Σίγουρα σου έχει τύχει να έχεις μία πολύ σοβαρή συζήτηση ή να βρίσκεσαι σε έναν χώρο όπου όλοι γύρω σου είναι στεναχωρημένοι και εσένα να σε πιάσει στα «καλά καθούμενα» νευρικό γέλιο.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, λοιπόν, υπάρχει μία λογική εξήγηση στο γιατί γελάμε τις χειρότερες ή ακατάλληλες στιγμές.
Η Κέλι Χόπκινς επαγγελματίας ψυχολόγος και σύμβουλος αναφέρει πως ο λόγος που κάποιος γελάει την πιο ακατάλληλη στιγμή διαφέρει ανάλογα με το άτομο και το ψυχολογικό του υπόβαθρο.
«Ασθενείς με Ελλειμματική Προσοχή- Υπερκινητικότητα ,Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή , διαταραχή του φάσματος του αυτισμού και άλλα, πολύ συχνά δυσκολεύονται με τις κατάλληλες συναισθηματικές αντιδράσεις σε θλιβερά ή τρομακτικά γεγονότα. Υπάρχει επίσης ένα πολύ μικρό ποσοστό που εμπίπτει στην κατηγορία του κοινωνιοπαθούς, αυτοί η άνθρωποι δείχνουν να απολαμβάνουν τον πόνο των άλλων και στερούνται συμπόνοιας ή ανησυχίας για τους άλλους», εξηγεί η Κέλι.
Τι ισχύει όμως γι΄αυτούς που δεν ανήκουν στις παραπάνω κατηγορίες;
Οι ειδικοί αναφέρουν, λοιπόν, ακόμη έναν λόγο κι αυτός είναι ότι κάποιος μέσω του γέλιου σε μία ακατάλληλη στιγμή ενδεχομένως υποσυνείδητα να υπερασπίζεται τον εαυτό του από τον... εαυτό του.
«Μερικές φορές οι άνθρωποι γελούν όταν συμβαίνει κάτι θλιβερό επειδή προσπαθούν να αποφύγουν το να ψάξουν και να βιώσουν σε βάθος τα συναισθήματά τους. Αυτή είναι συνήθως μια ασυναίσθητη διαδικασία, όχι κάτι που γίνεται συνειδητά. Με άλλα λόγια, το μυαλό δημιουργεί κάτι σαν τείχος για να αντιμετωπίσει και να παλέψει τα έντονα συναισθήματα. Είναι απολύτως φυσιολογικό», καταλήγει η Κέλι.