Την ανάγκη επιμόρφωσης των εργαζομένων σε κοινωνικές υπηρεσίες και συμβουλευτικούς σταθμούς πάνω σε θέματα και συγκεκριμένες ανάγκες των ΛΟΑΤ (Λεσβία, Ομοφυλόφιλος, Αμφιφυλόφιλος και Τρανς) ατόμων, καταδεικνύει έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού έργου "Πρόληψη και Αντιμετώπιση ομοφοβίας και τρανσφοβίας σε μικρές και μεσαίες πόλεις στην Ευρώπη– DIVERCITY".
Όπως προκύπτει, υπάρχει ανάγκη για περισσότερες, αλλά και καλύτερα συντονισμένες συνέργειες ανάμεσα σε διαφορετικούς οργανισμούς και για εκστρατείες ευαισθητοποίησης στα σχολεία από εμπλεκόμενους φορείς.
Οι δράσεις του προγράμματος στο οποίο συμμετέχει ο δήμος Νεάπολης-Συκεών και το οποίο υποστηρίζεται από την Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας-Θράκης (ΕΣΗΕΜ-Θ), παρουσιάστηκαν σήμερα σε σεμινάριο ενημέρωσης για την αντιπροσωπευτική και δίκαιη παρουσίαση των ΛΟΑΤ θεμάτων στα ΜΜΕ.
Για το έργο υλοποιήθηκε, μεταξύ άλλων, έρευνα με συνεντεύξεις με 15 ΛΟΑΤ άτομα και διάφορους φορείς καθώς και on-line έρευνα στην οποία ανταποκρίθηκαν 100 άτομα.
Σύμφωνα με την Χρύσα Κοπρά από το Κέντρο Μέριμνας Οικογένειας και Παιδιού του δήμου Νεάπολης-Συκεών, από τις έρευνες προέκυψε ότι σε τοπικό επίπεδο οι εμπλεκόμενοι φορείς επιδεικνύουν αξιοσημείωτο έργο στην καταπολέμηση και πρόληψη διακρίσεων και κοινωνικών φοβιών και προωθούν ενεργά την πρόσβαση στα ανθρώπινα δικαιώματα και στα κοινωνικά αγαθά για όλους τους κατοίκους.
«Περιστατικά με ΛΟΑΤ άτομα έχουν αντιμετωπίσει οι περισσότεροι φορείς, όμως δεν έχουν αποκλειστική ομάδα στόχου τα ΛΟΑΤ άτομα και άρα δεν παρέχουν στοχευμένες υπηρεσίες» διαπίστωσε η κ. Κοπρά.
Στα αποτελέσματα διαπιστώνεται ότι το κενό των δημόσιων υπηρεσιών (κρατικών και δημοτικών) καλύπτεται κυρίως από ΜΚΟ και άλλες ενώσεις/οργανώσεις της ΛΟΑΤ κοινότητας. Παράλληλα, προκύπτει ότι τα περιστατικά λόγου μίσους και εγκλημάτων μίσους κατά ΛΟΑΤ ατόμων έχουν μειωθεί κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, και άρα τα άτομα αισθάνονται πλέον ως η πόλη έχει αλλάξει προς το καλύτερο για αυτούς σε όρους αποδοχής και ενσωμάτωσης. Ωστόσο, περιστατικά λεκτικής βίας κατά ατόμων της κοινότητας συνεχίζουν να υπάρχουν, κυρίως από ρατσιστικές ομάδες.
«Τα διεμφυλικά άτομα αντιμετωπίζουν διακρίσεις και βία σε διάφορα επίπεδα και σε όλο το φάσμα ζωής (οικογένεια, σχολείο, εργασία, δημόσιες υπηρεσίες και σε ανοικτούς και κλειστούς χώρους). Επίσης, έχουν πολύ πιο περιορισμένη πρόσβαση στις υγειονομικές υπηρεσίες και αντιμετωπίζουν γραφειοκρατικά προβλήματα» τόνισε η κ. Κοπρά.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ