Οταν ο Μακρόν έπεσε πάνω σε μια παράνομη Μαροκινή -«Απάνθρωπος μπουρζουά» [βίντεο]

Κατά τη διάρκεια ενός απρόσμενου διαλόγου με μια Μαροκινή χωρίς νόμιμα χαρτιά, ο γάλλος πρόεδρος απέδειξε ότι πίσω από το προσωπείο ενός ανθρώπου εξαιρετικής ευγένειας κρύβεται μια παγωμένη λογική και ένας απάνθρωπος μπουρζουά, γράφει το έγκυρο σάιτ Slate.

Και αναλύει αυτή την απρόσμενη σκηνή:

«Μια γυναίκα διαπέρασε το βλέμμα μας αυτή την εβδομάδα. Μιλούσε στοιχειώδη γαλλικά και φορούσε μια μουσουλμανική μαντήλα στο κεφάλι. Προερχόταν από το Μαρόκο και σταμάτησε τον γάλλο πρόεδρο για να του ζητήσει άσυλο και χαρτιά. Ο Εμανουέλ Μακρόν συζήτησε μαζί της, μπροστά στις κάμερες, της απάντησε ότι αυτό είναι αδύνατο, ότι πρέπει να επιστρέψει στην πατρίδα της.

«Πρέπει να επιστρέψετε στην πατρίδα σας» είπε ο Μακρόν στην Αμίνα. Της το είπε ευγενικά, χωρίς μίσος στα χείλη, με καλές δημοκρατικές προθέσεις, και αυτό ήταν χειρότερο.

Αυτά τα λίγα λεπτά όπου η ζωή της Αμίνα πέρασε ξυστά από τη ζωή του Εμανουέλ Μακρόν λένε μια αλήθεια για εμάς που βρισκόμαστε στην ασφάλεια της χώρας μας: λένε για την τεράστια διαφορά που υπάρχει ανάμεσα σε μας που βρισκόμαστε στην καλή πλευρά των συνόρων και όλων των άλλων που πρέπει να μείνουν απ'έξω, έξω από το έδαφός μας. Λένε για μας ότι είμαστε εκείνοι που ζητάμε στους άλλους «επιστρέψτε στην πατρίδα σας».

Ολα έγιναν την Τρίτη, 21 Νοεμβρίου, όταν ο Εμανουέλ Μακρόν επισκέφθηκε στο κέντρο του Παρισιού τα «κοινωνικά εστιατόρια» για φτωχούς και αστέγους. Κανένας Γάλλος πρόεδρος πριν από εκείνον δεν τα επισκέφθηκε ποτέ. Με την κίνησή του αυτή, ο Εμανουέλ Μακρόν τίμησε την ακτιβιστική φιλανθρωπία, έδειξε πώς αυτή η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να συγκρατήσει την μιζέρια και να συμπονέσει τους φτωχούς. «Οσα κάνετε καθημερινά, το να δίνετε χρόνο και κομμάτι της καρδιάς σας, είναι ουσιαστικό, ζωντανεύετε μια πολύ καλή ιδέα», δήλωσε ο Μακρόν στους εθελοντές που του πρόσφεραν ένα καφέ.
Ο Μακρόν έκανε μάλιστα την επίσκεψή του Live στο Facebook και ανέβασε και tweet επιλέγοντας τις λέξεις: «Από μια μικρή ιδέα πήγαμε σε ένα μεγάλο κίνημα αλληλεγγύης. Στα 32 χρόνια που υπάρχουν τα κοινωνικά εστιατόρια η φτώχεια άλλαξε πρόσωπο αλλά η αδελφοσύνη παραμένει αναλλοίωτη. Σήμερα το πρωί, βρίσκομαι στο πλευρό όσων κάνουν την καρδιά των εστιατορίων να χτυπάει δυνατά».

Στην επίσκεψή του ο Μακρόν υπήρξε υποδειγματικός και άκουσε πραγματικά τα προβλήματα. Ο Γάλλος πρόεδρος ξέρει να ακούει, να κάνει τους άλλους να νιώθουν άνετα, το επιδεικνύει σε κάθε περίσταση.
Και ξαφνικά, στην άκρη του δρόμου, όταν τελείωσε η επίσκεψή του, μια νεαρή γυναίκα τον πλησιάζει και του δείχνει ένα χαρτί: η Αμίνα.

Η Αμίνα δεν μιλάει καλά γαλλικά, είναι αμήχανη, βρίσκεται σε σύγχιση. Δείχνει αδύναμη και μουρμουρίζει στον Μακρόν «Θέλω να μείνω στη Γαλλία σας παρακαλώ Κύριε». Ο Γάλλος πρόεδρος ξαφνιάζεται αλλά δείχνει να την στηρίζει, της ζητάει να του εξηγήσει, στη μέση του δρόμου και μέσω του πλήθους που τους περιβάλλει. Επιθυμεί να καταλάβει, μπροστά στις κάμερες, τι του ζητάει αυτή η άγνωστη γυναίκα με τη μουσουλμανική μαντήλα. Την ενθαρρύνει σχεδόν, παίρνει το χαρτί που του τείνει, επιχειρεί να το διαβάσει.

«Εσείς είστε η Αμίνα; Κάνατε αίτηση στην νομαρχία; Από πού κατάγεστε; Πρέπει να πάτε στη νομαρχία».
«Μου είπαν όχι γιατί δεν μιλάω καλά γαλλικά» απαντάει η άγνωστη Αμίνα. Εκείνος την παρηγορεί.
«Υπάρχουν βαθμίδες, θα σας εξετάσουν και θα δουν αν μπορούν να σας επιλέξουν για οικογενειακή επανένωση ή άσυλο...» απαντά ο Μακρόν, εμφανώς ταραγμένος από αυτό που συμβαίνει. Και συνεχίζει τις ερωτήσεις.
«Μα πώς φτάσατε στη Γαλλία; Με βίζα; Από πόσο καιρό; Και θέλετε να μείνετε; Είχατε βίζα για να κάνετε τί αρχικά;» της λέει.
«Είχα μια εμπορική βίζα, να, όμως...».

Η Αμίνα δεν βρίσκει στα γαλλικά πώς λέγεται η λέξη «έληξε» η βίζα και κουνάει τα χέρια. Ο πρόεδρος Μακρόν την διακόπτει και αρχίζει να μιλάει μόνο εκείνος, της κάνει μάθημα.

«Ναι, μα, ξέρετε, δεν είναι σωστό για εσάς να το κάνετε αυτό...Θέλω να είμαι ειλικρινής μαζί σας, δεν θα σας πω ψέμματα...» Την κοιτάζει επίμονα, της εξηγεί, δείχνει ξαφνικά ενοχλημένος.

Τι συνέβη και ο ευγενικός ως τότε Μακρόν γίνεται ένας άλλος; Είναι γιατί κατάλαβε ότι έχει μπροστά του μια γυναίκα παράνομη, χωρίς χαρτιά, χωρίς βίζα, η οποία δεν ανήκει στον κύκλο των ανθρώπων στους οποίους μπορούμε να είμαστε ευγενικοί.
«Στη Γαλλία εμείς θα προστατεύσουμε όλους τους ανθρώπους που δικαιούνται άσυλο, όσους δεν είναι ασφαλείς στην πατρίδα τους. Αυτά τα άτομα τα υποδεχόμαστε και θέλω για αυτά να ευρεθεί αμέσως κατοικία ώστε οι άνθρωποι να μη μείνουν στο δρόμο. Θα τους ενσωματώσουμε. Αλλά δεν μπορούμε να δεχτούμε τα άτομα που έρχονται με βίζα, για εμπόριο ή για σπουδές και θέλουν μετά να παραμείνουν. Μετά, πρέπει να επιστρέφουν στην χώρα τους, σας το λέω ειλικρινά. Αυτά τα άτομα τα βοηθάμε αν είναι άρρωστοι, αλλά δεν γίνονται δεκτά στη χώρα μας ...Δεν μπορώ να δώσω χαρτιά σε όλους τους ανθρώπους που δεν έχουν. Γιατί μετά τι θα κάνω με τα άτομα που βρίσκονται ήδη εδώ και δεν μπορούν να βρουν δουλειά. Βλέπετε τι εννοώ;»

Αγνωστο αν η Αμίνα κατάλαβε τι της είπε αυτός ο ισχυρός άνδρας, άγνωστο αν κατάλαβε γιατί χρησιμοποίησε λέξεις όπως «θέλω», «στη Γαλλία», ή «ενσωματώνουμε». Αλλά ο Μακρόν δεν σταμάτησε εκεί:
«Πρέπει να επιστρέψετε στη χώρα σας. Στο Μαρόκο δεν βρίσκεστε σε κίνδυνο».

Η Αμίνα χειρονομεί, έχει άλλα προβλήματα. «Οι γονείς μου είναι πολύ άρρωστοι». Ο Μακρόν ετοιμάζεται ήδη να αποχωρήσει και σταματάει ενοχλημένος. «Μα, πού βρίσκονται οι γονείς σας; Εδώ στη Γαλλία»; Και συνεχίζει, χωρίς έλεος:
«Ξέρετε, η Γαλλική Δημοκρατία θεραπεύει τους αρρώστους. Θα μπορείτε να έρχεστε να τους επισκέπτεστε, συχνά. Αν βρίσκονται εδώ θα τους αναλάβουμε. Αυτό είναι δικαίωμα στη Γαλλία. Οπως καταλαβαίνετε, αυτό είναι πολύ γενναιόδωρο εκ μέρους μας. Σκεφτείτε μαζί μου για δύο δευτερόλεπτα. Υπάρχουν κάποιοι που πληρώνουν για να ασχοληθούμε με τους γονείς σας...».

Είναι απαράδεκτο ότι ο Εμανουέλ Μακρόν δεν σκέφτηκε ούτε για μια στιγμή αν ότι οι εν λόγω Μαροκινοί γονείς ίσως δεν είναι παράσιτα, αλλά μπορεί να έχουν ζήσει και εργαστεί στη Γαλλία, άρα να έχουν πληρώσουν τις εισφορές τους. Με τα λόγια του αφήνει μια υποψία για το δικαίωμα των νόμιμων μεταναστών να θεραπευτούν στη Γαλλία, το οποίο δεν είναι γενναιοδωρία αλλά δικαίωμα. Εγκαθιστά την ιδέα ότι «εμείς» πληρώνουμε για τους άλλους, τους μετανάστες, τους γονείς της Αμίνα.

Η Αμίνα, λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, βγήκε από την εικόνα. Δεν ήταν παρά μια «κατάσταση» για τον Μακρόν, ο οποίος λίγη ώρα νωρίτερα έδειχνε την ικανοποίησή του για τη βοήθεια που παραχωρεί το βασίλειο της Γαλλίας στους φτωχούς και έχοντες ανάγκη στα κοινωνικά εστιατόρια.
Ηταν πραγματικά μια «κατάσταση» για τον Μακρόν η Αμίνα. Οταν μιλούσε μαζί της τον πλησίασε ένας άνδρας από την ασφάλειά του και τον διέκοψε. «Ερχομαι αμέσως, εξηγώ μια κατάσταση» απάντησε ο Μακρόν. Δεν είπε «μια στιγμή, εξηγώ κάτι στην Αμίνα», δεν είπε «μια στιγμή, εξηγώ κάτι σε μια νεαρή γυναίκα που βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση». Είπε «εξηγώ μια κατάσταση», λες και η Αμίνα δεν ήταν παρά μια κομπάρσα ευκαιρίας του «Μακρονισμού», ένα άλλοθι για να εξηγήσει το έργο του.

Η Αμίνα βγήκε από το κάδρο της κάμερας, ο γάλλος πρόεδρος την απομάκρυνε με μια τελευταία φράση «Δεν θα σας πω ψέμματα» και προχώρησε χωρίς να την αποχαιρετίσει. Οι κάμερες δεν ενδιαφέρθηκαν πια για την Αμίνα, ακολούθησαν τον Μακρόν.

Ξέρουμε ότι η μιζέρια του πλανήτη και το χάος μας ξεπερνούν και ο Γάλλος πρόεδρος πρέπει να είναι εγγυητής των δικαιωμάτων. Η διαφωνία μας δεν είναι επί της αρχής, αλλά για τον τρόπο που το έκανε. Σύμφωνα με τον Μακρόν, οι άνθρωποι γίνονται αποδεκτοί ή απορρίπτονται. Στους πρώτους χρησιμοποιεί την ευγένεια και την ζεστασιά, στους δεύτερους την τιμωρία. Είναι αξιαγάπητος όταν επισκέπτεται τα κοινωνικά εστιατόρια, ή βγάζει selfie με τους φαν του, αλλά άγριος και απειλητικός όταν πρόκειται για τους «απέξω»: με τον Μακρόν ή είσαι μέσα στα σύνορα ή εκτός, στην μιζέρια του κόσμου, για την οποία δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον. Δικαιούνται το χαμόγελό του μόνο οι «δικοί» μας, οι άλλοι όχι. Είναι η υποκρισία του μπουρζουά με την παγωμένη καρδιά, αυτοί που τα σύνορα τον προστατεύουν, αυτού που θα ξεχάσει την Αμίνα».