Την Κυριακή 26 Νοεμβρίου ολοκληρώθηκε για 11η συνεχόμενη χρονιά το Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ στη Χαλκίδα.
Άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, μουσικοί και καταξιωμένοι δημιουργοί ταινιών ντοκιμαντέρ παρευρέθηκαν στο φετινό Φεστιβάλ για να γιορτάσουν και να τιμήσουν το θεσμό αυτό, ο οποίος χρόνο με το χρόνο κατέχει όλο και μεγαλύτερο γόητρο στα πολιτιστικά δρώμενα τής χώρας.
Από τις 21 μέχρι τις 26 Νοεμβρίου, η Χαλκίδα μεταμορφώθηκε σε πολιτιστικό κέντρο, σε ένα συντριβάνι έμπνευσης, ιδεών και σκέψεων, που θέτουν στέρεα θεμέλια για την ανάδειξη τού ντοκιμαντέρ ως μορφή Τέχνης και δημιουργικής έκφρασης, μέσα από το ατίθασο πνεύμα και τη φρέσκια ματιά των νέων, ανερχόμενων δημιουργών τους.
Το Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ- docfest είναι μέλος τής Ευρωπαϊκής πλατφόρμας “Europe for Festivals, Festivals for Europe”, μιας πρωτοβουλίας τής Ένωσης Ευρωπαϊκών Φεστιβάλ, που επιβραβεύει τα καινοτόμα καλλιτεχνικά φεστιβάλ και τις τοπικές προσπάθειες ανάδειξής τους, καθώς επίσης και τους απονέμει το πιστοποιητικό αναγνώρισης EFFE Label. Έτσι, παρέχεται στήριξη στους νέους, ανεξάρτητους δημιουργούς που θέλουν να εκφράσουν τη δική τους οπτική πάνω στη θεματολογία που έχουν επιλέξει, τις αισθητικές τους ανησυχίες και να φωτίσουν τις αθέατες όψεις τής κοινωνίας και του περιβάλλοντός τους.
Στο φετινό Φεστιβάλ προβλήθηκαν περισσότερες από 90 ταινίες παραγωγής 2016-2017, την επίσημη πρεμιέρα τους έκαναν 40 ταινίες ντοκιμαντέρ, ενώ παράλληλα διοργανώθηκαν παρουσιάσεις βιβλίων, ημερίδες, εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας, δίνοντας τη δυνατότητα στους παρευρισκομένους και τους συμμετέχοντες να έρθουν σε επαφή με διαφορετικές πτυχές τής καλλιτεχνικής δημιουργίας και να συνδιαλεχθούν με άλλους εκπροσώπους και λάτρεις τής Τέχνης.
Αξίζει να αναφερθεί πως το Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ φέτος είχε για 5η συνεχόμενη χρονιά συνεργασία με την Πρεσβεία τής Νορβηγίας, παρουσιάζοντας μια σειρά αφιερωμάτων με τίτλο “Γνωριμία με ξένες κινηματογραφίες”. Σκοπός αυτής της συνεργασίας είναι η προσέγγιση νέων αισθητικών αντιλήψεων και θεμάτων, μέσα από έναν ιδιόμορφο τρόπο παρουσίασης τού ντοκιμαντέρ.
Η αφίσα του 11ου Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας
Βραβεία
Ταινίες ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους:
1ο “Η μεγάλη ουτοπία” του Φώτου Λαμπρινού
2ο “Drifting Generation” της Στέλλας Νικολέττας Δροσσά
3ο “Πού είσαι Σινγκάλ;” του Άγγελου Ράλλη
Ταινίες ντοκιμαντέρ μικρού μήκους:
1ο “Οι τελευταίοι των Ασπροπάρηδων” του Γιάννη Φλούλη
2ο “Η απαγορευμένη επίσκεψη” του Νίκου Θεοδοσίου
3ο “Θυμάμαι” του Μενελάου Κυρλίδη
Τιμητικές διακρίσεις
Μεγάλου μήκους:
“Ο διάλογος του Βερολίνου” του Νίκου Λυγγούρη, “Θεσσαλονίκη, η φωτιά που γέννησε μια πόλη” του Γρηγόρη Βαρδαρινού, “Portolago Φαντάσματα στο Αιγαίο” της Ιωάννας Φωκά Ασμενιάδου και “Το παιδί θαύμα” του Γιώργου Παντελεάκη.
Μικρού μήκους:
“Βυζιά” των Ανιές Σκλάβου και Στέλιο Τατάκη, “Ο Ξυλουργός και η γυναίκα του” του Κωνσταντίνου Γεωργόπουλου, “Το Δωμάτιο” του Μιλτιάδη Χρηστίδη και οι “Ψυχές των Συνόρων” του Τάκη Μπαρδάκου.
Η κριτική επιτροπή για τις ταινίες μεγάλου μήκους συγκροτήθηκε από την παραγωγό Δέσποινα Μουζάκη, το συγγραφέα Τίτο Πατρίκιο, το συνθέτη Μιχάλη Γρηγορίου, το γραφίστα Δημήτρη Αρβανίτη και την Ελισάβετ Χρονοπούλου. Για τις ταινίες μικρού μήκος στην κριτική επιτροπή βρίσκονταν ο σκηνοθέτης ηθοποιός Λάκης Κομνηνός, ο σκηνοθέτης Νίκος Αναγνωστόπουλος και ο φωτορεπόρτερ Αριστοτέλης Σαρρηκώστας.
Στην εκδήλωση μίλησαν ο σκηνοθέτης Μάνος Ευστρατιάδης, ο ιστορικός κινηματογράφου Γιάννης Σολδάτος και ο κινηματογραφιστής Νίκος Καβουκίδης. Η τελετή λήξης του 11ου Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ που πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο τής Χαλκίδας έγινε προς τιμήν τού σκηνοθέτη Νίκου Κουνδούρου, ο οποίος διετέλεσε πρόεδρος τής κριτικής επιτροπής τού πρώτου Φεστιβάλ το 2007.
Η συμβολή τού Φεστιβάλ στη θεμελίωση ενός πολιτιστικού θεσμού διεθνούς ακτινοβολίας και πανελλήνιας συμμετοχής είναι σπουδαία, όχι μόνο για τη στήριξη και προώθηση τής εγχώριας παραγωγής ταινιών ντοκιμαντέρ, αλλα και για την εξοικείωση των ανερχομένων καλλιτεχνών και του κοινού με την καλλιτεχνική έκφραση και δημιουργία. Άλλωστε η Τέχνη είναι, αν μη τι άλλο, το καταφύγιό μας και δη σε περιόδους κρίσης. Δεν αξίζει, λοιπόν, να έρθουμε κοντά της;
Πηγές: eviaportal.gr, anparatiritis.gr