα και για τη μετέπειτα πορεία σας στο εξωτερικό.
Γεννήθηκα στην Αθήνα όμως μεγάλωσα στην Πρέβεζα. Η καταγωγή μου ειναι απο τη Λάκκα Σουλίου. Σπούδασα προγραμματισμό και ανάλυση συστημάτων στην Ελλάδα. Λίγο αργότερα, έπιασα δουλειά σε μια ελληνική εταιρεία δουλεύοντας πάνω στην Τεχνητή Νοημοσύνη, και μετά με την εταιρεία μετακομίσαμε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Λίγα χρόνια μετά γνώρισα τον άντρα μου και τώρα ζω στην Καλιφόρνια, κοντά στη Σίλικον Βάλεϊ. Η μεγαλύτερή μου επιρροή όσο μεγάλωνα ήταν το Star Trek: The Next Generation, το οποίο άλλαξε τον τρόπο που βλέπω τη ζωή και το σύμπαν.


«Urban D3» από τη συλλογή «Disappearing Acts»

> Πότε έγινε το πρώτο βήμα στο χώρο της Τέχνης;
Τα πρώτα χρόνια ήμουν μια αυτοδίδακτη εικονογράφος, όμως μετά ...life happened. Στα 39 μου χρόνια, μετά από μια μεγάλη περιπέτεια με την υγεία μου, κάτι άλλαξε μέσα μου και ξαφνικά μπορούσα να σκεφτώ σαν αληθινή καλλιτέχνις. Αυτό συνέβη το 2012.

> Πώς θα περιγράφατε με 3 λέξεις το στυλ της δουλειάς σας και το χαρακτήρα των έργων σας;
Σαρκαστικός, μετα-ψυχεδελικός σουρρεαλισμός.


«View from Rhodes» από τη συλλογή «Farscapes»

> Τι είναι Τέχνη για εσάς;
H Tέχνη για μένα είναι ο πρόδρομος της εξέλιξης της συλλογικής συνείδησης. Βασικά, η μοντέρνα τέχνη δεν καθρεπτίζει μόνο την τρέχουσα κοινωνία, αλλά και την κοινωνία που θα υπάρχει σε μερικά χρόνια από τώρα. Τουλάχιστον αυτό είναι η καλή τέχνη για εμένα.

«Maker» από τη συλλογή «All Fun and Games»

> Πόσο καιρό περίπου χρειάζεται ένα έργο για να ολοκληρωθεί;
Το κολάζ είναι μάλλον γρήγορη μορφή τέχνης εν σχέσει με τις παραδοσιακές. Συνήθως όχι πάνω από 5 ώρες.

> Έχετε κάνει εκθέσεις με τα έργα σας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό; Σχεδιάζετε κάποια έκθεση στο άμεσο μέλλον;
Έχω κάνει μερικές στην Αθήνα και την Πάτρα, όμως δεν είμαι πολύ των εκθέσεων και των γκαλερί. Προτιμώ να δουλεύω μόνη μου μέσω Διαδικτύου. Έτσι έχω και καλύτερο έλεγχο και εποπτεία πάνω στη δουλειά μου.


«Discotheque» απο τη συλλογή «Oh l' amour»

> Τα έργα σας διακρίνονται από τον έντονο σουρρεαλισμό και την αίσθηση του αφηρημένου, ίσως και απόκοσμου κάποιες φορές. Αυτό είναι κάτι που στο ξεκίνημά σας ενθουσίασε τον κόσμο ή τον έκανε να διστάσει, ως προς την αποδοχή και πρόσληψη του έργου;
Νομίζω πως οι νέοι άνθρωποι ήταν έτοιμοι για αυτό το είδος τέχνης. Απλώς τους προσέφερα αυτό που ήθελαν (και ήθελα και εγώ). Οι μεγαλύτεροι άνθρωποι είναι που δεν «καταλαβαίνουν» τόσο πολύ αυτό το είδος τέχνης.


«Thetis» από τη συλλογή «New Mythology»

> Το κολάζ είναι μια πολύ εξειδικευμένη και ιδιότυπη μορφή τέχνης. Τι σας έκανε να στραφείτε αποκλειστικά σε αυτό;
Δύο πράγματα: Πρώτον, είναι εύκολο, όλοι μπορούν να το κάνουν. Δεύτερον, το 2012 το κολάζ ήταν σε μεγάλη εξέλιξη μέσω του Tumblr. Ήταν η πιο διαδεδομένη μορφή τέχνης και παρουσίαζε έναν νέο τύπο κολάζ (ο παλιότερος τύπος του πολύ αφηρημένου δεν ήταν ποτέ δημοφιλής). Αμέσως ερωτεύτηκα αυτή την τεχνοτροπία και ήθελα να φτιάξω και τα δικά μου.

> Ποια είναι η πηγή έμπνευσης σας;
Η ίδια η Τέχνη. Όσο περισσότερο έρχεσαι σε επαφή με εκείνη, τόσο περισσότερο θες να τη δημιουργήσεις. Και επίσης, αναφορές ανθρώπων στο Διαδίκτυο από τα ψυχεδελικά trip τους. Λατρεύω να τα διαβάζω αυτά.


«Freud VS Jung» απο τη συλλογή «Mind alteration»

> Τα έργα σας έχουν μια ιστορία από πίσω. Είτε είναι πολιτικό σχόλιο είτε φιλοσοφικός στοχασμός, έχουν κάτι να πουν. Αποτελεί στόχο σας να καλλιεργηθεί η σκέψη του κοινού μέσα από τα έργα σας;
Θα έλεγα πως το 75% της δουλειάς μου έχει βαθύτερο νόημα, ναι. Ο τίτλος πάντα βοηθά στην αποκρυπτογράφηση του μηνύματος που θέλω να περάσω. Το πιο «βαθυστόχαστο» έργο μου είναι το «Three Minutes to Nirvana», και η πλήρης ερμηνεία του βρίσκεται στην ιστοσελίδα CargoCollective. Το υπόλοιπο 25% της δουλειάς μου είναι απλώς όμορφες εικόνες για τα μάτια του κοινού.

> Ποιες είναι οι φιλοδοξίες σας για το μέλλον;
Βρίσκομαι σε μια μεταβατική φάση αυτή τη στιγμή. Σιγά σιγά έρχεται το τέλος για το vintage κολάζ. Οι άνθρωποι δεν ανταποκρίνονται πια σε αυτό όπως κάποτε. Κάτι καινούριο ίσως γεννηθεί σύντομα...


«Candy bomber» από τη συλλογή «Reportaz»


«Concrete pinatas» από τη συλλογή «Fabulous gentlemen»


«Globalization» από τη συλλογή «Objective Obscurity»


Η Eugenia Loli

Εμείς, πάντως, θα περιμένουμε με αγωνία τη νέα της δουλειά, η οποία σίγουρα θα είναι επάξια των προσδοκιών μας!

Πηγή φωτογραφιών: eugenia loli cargo collective