Με αφορμή την απόφαση της κυβέρνησης για αλλαγή τρόπου επιλογής του διευθυντή του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας, ας κάνουμε μια αναδρομή στην ύπαρξη του Ινστιτούτου, το οποίο αποτελεί το μοναδικό ερευνητικό ίδρυμα της χώρας μας στο εξωτερικό και νομικό πρόσωπο ελληνικού δημοσίου δικαίου.
Η ίδρυσή του χρονολογείται το 1951, υπό την εποπτεία και επιχορήγηση των υπουργείων Εθνικής Παιδείας και Εξωτερικών. Στην ιδιοκτησία του έχει μεγάλη κινητή και ακίνητη περιουσία, προερχόμενη από δωρεά της ελληνικής κοινότητας της Βενετίας. Διαθέτει συνολικά 35 ακίνητα, μεταξύ των οποίων και αρχαιολογικά μνημεία σπουδαίας πολιτιστικής αξίας, όπως ο Ναός του Αγίου Γεωργίου και η Φλαγγίνειος Σχολή. Η συλλογή του από χειρόγραφα, το αρχείο ελληνισμού της Βενετίας της περιόδου 1498-1953 και τα 250 αντικείμενα και σκεύη λατρείας αποτελούν ένα τμήμα του πλούτου του.
Βασικός σκοπός του Ιδρύματος είναι η επιστημονική έρευνα, με παράλληλη εκδοτική δραστηριότητα, προσανατολισμένη κυρίως σε βιβλία Ελλήνων και αλλοδαπών επιστημόνων, καθώς και στο ετήσιο περιοδικό «Θησαυρίσματα», στο οποίο παρουσιάζονται σχετικές μελέτες ερευνητών για τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή εποχή.
Το Ινστιτούτο Βενετίας πάνω από το κανάλι
Στο πλαίσιο της ερευνητικής προσπάθειας, το Ίδρυμα συχνά οργανώνει διαλέξεις και συνέδρια και παρέχει δωρεάν φιλοξενία σε όσους ερευνητές κάνουν το μεταπτυχιακό ή τη διατριβή τους εκεί.
Επιπλέον, τόσο για την αύξηση όσο και για τη διατήρηση του κινήτρου των Ελλήνων σπουδαστών να μελετήσουν και να κάνουν έρευνα πάνω στη μεταβυζαντινή περίοδο, το Ίδρυμα προσφέρει έξι υποτροφίες μεταπτυχιακών σπουδών ανά έτος, διαρκείας από 1 έως 3 έτη, με δωρεάν στέγη και μηνιαία αποζημίωση.
Το Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών είναι ένας σοβαρότατος οργανισμός και στηρίζεται σε ιστορία εκατοντάδων ετών. Μια ανεξάντλητη πηγή γνώσης και ιστορίας για τη βυζαντινή και τη μεταβυζαντινή περίοδο, μια όαση ελληνικού πολιτισμού στη Βενετία, που αξίζει να γίνει γνωστή και να μην παραμείνει απλώς... ένας σπουδαίος άγνωστος.
Πηγή: Υπουργείο Εξωτερικών