Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων θα καθίσουν απόψε στο Βερολίνο η Άνγκελα Μέρκελ και ο Μάρτιν Σουλτς για να βάλουν «μπρος τις μηχανές» με στόχο τη συγκρότηση ενός νέου μεγάλου συνασπισμού.
Οι Σοσιαλδημοκράτες ανησυχούν μετά το χειρότερο εκλογικό τους αποτέλεσμα στην μεταπολεμική ιστορία της χώρας μήπως βγουν και πάλι ηττημένοι από μια νέα κυβερνητική συμμαχία ως ελάσσονες εταίροι των Χριστιανοδημοκρατών και του αδελφού τους κόμματος των Χριστιανοκοινωνιστών της Βαυαρίας. Κι είναι αλήθεια ότι ο Σουλτς απέρριψε δυο φορές κατηγορηματικά το ενδεχόμενο σύμπραξης με τα κόμματα της Χριστιανικής Ένωσης, προτού αναγκαστεί να αλλάξει γραμμή.
Πολιτικοί αναλυτές θεωρούν ότι ήταν λάθος από μέρους του SPD να αποκλείσει ευθύς εξ’ αρχής το ενδεχόμενο ενός νέου μεγάλου συνασπισμού, αλλά κατανοούν την απογοήτευση και τους φόβους της ηγεσίας και μεγάλης μερίδας της βάσης του κόμματος, που είδαν την εκλογική του δύναμη να συρρικνώνεται μετά από δύο κυβερνητικές συνεργασίες με την παράταξη της Μέρκελ.
Προτείνουν, ωστόσο, στα επιτελικά στελέχη των Σοσιαλδημοκρατών να πάνε στις διαβουλεύσεις με αυτοπεποίθηση, ως ένα κόμμα με υπερεκατονταετή ιστορία στα πολιτικά δρώμενα της χώρας κι επισημαίνουν την ανάγκη να βελτιωθεί το κλίμα στις σχέσεις του Σουλτς με την Μέρκελ, αφού αν δεν καταφέρουν να τα βρουν οι δυο τους οι πιθανότητες συγκρότησης νέου μεγάλου συνασπισμού είναι απειροελάχιστες.
Σύμφωνα με γερμανικά ΜΜΕ οι διερευνητικές επαφές αναμένεται να διαρκέσουν τουλάχιστον μέχρι τα μέσα Ιανουαρίου. Αν καταφέρουν να συμφωνήσουν στα βασικά, θα ζητηθεί από τα στελέχη και τα μέλη του SPD να δώσουν το πράσινο φως για την έναρξη επίσημων διαπραγματεύσεων, που μπορεί να κρατήσουν ακόμη και μέχρι τον Μάιο.
Ο Σουλτς δεν έχει σταματήσει όλο το τελευταίο διάστημα να υπογραμμίζει ότι οι διαβουλεύσεις σ’ αυτό το στάδιο είναι με «ανοικτό» αποτέλεσμα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο να μην αποδώσουν καρπούς.
Τα σημεία τριβής
Ο στόχος της Μέρκελ στην παρούσα φάση είναι να πετύχει συμβιβασμούς με τους Σοσιαλδημοκράτες. Τα βασικά σημεία τριβής είναι η επιθυμία του SPD για υποχρεωτική κρατική ασφάλιση για όλους, το όραμα του Σουλτς για μετάλλαξη της ΕΕ σε «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης» με κοινό Σύνταγμα και η επιμονή του κόμματός του να επιτραπεί η οικογενειακή επανένωση προσφύγων στη Γερμανία, κάτι στο οποίο αντιδρούν σφόδρα οι Χριστιανοκοινωνιστές.
Παραμονές της έναρξης των διαβουλεύσεων του Σουλτς με τη Μέρκελ και τον Χορστ Ζεεχόφερ η αριστερή πτέρυγα του SPD κατέθεσε στο τραπέζι την ιδέα μιας κυβέρνησης μεταβλητών συνεργασιών και όχι πλέον κυβέρνηση αμιγώς μεγάλου συνασπισμού. Το μοντέλο αυτό συνεργασίας περιλαμβάνει μόνο ορισμένους βασικούς και πολύ συγκεκριμένους τομείς συνεργασίας με τη Χριστιανική Ένωση στον πυρήνα του. Οι υπόλοιποι τομείς θα μείνουν επί τούτου ανοιχτοί προκειμένου να υπάρχει χώρος συζήτησης στη Βουλή και σχηματισμού πλειοψηφιών.
Αναλυτές, ωστόσο, θεωρούν ότι κάτι τέτοιο μάλλον δεν θα είναι εφικτό, αφού αναμένεται να προσκρούσει στην άρνηση της Μέρκελ ειδικά σε μια περίοδο πολλαπλών κρίσεων εντός και εκτός Ευρώπης. Εκείνο που επιζητεί πάση θυσία η καγκελάριος είναι μια σταθερή κυβέρνηση, λένε.
Ήδη ο επικεφαλής της CSU απέρριψε κατηγορηματικά την ιδέα τονίζοντας ότι δεν υπάρχει ανάλογο προηγούμενο παγκοσμίως κι ότι «δεν γίνεται να κυβερνά κανείς εν μέρει και να κάνει εν μέρει αντιπολίτευση», ενώ στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και τα σχόλια μέσω Twitter της αντιπροέδρου της CDU, Γιούλια Κλέκνερ: «Ολίγον έγκυος δεν υπάρχει..»
Τα καλά νέα για τους υπέρμαχους ενός μεγάλου συνασπισμού είναι ότι τα τρία κόμματα έχουν αποδείξει στο παρελθόν ότι μπορούν να συνεργαστούν βάζοντας στην άκρη τις διαφορές τους – πράγμα που εξακολουθούν, άλλωστε, να κάνουν στη μεταβατική κυβέρνηση. Ο δρόμος, ωστόσο, όπως αναφέρουν σχολιαστές, είναι μακρύς...